Nadzieja37
-
Postów
0 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
nigdy
Treść opublikowana przez Nadzieja37
- Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Dalej
- Strona 4 z 7
-
Nadziejaaa no test ciążowy :D ma się rozumieć, nie mam wyciętych, normalnie identycznie jak u Ciebie też już mam mieć wycinane a zawsze coś to powstrzymuje, tym razem była to ciąża :) ku mojej uciesze. Złagodzić no nie wiem za parę dni przechodziło i było ok. żadnych sposobów nie mam. Proponuję się wyluzować :) wiem łatwo się mówi... ale jak ostatnio opisywałaś Twój atak złości to by mógł być powód Ci powiem. Powinno minąć lada moment. Juanita a jak się masz tak poza tym co napisałaś? samopoczucie? przygotowanie masz już wszystko? ja tak na szczęście, tylko czekać. Dziewczyny czy Wy też tak w napięciu oczekujecie na wpis Adelajdy? :) ja bardzo
-
Nadziejaaa miałam to dwa razy albo nawet trzy, ostatnio w październiku, niedawno w styczniu i jakoś ostatnio. Lekarz stwierdził, że to powiększony migdał, już dawno miałam mieć wycinane więc uwierzyłam, chodziłam do laryngologa, smarował czymś jakimś szpikulcem te migdały, ale to było ohydne, parę razy miałam na to iść, niby to miało zaleczyć te migdały, po drugim razie stwierdził, że to już musi iść do wycięcia i nie ma co cudować, tylko już na zabieg. Zaszczepiłam się szybko przeciw żółtaczce po miesiącu drugi raz i już mogłam iść na zabieg, po pół roku miałam trzeci. Ale po kilku dniach test wyszedł pozytywny i znów mi się upiekło :) widocznie tak miało być. Ten problem mi jednak nie dawał spokoju i szukałam informacji na ten temat w necie. okazuje się, że to częsta przypadłość nas nerwicowców, wpisz sobie w google klucha w gardle to Ci wyskoczy dużo takich wątków. Wobec tego wydaje mi się, że Ci lekarze zgadują po prostu. Bo rzeczywiście jak nerwy ustąpiły to po dwóch tygodniach problem znikł. Wiem, że jest to nie komfortowe uczucie ale to minie samo, poważnie. Ja miałam ciągle uczucie jakby mi skórka chleba lub jabłka stanęła w gardle, próbowałam to na siłę przełykać aż w końcu sobie uświadomiłam że to co innego.
-
Iza nie znam nikogo takiego ale poszukaj w innych wątkach bądź na nich napisz, na pewno jest tu dużo ludzi, którzy tam byli. 8 tyg? 8-o wow! trochę czasu jest ale jak ma pomóc i z kazdym dniem być lepiej to warto.
-
Cześć Juanita tyle co o Tobie pomyślałam a Ty już jesteś :) to dobrze, że z kompem to nic takiego i już go masz. Adelajda też tak sobie o niej myślę, pewnie już po ale nie wiadomo, nie wiem jak wygląda wywoływanie porodu i ile to może trwać. Ja wczoraj byłam na ktg dobrze wyszło. Teraz we wtorek i w Pń w tej poradni diabetologicznej, a mi się chcę tyle km jechać :/ Ja czuję się tak jakoś jak leniwiec, wstaję, potem znów śpię, jestem senna jak nie wiem co i zmęczona nieustannie, wejdę po schodach to już szczyt moich możliwości. Mały szaleje nieustannie ale te niektóre jego figle to są tak bolesne, że na prawdę :/ co to będzie dalej. Ciągle mam wrażenie, że chcę siku a okazuję się w wc, że nie :/ teraz już tak będzie, wiem. U mnie 33 tydz. i 6 dzień. Krocze mnie na szczęście jeszcze nie boli ale te biodra spać nie idzie, rwie jak diabli :( każda pozycja zła, bo na plecach z kolei brakuje powietrza i rzeczywiście ciężko jest.
