jadwigaszpaczynska

Witaj Bartku. Takie objawy sa *normalne* w nerwicy.Lecz zebys to sobie mógł uswiadomic doradzam Ci udział w psychoterapii, moze byc tzw.begawioralno-poznawcza, lub po prostu zacznij szukac terapeuty, z ktorym znajdziesz wspólny jezyk. Poczytaj historie męzczyzny, który wyszedł z nerwicy*moja-nerwica.republika.pl( na pasku opowiesci pod WYZDROWIEĆ jest jej ciag dalszy). Zapraszam Cie tez na watek *Walka z nerwica*, ktory załozyłam specjalnie, by zamieszczac na nim posty osób, ktore poradziły sobie z nerwica i informacje pomocne w tym temacie (ale czytaj ten watek od poczatku).Nerwica zdarza sie w naszym Zyciu wtedy, gdy nie uczymy sie DOBROWOLNIE takich lekcji jak: zdrowe granice, zdrowe relacje z innymi, asertywność itd.Nerwica jest zaproszeniem na lekcje odwagi, jest zaproszeniem do rozwoju osobistego, nie jakąs kara za cos.To nasze uniki przed pewnymi trudnymi dla nas tematami zyciowymi, spychanie naszych strachów życiowych do podswiadomosci, tłumienie leków, ich wypieranie, udawanie kogos innego, niz sie naprawde czujemy odpowiada za powstanie stanu zwanego nerwica i jedynym winnym jestesmy my, a raczej nasza niechec do stawiania czola naszym lekcjom życiowym.( ale to diagnoza w wielkim skrocie, oczywiscie).Pozdrawiam.

Witam Wszystkich, witaj Karpik. Jesli chcesz zrozumiec dlaczego tak sie czujesz, skad sie t estany biora, wejdź na strone) moja-nerwica.republika .pl ( poczytaj dalszy ciag tej opowiesci na pasku u góry pod WYZDROWIEC* oraz zapraszam Cie na watek *Walka z nerwica*, na którym zamieszczam posty osób, które poradziły sobie lub sa w trakcie radzenia sobie z nerwica oraz informacje pomocne na ten temat.Pozdrawiam.

Wita,m Cie Tomasz, witam Wszystkich. Jesli chcesz wiedziec skad sie biora objawy nerwicowe i jak sobie z nimi radzic poczytaj opowieśc mężczyzny, który wyszedł z nerwicy lekowej: moja-nerwica.republika.pl ( na pasku opowiesci pod *Wyzdrowieć* jest jej dalszy ciag. Jest to jeden z lepszych moim zdaniem materiałów w internecie na ten temat.Poza tym zapraszam Cie na watek *Walka z nerwica* (poprzedni tytuł *Z nerwicy sie wychodzi*, na którym mozesz tez znaleźć wskazówki, jak sobie poradzic z objawami( doradzam czytanie go od poczatku).

Witam Wszystkich. Tych , którzy chca odzyskac swoje Zycie zapraszam do poczytania watku *Walka z nerwica( który wczesniej miał natytuł *Z nerwicy sie wychodzi*), gdyz zamiesciłam na nim informacje, które moga pomóc wyjśc z nerwicy.Doradzam czytanie go od poczatku.Pozdrawiam.

Witaj *juuulio*. Ja nie znam linków na te strony.Wpisywałam w google temat :Jak sie nauczyc zdrowych granic, jak sie nauczyć asertywności, jak sie nauczyc radości , jak sie nauczyc odwagi i otwierałam po kolei tematy i sprawzałam, czy hest w nich coiś ciekawego.No i na watku (o dawniejszej nazwie *Z nerwicy sie wychodzi* a teraz *Walka z nerwica) sa zamieszczone super artykuły na te tematy, ale musiałabys przejrzec watek. Dopiero wróciłam z pracy, musze zrobic obiad, wiec nie mam czasu, by wiecej napisac.Pozdrawiam.

