hexe

Mozesz miec nudnosci, ja mam przy swoim antydepresancie. Mozesz miec wymioty (przeczytaj ulotke). Proponuje nie brac lekow na pusty zoladek i bierz je raczej na noc. Pij duzo plynow, bierz magnez. Zawrot glowy to typowy skutek uboczny. Antydepresanty dzialaja po kilku tyg., 2 to minimum. Nie poczujesz ulgi od razu, natomiast Lorafen powinien wyciszac. Jezeli to bedzie trwalo - zglos sie do lekarza, moze da Ci cos na zwolnienie nerwu blednego (to moze powodowac odruch wymiotny), ale sam uspokajacz powinien tak dzialac.

Spamilan jest duzo lzejszy niz Lorafen. Ale w skutkach ubocznych wymienia sie ospalosc. Zoladek bedzie swirowal. Seronil to antydepresant, nie daje natychmiastowej ulgi.

Gosiu, mysle, ze powinnas rozmawiac. Chociazby tu. Wyrzucac to. To, co nie wyrzucone, odbija sie wlasnie w Twoich objawach. Wywalaj to. Zreszta ja mam to samo, jak wrocilam z synkiem w zeszlym roku z oddz. hematologii (mial anemie wczesniacza), ktory jest laczony z onkologia dziecieca - stracilam szybko pokarm i zaczelam somatyzowac swoje leki. Fizycznie mialam objawy, teraz mam to samo. Bo nie rozmawialam o tym. Nie mialam jak - mimo tego, ze mam terapie odkad wyszlam ze szpitala po porodzie! Tak mna to wstrzasnelo. I jeszcze iles razy potem, w styczniu operowalismy synka na przepukline w IMiD. Tez sie naogladalam. Trzeba mowic. Gadac w kolko.

Gosiu, jezeli chodzi o farmakologie - moja terapeutka nowa tez nie jest wielka zwolenniczka tego, zebym jadla piguly. Ale antydepresanty to nie uspokajacze. Nie uzalezniaja i pomagaja (mi pomogly 2x). Wazne jest, abym mogla w ogole funkcjonowac, wstawac, jesc, myc sie, chodzic do pracy, chociaz troche zajac sie dzieckiem. Dobrze tez jest moc isc na terapie i cos tam skladnie mowic. Po to sa leki. Oczywiscie, ze antydepresanty dzialaja na swiadomosc, troszke stepiaja emocje. Maja tez skutki uboczne. Nie dzialaja od razu, rokrecaja sie powoli. Cos za cos. U mnie bylaby wersja lezenia i patrzenia w sufit lub szpital i karmienie na sile. Jezeli nie musisz - nie bierz pigul. Wiadomo, ze w nerwicy nalezy rozwiazac przyczyne, a leki troszke to odsuwaja. Tyle tylko, ze zaden lekarz ani psycholog nie maja prawa decydowac ile ja moge wytrzymac. A tak bylo w moim wypadku. Co do reszty - mysle, ze u Ciebie kwestia ciazy zagrala. To Cie psychicznie rozstraja. Mysle, ze dobrze byloby skupic sie na wyprowadzeniu siebie z dolka, odsun na ile mozesz zamartwianie sie. Podziele sie swoim doswiadczeniem - ja myslalam, ze w ogole nie zajde w ciaze, mam podwyzszony poziom prolaktyny, leczylam to. Potem mialam depresje i musialam rzucic leki na PRL, bo antydepresanty i tak podwyzszaja jej poziom. Zaszlam w ciaze dwukrotnie (raz poronilam) bez zadnego leczenia. Natomiast ciaza byla monitorowana, mialam amniopunkcje, a syn urodzil sie jako ekst. wczesniak (mialam infekcje wewn). Odchorowuje to od zeszlego roku. Widzialam cala mase cierpienia (patalogia ciazy), nieszczesc, smierc dzieci. Mysle, ze to jest we mnie do dzis. gosiu, o wartosci kobiety nie swiadczy to, czy moze byc matka! Jest cala masa bab, co maja 7, kazde z innym i porzucaja swoje dzieci. O Tobie swiadczy to jakim jestes czlowiekiem, a nie fakt czy mozesz zajsc w ciaze. Pamietaj, ze w medycynie jak w kinie, wszystko jest mozliwe.