-
Iza tak, też tak miałam, z tym że te chwilę szczęścia, przenoszenia gór jak to nazywasz były dosłownie 5 sekundowe i zdarzały się raz np. na dwa tygodnie, ale ja uważałam że nawet dla tych 5 sekund warto walczyć i żyć. Jak u Ciebie są dłuższe to na prawdę dobrze. Też pamiętam to jak jeść nie mogłam, żołądek skręcony w trąbkę nic nie przechodziło z tym, że nie zwracałam, ale to były początki nerwicy 2005 r. czas mojej matury.
-
Iza mam nadzieję, że Ci to pomoże długofalowo, trzymaj się i powodzenia!
-
Adelajda nie wiem czy będziesz miała siłę i ochotę ale mam prośbę, relacjonuj nam co się u Ciebie dzieje, bo ja na prawdę boję się, że nie rozpoznam swojego porodu :/ pisz dopóki się da :) i trzymam za Was kciuki z całych sił! :*
-
Adelajda jak ja Ci zazdroszczę :) co ja bym dała żeby był już 25 sierpień. Już nie daję rady z ta cukrzycą, ciągle chodzę słaba, głodna a wynik dziś mam znów za wysoki :( czasami się zastanawiam, tyle poświęcenia a i tak zły wynik ;( nie rozumiem, bo jem mało i tylko to co dozwolone. Powiedz mi skąd jesteś? bo chyba też wlkp. wnioskuję :) Jak wygląda ten czop? bo ja w środę napanikowałam, że mi odchodzi i w te pędy jechaliśmy do szpitala, a moja gin mówiła że to bo wnikliwym wczorajszym badaniu.
-
Iza ja też tak mam tzn. miałam bo teraz nie na szczęście. Te uczucia jak bym już zwariowała i miałam wrażenie, że za chwilę samoczynnie sobie coś zrobię bez swojej wiedzy, wtedy zazwyczaj dodatkowo dygocze mi całe ciało, trzęsę się jak galareta i jeden system ta woda co Ci pisałam i błaganie albo na kolanach albo po prostu w jakiej tam pozycji jestem (bo czasami mi się to w pociągu zdarzało jak na studia jechałam do Poznania a to 60 km.) błagam Boga o pomoc, non stop bezustannie aż zacznie mijać, później odmawiam różaniec do momentu aż odpuści całkowicie. Zawsze miałam taki sposób, jest niezawodny, więc nie szukam innego. Uspokajam się, ciało wraca do normy i myśli nie szaleją. Jeśli chodzi o uczucie odrealnienia to tak coś w tym stylu co pisała Juanita, zwolniona mowa, w ogóle straszny szum w uszach i tak jakby mnie nikt nie słyszał, bardzo mocno skupiałam się na tym co mówię, mówiłam wyraźnie i umiarkowanym tonem ale wydawało mi się, że mnie nie słychać, za wszelką cenę jednak starałam się robić wszystko normalnie, mówić, zachowywać się żeby samej sobie udowodnić, że jest to możliwe. Jest to dobry sposób bo w końcu w to uwierzysz. Drugi taki objaw odrealnienia u mnie to uczucie jakby wszyscy byli w takim normalnym świecie a ja jakbym była w takiej niewidzialnej bańce, jakbym się w niej poruszałam itd. i jakby wszystko w niej było nienormalne, takie więzienie, z którego się nie mogę wydostać.
-
Juanita jak nie masz to nie sądzę żeby się pojawiły :) szczęściaro!
-
Cześć Reneta :) fajnie, że piszesz. Oj dieta wiem o co chodzi, mam cukrzycę ciążową, więc doskonale znam problem przymierania głodem ;( smutne to i dołujące. Mogłam wszystko teraz nie mogę nic. Ale jeszcze trochę. Kurcze Adelajda na dniach, Juanita za ok. miesiąc a ja 25 sierpnia :/ zostanę sama na finiszu :/ Odzywajcie się dziewczyny jak najwięcej.
-
Asiula możesz się smarować tym wszystkim co do tej pory, nie testuj nic nowego, nie znanego, a na przeziębienie to tylko domowe sposoby, czosnek, mleko z miodem i masłem, maliny, czy sok malinowy. Jak stopy i dłonie? Aha nawilżające to jest super oliwka nivea do bardzo suchej skóry, taka niebieska, coś koło 12 zł, używam jest rewelacyjna, ale i tak mam rozstęp na rozstępie. Albo jeszcze mogę polecić Soraya nawilżające mleczko do ciała Algi i woda morska też do skóry bardzo suchej.