Witaj *juuulia*, witam Wszystkich. Twoje zachowania swiadcza o braku dojrzałosci emocjonalnej, co jest normalne z racji wieku.Ty tej lekcji musisz sie dopiero nauczyc. Nerwica może rozwinąć sie wtedy, gdy nie czując sie gotowi do niektorych lekcji, zaczynamy jak dzieci od nich uciekac.Ale to nam nic nie da, gdyz Zycie znajdzie nas w kazdej kryhówce *nerwicy*, czy *nałogu* , wiec lepiej samemu wziąc sie za lekcje zdrowych relacji, zdrowych granic, pewnosci siebie, panowania nad myslami i emocjami( sa na ten temat super strony w internecie).Pozdrawiam.

Witam , Adminie. Watek załozony przeze mnie pod nazwa *Z nerwicy sie wychodzi* ma zmienioną nazwę na *Walka z nerwicą*.Chciałabym sie dowiedziec , co spowodowało tę zmianę i jesli ta zmiana była z jakichs powodów niezbedna, proszę o uzupełnienie nowej nazwy o przymiotnik *Wygrane* czyli *Wygrane walki z nerwicą:*, gdyz taka nazwa oddawałaby prawdziwy charakter tego watku.Łącze wyrazy szacunku. J.Szpaczyńska

Witaj *GłuchaCiszo* Oprócz tego, co podpowiedziały Ci inne osoby, doradzam Ci poszukac pomocy w któryms zdziałających w kazdym miescie punkcie pomocy dla osób z rodzin przemocy.Te punkty sa przy urzedach miasta lub gminy, przy ośrodkach pomocy społecznej. Znajdziesz tam niedopłatnie pomoc psychoterapeuty, który zna sie na realiach zycia w rodzinach z problemem nałogu.Ja udzielam sie w grupie wsparcia dla osób z rodzin przemocy i wiem , ze sporo osób otrzymało pomoc prawna, terapeutyczna , na szczęście weszła w zycie ustawa o przeciwdziałaniu przemocy.Jesli dla Twojej rodziny zostanie założona tzw.*niebieska karta*, , Twoja rodzina bedzie objęta *opieka * policji, specjalistów zajmujacycj sie przemoca domowa. To moze wyjść na dobre i Tobie i Twojej rodzinie.Oczywiscie ojciec nie musi sie dowiedziec, ze to Ty zgłosias ten temat do takiego punktu. Gdy otrzymasz pomoc terapeutyczna, zobaczysz wszystko w innym swietle, nauczysz sie technik panowania nad emocjami , na pewno poczujesz sie lepiej.W spotkaniach naszej grupy raz w miesiacu uczestniczy psychoterapeuta, którego pomoc jest ukierunkowana na wzmocnienie psychiczne osób zyjących w takich toksycznych rodzinach. Jesli chodzi o mame i chorobe nowotworową, ja tez ja miałam osiem lat temu i jakos zyje do dzisiaj, ale rozumiem, ze to jest dla Ciebie trudna lekcja. Uwierz mi, ze kiedys to wszystko sie poukłada, ale niektóre dzieci musza szybciej stac sie * dorosłe* emocjonalnie niz inne.W internecie sa super informacje na temat :jak sie nauczyć panowac nad emocjami( bo tej lekcji musisz sie dla swojego dobra nauczyc), jak prztetrwac w toksycznej rodzinie i inne w tym stylu. Zapraszam Cie na watek Z nerwicy sie wychodzi* , moze znajdziesz tam informacje jak sobie potadzic ze swoja nerwowoscia ( ale czytaj go od poczatku).U Ciebie to wszystko przebiega ostrzej, gdyz z racji wieku przechodzisz tez okres dojrzewania, a w wtedy hormony buzuja..Poza tym z tego co piszesz przezyłas cos w rodzaju *traumy, urazu psychicznego*-ta próba wciagniecia Cie do auta przez jakiegos mężczyzne-,a takie doswiadczenia trzeba przepracowac z pomoca specjalisty, zeby uraz sie w Tobie nie odłozył.I staraj sie dla swojego dobra panowac nad swoja złościa, bo gdy wyrzadzisz komus krzywde, do swoich obecnych nieszczęść dołożysz koniecznośc odpokutowania za swój uczynek. Zachowanie Twojego chłopaka na pewno Ci nie słuzy, ale faceci nie lubia *histeryczek*, wiec musisz cos z tym zrobic, albo zmienic jego albo siebie,.Pozdrawiam.