Gosiu, niestety to wlasnie tak wyglada. To bardzo uciazliwe i podstepne. Postaraj sie nie zniechecac do terapii, jedno spotkanie to dopiero przygrywka. Kwestia lekow - co lekarz to poglad. Ja zmienilam psychiatre, mimo tego, ze 2x w zyciu wyprowadzil mnie z depresji i zaburzen lekowych. W ostatnim nawrocie (trwa) tez nie widzial potrzeby podania mi antydepresantow. A ja sie pograzalam. Zmienilam lekarza i biore Zoloft. Zmienilam tez terapeutke, bo uwazam, ze lekcewazyla moje sygnaly, ze wracaja mi ataki. Zeby Cie pocieszyc - nie jest latwo. Zmagam sie od 2 mies. z zawrotami glowy, czasami swirowaniem serca (to umiem lekcewazyc), od konca wrzesnia biegalam po lekarzach, mam dziesiatki badan. Mialam to w zeszlym roku. Tez stracilam laknienie, nie jadlam, schudlam, teraz staram sie jesc, ale obsesyjnie sie waze (bo nie przybieram) i odjezdzam w strone, ze mam raka (od skory poprzez zoladka, konczac na krwi). Targaja mna potezne leki, bywa, ze ataki paniki. Nic mi sie nie chce, mam problemy ze wstaniem do pracy. Nie gotuje, ledwo co sprzatam (dobrze, ze mam pomoc). Mam malego synka .... Kazda fizyczna przypadlosc - bol glowy, przeziebienie, 37C - wzbudza lek, ze to pierwsze objawy czegos. Potrafie siedziec w internecie i wyszukiwac najbardziej oryginalne nowotwory. Miewam mdlosci (skutek uboczny lekow), bole zoladka. A schemat jest taki - nerwica jest inna droga na wyrzucenie emocji lub na podjecie kontaktu z otoczeniem. Ludzie, ktorych dotyka, najczesciej zostali zle wyposazeni w dziecinstwie (czasami jest wynikiem jakiejs traumy w doroslym zyciu). Nie umiemy normalnie reagowac na stres i nie umiemy prosic o pomoc w inny sposob. Ja mam ulge wieczorami. Piguly dzialaja powoli. Kazdy dzien to walka. Codziennie wydaje mi sie, ze jestem w jakims procesie unicestwienia.

Zespol lekowy to po prostu nerwica, tylko ze slowo *nerwica* wykreslono z podrecznikow psychiatrii. Nie jest Ci nic innego, uwierz. Leki nie musza byc gwaltowne (w sensie paniki, napadowe), ale nieleczone moga sie w takie zamienic. Jezeli chodzi o terapeute - trzeba natrafic na takiego, z ktorym bedziesz sie czuc bezpiecznie. Ja mam 4 w zyciu terapie, 2 b. sobie chwale, a 2 srednio. Jednak nie uwazam, ze wszyscy psycholodzy sa be. U osob neurotycznych, nerwicowych istnieje naturalny opor przed terapia, bo czuja, ze zacznie sie im zagladac pod skrzydelka :) Moze byc tez psychiatra, ale w przypadku, kiedy objawy nie sa zbyt uciazliwe nie da Ci niczego na recepte i nie bedzie Cie terapeutyzowac, tylko wysle do psychologa.