-
Iza ścisk w żołądku to mi przypomina mój nerwoból. A te omdlenia, czy stan przed ja określałam mianem zapaści, bp oprócz tego co opisałaś jeszcze serce mi zwalniało i widziałam wtedy obraz w zwolnionym tempie. Te uczucia dotyczące uśmiechu też doskonale rozumiem, ja miałam wrażenie jakby życie przeciekało mi przez palce. Bardzo dobrze robisz, że wychodzisz z córką, walczysz i to się chwali! Tylko widzę, że nie czytasz tej książki :( ona by Ci wiele pomogła, nawet sam wstęp, często do niego wracałam. Z tą pracą popieram Twoją decyzję w 100% i tak podziwiam, że tyle dałaś radę. Maryaisa dokładnie taki sam post napisałam w październiku a w grudniu zaszłam w ciążę :) a nie było łatwo w 2008 lipiec poronienie i potem 2 i pół roku walka ale się udało. Miałam to samo o czym piszesz potrafiłam w dzień owulacji po wszystkim płakać, trzęś się i wpadałam w panikę, że teraz pewnie jestem w ciąży, a przecież pragnęłam tego bardzo. Rano jak sobie uświadamiałam, że mogło dojść do zapłodnienia to wariowałam, że co ja zrobiłam, chciałam to cofnąć. Nie wiem czemu włączała mi się taka reakcja obronna przed ciążą. Dziwne to na maksa, co ta nasza nerwica z nami robi. Ale okazało się, że zaszłam dopiero wtedy gdy całkowicie pogodziłam się z myślą, że nie uda się i uwierzyłam, że nigdy w ciąży nie będę, bo tyle lat się nie udawało. Te ataki paniki nie mają wpływu na zajście. Okres bez lęku na pewno jest lepszy na zajście ale dobrze wiesz po sobie, że tego się nie da przewidzieć, kiedy to nas zaatakuje. Nie martw się tym w ogóle tylko działaj, jak będzie miało być to i w trakcie ataków się uda. Trzymam kciuki za powodzenie :)
-
Juanita ok. dziękuję a teraz jeszcze jedno twardnieje Ci brzuch? ja mam dziś jak skała nigdy tak nie miałam, mało ruchów. Adelajda a Tobie twardniał tak ok. 33 tyg?? Boję się, co to oznacza?
-
Iza ja Ci się przyznam, że od kiedy poszłam na L4 poczułam się jak w niebie, wszystko ustąpiło, mogłam się wyspać, robić tak jak piszę Juanita to co chciałam, kiedy chciałam, ta swoboda jest nie do opisania. I rzeczywiście kompletowanie wyprawki w takich warunkach to czysta przyjemność. A powiedz też pracowałaś w biurze? czy fizycznie?
-
Juanita ratuj ;( mój wynik po posiłku powinien wynosić od 60 do 120 a dziś rano mi wyszedł pierwszy raz niewłaściwy 121 ale po obiedzie to już masakra 138, jestem tak zestresowana, nie wiem co mam robić jechać do szpitala czy co?
-
Asiula normalnie może i tak ale nie latem :) spokojnie mówię Ci.
-
Iza popieram poczekaj jeszcze, zobaczysz że jak troszkę odpoczniesz, będzie zdecydowanie lepiej, na prawdę praca też męczy i jest to jakiegoś rodzaju obciążenie, więc myślę że jak Ci ona odejdzie to z pewnością poczujesz się lepiej. Śpij ile potrzebujesz, sprawiaj sobie małe i duże przyjemności, rób tylko to na co masz ochotę, będzie lepiej na 100%! Również tak miałam, że już czułam że nie dam rady ani dnia więcej a o dziwo na drugi dzień wstępowała we mnie taka siła, że mogłam góry przenosić. I Tobie tego życzę. Asiula :) nic się nie martw, ja na to mówię baniaki ;) mam dziś także, w te upały nic na to nie poradzisz, to się dzieje ciężarnym. Naturalna sprawa, a jak jeszcze chodziłaś dużo to już całkiem usprawiedliwione, teraz wodę zimną w miskę i wkładaj stopy i relaks, wszystko wróci do normy. Nie chcę teraz pomylić ale Juanita chyba do tej wody dodawała olejek eukaliptusowy czy coś w tym stylu, parę postów wstecz na pewno znajdziesz. Pozdrawiam Aha i pamiętaj to tylko Twoje myśli, nie daj się im! Nic Ci się nie stanie nawet tak daleko od domu, relaks i odpoczynek, żadnych zmartwień :) wmawiaj sobie to do skutku. Adelajda jak tam? Dajesz radę?