Witaj Nati 16. Przestań sobie wmawiac opętanie, bo po co.Co siejemy to zbierzemy.Jesli juz to zacznij sie modlic. lub powtarzaj te afirmację na lęki i myslenie negatywne: Błogosławię każda myśl, ktora w głowie mej powstaje, błogosławię kazdy lęk, który mi popalic daje. Pisałam juz nieraz, ze BŁOGOSŁAWIENIE tego, co nas boli, czego się boimy to posyłanie temu dobrej energii.Wiec zrób dla siebie tyle.Te stany, ktorych doswiadczas kiedyś miną, a takie myslenie, zeby sobie cos zrobić , nic dobrego w Twojej głowie nie tworzy.Ja wiem, ze jest trudno uspokoic sie, gdy jest sie w takim emocjonalnym stanie, ale zacznij sobie mówoić , ze TO NORMALNE, CO SIĘ Z TOBĄ DZIEJE, bo wtedy podswiadomośc moze sie uspokoic.A podswiadomość straszy nas tylko wtedy, gdy wyczuwa nasz strach, wiec udawaj, ze sie nie boisz tego, co sie z Toba na razie dzieje. Na stronie *dezintegracja pozytywna * prof.Dabrowski pisze, ze takie nastroje, samopoczucie, depresja, nerwica sa czestymi zjawiskami w okresie dojrzewania.Pozdrawiam.

Witaj, rega. Zapraszam Cie na watek *Z nerwicy sie wychodzi*, ale czytaj go od poczatku. Pozdrawiam.

Witaj *duszku* witam Wszystkich. Skoro lekarze nie stwierdzili u Ciebie fizycznej choroby, podpowiadam Ci przeczytanie opowiesci męzczyzny, ktory wyszedł z nerwicy :moja -nerwica.republika.pl ( w tym informacje na pasku opowiesci pod WYZDROWIEĆ), gdyz sa w niej super informacje na temat objawów, o jakich piszesz.Poza tym zapraszam Cie na watek *Z nerwicy sie wychodzi*, na ktorym zamieszczam wypowiedzi osób, które wyszły lub sa w trakcie wychodzenia z nerwicy ( czytaj go od poczatku). Oczywiście doradzam tez udział w psychoterapii i to jak najszybszy, gdyz to moze sprawic, ze bedziesz cierpiec krócej, ale musisz trafic na znawce tematu, a to mozna czasem okreslic po jednym, dwóch spotkaniach. Pozdrawiam.

Witaj Dora. Objawy , o których piszesz wskazuja na nerwice.Jednym z jej elementow jest tzw.derealizacja (pocucie nierealności).Poczytaj sobie opowiść mężczyzny, ktory wyszedł z nerwicy:moja-nerwica.republika.pl ( na pasku opowiesci pod WYZDROWIEĆ znajdziesz informacje o tym uczuciu odrealnienia itd). Poszukaj sobie jak najszybciej terapeuty( psychologa), zebys sie nie wkreciła za bardzo w objawy i porzuc fałszywy wstyd przed pójściem do lekarza czy psychologa, gdyz prez to ludzie tak sie zapadaja w nerwicę.DZIAŁAĆ TRZEBA OD RAZU. Jest takie zdanie w jednej z książek : SPOKOJNIE, TO TYLKO NERWICA. Gdy łapia Cie mysli, ze zwariujesz itd. mów je sobie , spokojnie. Poza tym zapraszam Cie na watek *Z nerwicy sie wychodzi*, na którym znajdziesz posty osób, które wtszły z nerwicy lub sa w trakcie wychodzenia ( czytaj je od poczatku).ZACZNIJ TRAKTOWAĆ SWOJ STAN JAKO NORMALNE ZJAWISKO, wtedy uda Ci sie zachowac *trzeźwość* umysłu, bo podswiadomość karmi sie Twoim lękiem i nakreca go.Sami sie emocjonalnie *rozregulowujemy* i sami musimy sie naprawicPozdrawiam.

Witam Cie , Anno. Mysle, ze juz czas , zebys udała sie do lekarza po jakies leki stabilizujace i do terapeuty po rady, jak sobie poradzic z rozstaniem i z objawami nerwicy ( depresji ). Relacje, rozstania to trudne *lekcje zyciowe* i nikt nas do nich nie przygotowuje, ale mozna to przezyć , a przy pomocy specjalisty ponieść*mniejsze straty* emocjonalne. Zapraszam Cie na watek *Z nerwicy sie wychodzi* ( czytaj go od poczatku) , moze znajdziesz tam jakies rady na te sytuacje dla siebie.Pozdrawiam.