Hej. Wyrzuc cisnieniomierz. Puls i cisnienie skacza w nerwicy, to norma. Ja w 1. depresji wstawalam rano i mialam puls jak po przebiegnieciu maratonu. Bez zadnej aktywnosci. Platek wyskakujacy z zastawki ma 70% kobiet i polowa facetow w Polsce. To nie jest zadna wada, a rodzaj budowy zastawki (zbyt malo kolagenu w czasie tworzenia sie miesnia). Nie mozna uprawiac sportow ekstremalnych i tyle. Olac to, leczyc nerwice. Nie sluchac serca. Aha, powie wam to kazdy kardiolog - serce nie boli i nie kluje :) bol wiencowy jest tylko w przypadku zawalu lub w stanie tuz przed, jest silny i nie do pomylenia, rozpiera klatke, nie serce. Wszystkie pykania, stukania, klucia to nerwy lub krzywy kregoslup piersiowy. A do tego wypadajacy platek z zastawki moze dawac efekt jakby szczypniecia. Nic wiecej. Na terapie! Co do psychiatrow - jezlei lekarz Cie zbywa, daje leki, ktore nie dzialaja, a Ty nadal odjezdzasz w strone chorego serca i spedzasz dzien na mierzeniu cisnienia -zmien lekarza. Ja jak mialam nawrot lekow i nie chcial mnie leczyc, bo mialam sobie radzic sama - to zmienilam.

schiza, z nerwica i depresjami jest tak, ze nie mozna sobie samemu wytlumaczyc. Gdyby tak bylo - nie byloby ludzi na to chorych. W stanach lekowych wlasnie dlatego masz jazde, bo tego nie rozumiesz, nie kontrolujesz i nie umiesz nad tym zapanowac. Nie panujesz nad myslami i nie panujesz nad swoim cialem. Serce masz zdrowe, moze Ci bic niemiarowo, bo odczuwasz napiecie. Jedno uderzenie ponad to co wydaje Ci sie norma czy jedno mniej powoduje lek, lek powoduje wystrzal adrenaliny i kortyzolu do krwi (hormony stresu), to powoduje szybsze bicie serca, drzenie, goraco, pocenie i zaciskanie sie krtani i kolko sie zamyka. Badania nic nie wnosza, ew. pokaza, ze masz zaburzenia rytmu (jak 90% ludzkosci), dadza Ci betablokery (na uspokojenie serca), przeciagna po EKG, echach serca, holterach, a Ty bedziesz swirowac. Lecz glowe. W innym watku pisalas, ze dostalas antydepresant i uspokajacz - i tak trzymaj. Wlaczylabym psychologa.

Lorafen jest na sen/uspokajajacy, Seronil to antydepresant. Laczy sie takie leki w zespolach lekowych, depresjach, fobiach. Lorafen moze dawac uczucie sennosci, dlatego bierz go na noc, o ile lekarz nie zalecil inaczej. Dobrze znosi napiecie miesniowe. Ale moze uzalezniac, dlatego pilnuj sie, zeby nie brac go dluzej niz 3 mies., chyba ze bedzie to konieczne, w kazdym razie tylko pod kontrola lek. Antydepresant nie uzaleznia, dziala dlugofalowo, bierze sie min. 8 mies. Przy tym miksie nie mozesz pic alkoholu, nie powinnas tez prowadzic samochodu.

Imo masz zespol lekowy, klasyczny. Odstaw alkohol, zglos sie do psychologa, jezeli nie bedzie zbyt uciazliwe obejdzie sie bez farmakologii.

tutamka, w zasadzie postawilabym na histerie. Czeste w nerwicy. Ale poszlabym do lekarza, neurologa i sprawdzila podstawowe sprawy, chociazby odruchy. W wypadku miniudaru czy innych na tym etapie powinno wyjsc. Jednak to raczej nerwicowe i dlatego psychiatra sie przyda. W histerii mozna przestac mowic, widziec, slyszec. Mozna miec pseudoparaliz, drgawki i wyginac sie jak przy uszkodzeniu mozgu. Mozna miec uczucie, ze cos nas przygniata. Wybudzenie sie ze snu to tez nerwy. Dawniej nazywano to mara nocna, Goya namalowal obraz o tym. Typowe - ludzie sie budza w nocy, widza cos nad soba, nie moga sie ruszyc i oddychac. Kiedys uwazano, ze sa opetani. Dzis - ze maja zespol lekowy. Zacznijcie od neurologa.