-
Iza jeśli chodzi o poronienie to oczywiście, że się bałam bo pierwszą ciążę poroniłam a druga była dopiero po 2 i pół roku. Bałam się panicznie. Te wszystkie odczucia fizyczne to niestety była norma u mnie, więc doskonale wiem o czym piszesz i co czujesz. Spokojnie, nie nakręcaj się. Słuchaj ja nie żartuje! Weź tą wodą święconą i się krop ją, to na prawdę pomaga, albo twarz głowę z tyłu tak gdzie mam centrum myśli, albo okolice serca. Ja wszystko na raz obmywałam. Trochę moczyłam rękę i już. Ty cały czas w pracy jesteś? w jakich godz. pracujesz? i jeździsz autem do domu? słuchaj jak Ci się tak dzieje to musisz skupić myśli na czymkolwiek, np. na długopisie i się po prostu wyłączyć do momentu aż atak mienię.
-
Juanita :) ja dziś patrze na kalorię ile ma milka z tyłu piszę w tych tabelach i aż się za głowę złapałam jedna kostka ma ok. 100 kalori, jak ja na jeden posiłek mogę przyjąć 200 8-o szok! Dziś byłam prawie pewna, że mi czop odchodzi i natychmiast pojechaliśmy na ktg do szpitala, tym bardziej że i tak muszę raz w tyg. przez tą cukrzycę. Na szczęście skurczy nie ma, a moja pani gin bo akurat miała dyżur powiedziała że to od wczorajszego wnikliwego badania. No i spokojna wróciłam do domu. Ale paniki niezłej dostałam jak sobie uświadomiłam, że mogę jechać rodzić. Adelajda jak się czujesz fizycznie? jakieś objawy już masz czy spokojnie? Iza nie sugeruj się tym :) ja łupałam tylko słodycze, 7 daysa, zagryzałam marsem a za chwilę szłam na lody polane nutellą ;) gupol ze mnie bo sobie narobiłam nieświadomie, dobrze że w porę mnie pohamowali. Ale nie mam zamiaru tego ukrywać to mój nałóg, poważnie. I teraz mi strasznie ciężko bez tego. Jeszcze chciałam Ci coś napisać, Ty pracujesz? podziwiam Cię! szczerze. Musisz być silna babka i psychicznie i fizycznie.
-
U mnie po zapłakanym poranku i dziwnych myślach przyszedł spokój i rozluźnienie. Na wizycie u gin pierwszy raz dostałam pochwałę, bo wagę miałam identyczną jak 3 tygodnie temu. Cukrzyca opanowana, wyniki są dobre, sprawdzała mi ten dzienniczek samokontroli i jest dobrze. Choć dziś był dość wysoki bo jadłam nutellę a co na smutki musiałam i powiedziała mi że nutella jest dla dzieci he he. Mały ma 2220 g. i jak zwykle zakrył się rączkami i nie widzieliśmy jego twarzy. Zawsze tak robi ale pitolka to pokazuję. Powiedziała, że urodzę w terminie i że spoko jest jak na razie opcja naturalnego porodu, Bogu dzięki pod warunkiem, że utrzymam tą wagę i nie utuczę go. Odstawiła mi luteinę i aspargin to też super, mniej na głowie. No i teraz ktg raz w tyg.