Witaj Kasiu. Oczywscie poiwinnas poszukac sobie dobrego terapeuty, niezaleznie od tego, co Twoi bliscy o tym myslą.I oczywiście zacznij jakąs terapie jak najszybciej, gdyz nerwica szybciej rozpoznana i prawidłowo leczona trwa krócej. Przeczytaj sobie moje posty na tym watku, zwłaszcza ten z godziny 10, gdy z może pomóc Ci podczas pobytu w szkole. Poza tym zapraszam Cie na watek *Z nerwicy sie wychodzi* , (czytaj go od poczatku) To uczucie dziwnosci (nierealnosci) to tzw.derealizacja, zjawisko normalne w nerwicy. Na stronie :moja-nerwica.republika.pl (na pasku pod WYZDROWIEĆ jest ten temat DEREALIZACJA dosyć przystępnie opisany , gdybyś naprawde była w kryzysie. Pracuje, więc porozmawiac mogłabym z Toba tak pomiedzy 16-18.30 (najpóźniej), później juz nie pisze na gg.) Nawet, gdy nie będe na gg, napisz mi wiadomość, a ja postaram sie do niej odnieść.Pozdrawiam.

Witaj Molly, witam Wszystkich. Ja tez zaczęłam doswiadczac leków i takich objawów, o których piszesz w pracy. Albo spróbujesz z marszu, NATYCHMIAST ( w głowie, psychologicznie) powiedziec sobie słowa z jednej książek *SPOKOJNIE MOLLY, TO TYLKO NERWICA* i ZAAKCEPTOWAC TO, CO SIE Z TOB A DZIEJE, bo to by mogło byc takim hamulcem dla objawów, albo wkrecisz sie w mysl, ZE JEST CI COŚ POWAŻNEGO ( i po ptokach)Oczywiscie nie oznacza to, ze masz nie porobic sobie badań w kierunku ewentualnego potwierdzenia lub wykluczenia jakiejś choroby fizycznej, ale zrób to jak DOROSŁA, NA SPOKOJNIE, BEZ EMOCJI. Gdy sie bedziesz chciała *wkreciC*, powiedz sobie *WYZERUJ, MOLLY *( bo to oznacza ZERO EMOCJI, po jakims czasie podswiadomość sie tego nauczy) Z Nerwica jest tak,że : MOZNA WEJŚĆ W NERWICE, MOZNA SIĘ W NIĄ ZAPAAŚĆ I UTKWIC NA DŁUGIE MIESIĄCE I LATA. Ja dziś jestem p* po drugiej stronie rzeki*, po tej radosnej, wiec wiem o czym pisze.) Zapraszam Cie do poczytania postów osób, które wyszły lub sa w trakcie wychodzenia z nerwicy na watku *Z nerwicy sie wychodzi*Moze znajdziesz tam informacje , jak sobie pomóc.Czytaj je od poczatku, ale zwróć tez od razu uwage na post wczorajszy z godziny 16.07 .Zamiesciłam w nim fajne rady psycholozki na temat radzenia sobie z objawami. Jesli chodzi o problem DDA, znajdziesz w internecie na ten temat sporo fajnychg informacji.Musisz stac sie swoim psychologiem( oprócz terapii u fachowwca), musisz sie właczyc AKTYWNIE W LECZENIE , jesli chcesz poradzic sobie z nerwica i wcale nie musi to trwac latami.TO ZALEŻY OD TWOJEJ DETERMINACJI I MOBILIZACJI OSOBISTEJ .Oczywiście z tego , co piszesz widac, że głównym Twoiim lekiem jest lek przed śmiercia, a ten mozna oswoic dzieki czytaniu odpowiednich książek na ten temat.Mnie ten lek pomogło oswoic czytanie historii osób, które doswiadczyły tzw.śmierci klinicznej.Pozdrawiam.