-
Od paru dni mnie coś bierze ;( już myślałam, że tak sielankowo będzie do porodu, a znów mam wrażenie jakby mi ktoś cegłę położył na głowę ;( nienawidzę tego uczucia. Taka byłam podrajcowana, że dziś wizyta a teraz nie mam ochoty jechać, ale ja mam z czubem ;/ eh... Trzymajcie się! Wyjdziemy z tego kiedyś! Ps. bardzo się boję, że teraz na końcówce skumuluje mi się cały stres z tych 9 miesięcy i mnie tak walnie, że koniec ;( jak ja się boję, czuje że coś się złego ze mną dzieje. Zaczęłam się bać nieprzespanych nocy, małego i tej całej nowej sytuacji... wariuję normalnie. Powiedzcie mi dziewczyny czy miałyście okresy całkiem dobre? ale takie dłuższe, np. cały rok bądź półtora? ja chyba tak i sobie myślę, że jeśli one w ogóle są to warto dla nich walczyć. Chociaż dziś mam dość wszystkiego i jestem bliska całkowitej kapitulacji ;( Czy to jeszcze mogą hormony wariować? ja już nie wiem co ze mną się dzieję... Iza rzeczywiście ulotki to jest dopiero hardcore, zawsze piszą w nich nie stworzone rzeczy, nie wiem po co może kilka procent ludzi miało rzeczywiście to co w nich zawarte, mi się nigdy nie sprawdziły te ich ostrzeżenia mimo, że biorę masę leków. Nie wiem po co oni tak straszą ale pewnie taka jest procedura żeby znać wszystkie ewentualne zagrożenia. Jeśli chodzi o myśli samobójcze to nie masz ich, po prostu natrętne myśli przybierają ich postać. Staraj się skupiać na obojętnie czym byle nie na nich.
-
Adelajda pytasz co mi pomagało, to co zawsze, na kolana i odmawiałam tak długo litanie do Matki Boskiej aż puściło, zazwyczaj już po połowie litania puszczało, a jak nie to po odmówieniu modlitwy, obmywałam twarz i klatkę piersiową wodą święconą z Częstochowy albo tą egzorcyzmowaną, zawsze pomagało, serce wracało do normalnego trybu, oddech się uspakajał, ciało również, przestawałam się trząść i zasypiałam momentalnie. Kurcze teraz mi się przypomniało, że nawet miałam takie schizy zamykając oczy widziałam szatany, diabły, to był dopiero horror. Brrr A propo pogody to nigdy za taką nie przepadałam ale teraz w ciąży to zbawienie, te upały to nie wiedziałam jak żyję, już wolę zimno. U nas dziś pada a właściwie leje jak i całą noc. Trzymaj się!
-
Roksi nigdy nie podchodziłam do tego w ten sposób. Wiesz żeby być prawdziwym chrześcijaninem trzeba nieść krzyż, każdy ma swój, niektórzy cięższy, niektórzy lżejszy. Nagroda jest w niebie, nie na ziemi. Ja również swoje przeszłam i nie mam na myśli wcale nerwicy. Z tym, że ja odbieram to jako kolejne doświadczenie, bo Bóg doświadcza najbardziej tych, których najbardziej kocha. Wiem, że nie idzie w całości odkupić swoich win tu na ziemi, ale Bóg daję nam szanse poprzez cierpienie. Może jakbym nie miała tej wiedzy, którą mam teraz po przeczytaniu wielu książek w tej tematyce i rekolekcjach z egzorcystą miałbym takie myślenie jak Ty. Na szczęście spotkałam na swej drodze właściwych ludzi. A propo tego co pisałaś o mężu, znam to choć nie potrafię tego wytłumaczyć, miałam również jakieś dziwne uczucia aczkolwiek nigdy nie dałam mu tego odczuć ani nic mu o tym nie mówiłam, nie chciałam go krzywdzić, bo jest kochany, czuły i robi wszystko aby mi pomóc i żebym była szczęśliwa i czuła się komfortowo. To chyba też część tych naszych schiz :/ zauważyłam, że te głupie myśli przechodzą po prostu z czasem, ok. 1,5 tyg mnie zawsze trzymało. Wiesz, nie wiem czy posłuchasz mojej rady ale spróbuj odnowić przyjaźń z Bogiem, a poczujesz ile łask na Ciebie spłynie. Ale musisz sama tego chcieć, nic na siłę. Życzę Ci dobrego wyboru.
-
Adelajda co u Ciebie?
- Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- Dalej
- Strona 4 z 7