Witaj Nati 16. Mozesz przyjąc do wiadomosci te informacje od rodziców na temat głosnej pracy grzejników, albo sie wkrecac, ze tylko Ty to słyszysz.Ale po co? Ignoruj to, zajmuj umysł myslami pozytywnymi, zdrowymi, bo to co myslisz ma wpływ na to jak zyjesz i jak sie czujesz.. Poczytaj sobie dzisiejszy post zamieszczony na watku *Z nerwicy sie wychodzi* z godz.16.07, w którym, naprawde fajnych rad , jak postepowac z objawami nerwicy udzieliła pewna psycholog.Pozdrawiam.

Witam Wszystkich, witaj Czarnulka. Bardzo dobrze wiem jak sie czujesz, oczekujac na wynik biopsji. Ja 8 lat temu dowiedziałam sie, ze mam nowotwór na jajniku, zaliczyłam chemie i zyje do tej pory. Ty masz szanse, ze Twój guzek moze byc jakims tłuszczakiem, czy niezłośliwy.Czytałam niedawno wpis jakiejś osoby, ze dowiedzenie sie o jakiejś prawdziwej chorobie, przerywało jakby ciag nerwicowy i sprowadziło ją na Ziemie.Nieraz pisałam, ze gorszy jest strach przed upadkiem z konia, nz sam upadek.Gorszy jest strach przed kazda potencjalna, wymysloną w głowie chorobą, niz prawdziwa choroba. Pozdrawiam i zycze Ci odwagi.

Witam Wszystkich. Lubie pobuszowac w necie, dlatego wpisałam w google temat :jak wyleczyc nerwice natrectw myslowych i wyskoczył różne strony.Niektóre kiedys juz przegladałam, ale poniewaz wiem, ze aby wyjśc z nerwicy trzeba sie właczyc AKTYWNIE w proces leczenia, trzeba stac się swoim własnym lekarzem i psychologiem, dlatego radze Wam poczytac sobie te strony, które mówia o sposobie radzenia sobie z nerwica natrectw, a nie o objawach. Gdy znajde cos sensownego na ten temat, zamieszcze, gdyz wiem, jak cięzko zyje sie z takimi objawami. Pozdrawiam.

Witaj agulinka1975,, witam Wszystklich. Musisz zrozumiec, ze takie objawy jakie maja neurotycy maja tez tzw*normalni*: ludzie.Ale jak pisze w swojej książce :Pojedynek z nerwica* Anna Polender (której przeczytanie polecam Tobie i Wszystkim na forum), ci tzw *normalni* ludzie przechodza nad takimi objawami do porzadku dziennego, ignorują je itd, a neurotycy, nadwrazliwi jesli chodzi o zdrowie, bojacy sie smierci, wkrecaja sie w te objawy, panikuja itd. Zapraszam Cie na watek *Z nerwicy sie wychodzi (tylko czytaj go od poczatku), mysle ze w postach osób, które wyszły z nerwicy lkub sa w trakcie wychodzenia z niej znajdziesz informacje i wskazówki, które moga Ci pomóc.Piszesz, ze martwisz sie o swoja mame.Musisz zrozumiec, ze mozemy *siac* w głowie zmartwienia albo mysli zdrowe, pozytywne.Energia *martwienia sie * o cos, kogos odkłada sie na kupke i powraca do nas.CO SIEJEMY, TO ZBIERZEMY. Więc zamiast martwic się o mame czy inne osoby, naucz sie je powierzac Bogu, mysl na ich temat, ze sobie radza itd, ciesz sie, ze sa z Toba, a wtedy taki rodzaj energii bedziesz otrzymywała w zwrocie.A taka energia buduje nas, w przeciwieństwie do tej energii*zamartwiania sie *, która rujnuje nam zdrowie.Pozdrawiam.

Witaj Basiu. Z objawów jakie wymieniłaś mozna by wnioskowac nerwice.Te wszystkie emocjonalne spięcia w Tobie moga wywoływać te sensacje.Możesz sprawdzic jeszcze tarczyce, lub cos innego co Ci zaleci lekarz, zeby potwierdzić lub wykluczyc objawy czysto somatyczne. Jesli to sa objawy nerwicowe, a piszesz, ze jestes osoba znerwicowana, zapraszam Cie na mój watek *Z nerwicy sie wychodzi* ( czytaj go od poczatku) i tam mozesz znaleźć informacje, które pomoga Ci uswiadomic co sie z Toba dzieje i co masz z tym zrobic. Oczywiscie doradzam Ci jak najszybszy kontakt z psychoterapeuta( tylko musisz trafic na takiego, wobec którego bedziesz chciała sobie pozwolic na otwartość i szczerość, bo to jest kluczem do powodzenia terapii). Wejdź tez na strone :moja-nerwica.republika.pl * na pasku tej opowiesci pod WYZDROWIEĆ sa dalsze informacje), gdyz znajdziesz tam cenne informacje , które pomoga Ci zrozumiec Twoje objawy. Poza tym w książce *Strach i paniczny lek * R.Bakera autor tłumaczy powody powstawania duszności i innych objawów nerwicowych Pozdrawiam.

Witam Wszystkich. Poniewaz na stronie *jak pokonac mysli natretne* znalazłam pewne informacje na temat tego., jakie leczenie jest skuteczne przy tego rodzaju nerwicy więc zamieszczam te informacje : . Czynności przymusowe • Terapia konfrontacyjna Leczeniem dającym najlepsze wyniki okazała się forma terapii kognitywno-behawioralnej, zwanej inaczej terapią konfrontacyjną z zapobieganiem reakcji obronnej. Znaczy to, że eksponuje się pacjenta na to, czego się najbardziej boi, na sytuacje, w których odczuwa lęk wyzwalający przymusowe czynności lub natrętne myśli. Celem jest nie poddanie się poczuciu lęku lub wstrętu, i zmuszenie samego siebie do zaniechania przymusowych zachowań. Po pewnym czasie nieprzyjemne uczucie wtedy stopniowo zanika. Natrętne myśli • Terapia konfrontacyjna Terapia konfrontacyjna daje dobre wyniki i jest obecnie uważana za optymalny sposób leczenia nerwic natręctw. Terapia konfrontacyjna przynosi najlepsze skutki, gdy w czasie jej trwania nie stosuje się leków ani alkoholu. Nieprzyjmowanie tych czynników potęguje także jej działanie.. -------------------------------- W leczeniu nerwicy natręctw niezbędna jest pomoc psychologiczna. Jeśli zauważymy jej objawy u siebie lub swoich najbliższych niezwłocznie powinniśmy skontaktować się z lekarzem psychiatrii. Terapia trwa około 2 lat, a jej efekty są bardzo zadowalające. Najnowsze badania wykazują, że odpowiednio wcześnie wykryta i leczona NERWICA JEST W PEŁNI WYLECZALNA. Co ważne, nerwica to choroba jak każda inna i nie powinniśmy się jej wstydzić. Minęły czasy, kiedy osoby cierpiące na choroby i zaburzenia psychiczne były izolowane od reszty społeczeństwa. ------------------------------------ Pozdrawiam.

Witam Wszystkich, witaj Olag. Jeśli masz problem z myslami natretnymi , zajrzyj na watek na tym forum *Wszystko, co mi wiadomo o natrectwach myslowych*.Zamiesciłam tam, co udało mi sie na ten temat zebrać.Pozdrawiam.

Witaj Norbi. Moze powinienes pójśc do psychiatry po jakies tabletki. na uspokojenie Twojego stanu., Poza tym porozmawiaj z rodzicami, niech znajda Ci dobrego psychologa (psychoterapeute). Tak sie składa, ze wokresie dojrzewania hormony buzują, organizm przestawia sie z trybu *dziecięcego* na tryb *dorosłosci* i wiele osóm ma różne sensacje emocjonalne, mentalne itd. Mozesz się sam wkrecac w te różne stany psychiczne i mozesz je ignorowac tak jak objawy serca i depersonalizacji.Tylko musiz byc swiadomy, ze bez stosownej wiedzy uzyskanej od fachowców, jak rozumiec to, co sie z Toba dzieje, będziesz podatny na te wszystkie zawirowania emocjonalno-mentalne. Musisz sie ustabilizowac , ale mysle, ze potrzebujesz pomocy fachowców.Jak najszybciej powiedz rodzicom jak sie czujesz ( lub komus z rodziny, komu najbardziej ufasz). Nawet nie wiesz ilu młodych ludzi ma takie jak Ty problemy.Ale jesli chcesz krócej cierpiec, nie chowaj w sobie tego, jak sie czujesz.Te stany sa *normalne* dla okresu dojrzewania, ale sa bolesne.Pozdrawiam.

Witaj *nerwowasosenka*. Moge sobie wyobrazic jak sie czujesz, mając malutkie dziecko i objawy, o których piszesz. Ja dostałam nerwice, gdy miałam dwójke małych dzieci ( 3 i 4,5 roku). Nie radze Ci *wkrecac sie* w objawy, wsłuchiwac w ciało.Jesli musisz , zrób sobie JAK DOROSŁA badania, potem przyjmij je do wiadomości i ignoruj zaczepki nerwicowe. Mozesz otwierac ten watek i możesz go nie otwierac. Na watku *Z nerwicy sie wychodzi* mozesz znaleźć naprawde sporo informacji, które moga Ci pomóc (ale przeglądaj go od poczatku) i wybierz te zdania i rady, ktore beda odpowiadały Tobie.Stosuj je w praktyce.Postaraj sie o kontakt z terapeuta internetowym, jesli nie mozesz chodzic na terapie stacjonarna. Na stronie założonej przez psychologów *Cud niedziałania, czyli jak madrze odpoczywac* oferuje swoje usługi psycholog.Mozesz tez spróbowac zakupic za 50 zł tzw.*Metode 1000 kroków *. o ktorej na nerwicach (forum commed) załozyła wątek KIRIRI, która stosowała te metode, a później urodziła dziecko i z tego, co pisze czuje sie dobrze. Ja dzis wiem, ze prawidłowy porzadek rozwoju osobistego jest taki, ze najpierw dojrzewamy emocjonalnie i intelektuwalnie, a potem zakładamy rodziny i staramy sie o dzieci.,Jesli nie zaliczymy tyc lekcji, a wchodzimy w związki wtedy przechodzimy przyśpieszony kurs *DORASTANIA* ( i ja wiem cos na ten temat) Dlatego mozesz poddawac sie słabości lub poszukac w sobie siły, zmobilizowac sie *wziąc sie w garśc*, bo to jest mozliwe i ja dzis o tym wiem. Mozesz sie wkurzac na takie rady, ale złość jest dobra, jesli wykorzystujemy ja produktywnie na działanie.Zycze Ci dobrze, dlatego doradzam Ci poszukaj na tym watku stosownych dla Ciebie rad i wprowadzaj je w zycieMusisz stac sie swoja własną nauczycielka, terapeutka mimo iz jestes już matka małego dziecka. Nasze nieodrobione kiedys lekcje zawsze nas dogonia.Życie nie pedzi do lekcji bacikiem cierpienia tylko tych, którzy sie uczą na bieżąco.Pozdrawiam.

Wiotaj Grzegorz. Po pierwsdze, jesli interesuja Cie sposoby * na nerwice* poczytaj sobie ( od poczatku ) watek *Z nerwicy sie wychodzi*, ktory załozyłam po to, ze na nim pisac na ten temat. Po drugie, nie mozesz wspierac kogos, dopóki sam jestes rozwalony emocjonalnie.Najpierw musisz sie zrównoważyc przy pomocy odpowiedniej terapii, moze to być tez jakis kurs karate itd, gdyz tam tez ucza panowania nad myslami i emocjami, a bez tych umiejetnosci trudno poradzic sobie z takim *przeciwnikiem * jak nerwica. po trzecie, musisz zrozumiec, ze nie mozna ominąc pewnych etapów rozwoju osobistego.Trzeba nauczyc sie tzw. zdrowych granic, zdrowych relacji, pewnosci siebie (tzw.asertywnosci) itd, gdyz bez znajomosci tych lekcji mozesz miec problemy w zwiazku.Wielu młodych ludzi szuka na skróty drogi do szczęscia przy pomocy alkoholu, narkotykow itd., gdyz praca nad soba jest długofalowa i uciązliwa.Ale nie ma dróg na skróty do RADOŚCI ŻYCIA. Trzeba po prostu dojrzec emocjonalnie, intelektualnie itd.Ja nauczyłam sie bycia szczęśliwa stosunkowo późno, ale musiałam przedeptac *drogę cierpienia *. Teraz jest wiele fajnych materiałów na te tematy, psycholodzy odólniedostepni, przeróżne terapie, relaksacje itd.Ale trzeba aktywnie właczyc sie w swój rozwój.Nie ma cudownej pigułki na *szczęście*.Pozdrawiam.