Operacja Davida IV

[wiesiekroma]

Jestem po takiej operacji o ile nie pomyliłem numeru, było to w roku ubiegłym, czuję się świetnie i ew, mogę udzielac informacji na ten tenat pozdrawiam wiesiek

[Gość tolek banan]

a gdzie i przez kogo byla wykonana? czy cale mostek byl rozcinany czy przez wariant maloinwazyjny?

[Anna Lewczak]

Dzień dobry. 

Dzisiaj mój mąż ma mieć wykonaną operację Dawida w Aninie.  Tętniak aorty wstępującej 5,1cm zastawka dwupłatkowa . Operatorem ma być doktor Jarosław Kuriata .  Czy mozeciemożecie mi powiedzieć jak wyglądała sytuacja po operacji? Jak się czujecie i w ogóle wszystko co będzie mi potrzebne w opiece nad mężem? Będę ogromnie wdzięczna. 

[Gość Ewa40zToF]

O, to jednak operują tętniaki aorty w Aninie? Dobrze wiedzieć, bo czekam na  nią od września. Aorta wstępująca 5,5 cm.

       W jakim wieku jest mąż? To jego pierwsza operacja? Jeśli tak, to na pewno łatwiej dojdzie do siebie, niż po kolejnej. Pierwsze doby są trudne, ale kiedy zjedzie się z POP-u i zacznie chodzić, jest łatwiej. Na pewno człowiek jest bardzo słaby. Męczy go kaszel. Może pojawić się płyn w płucach, powodujący duszność. Jeśli jest go mało, podaje się leki, a jeśli dużo - ściąga na sali operacyjnej. Ja miałam płyn po pierwszej i trzeciej operacji, ściągany i tak, i tak. Po takie operacji dochodzi się do sił kilka miesięcy, nawet rok. Na początku trzeba pomocy przy wstawianiu, ubieraniu. Trzeba uważać na mostek, nie podnosić rąk, niczego nie dźwigać, nie szarpać.Lekarze powinni powiedzieć, co można robić, a czego  nie. To zależy też od tego, czy dostanie się zastawkę aortalną, a jeśli tak, to czy będzie ona mechaniczna, czy biologiczna. 

[Gość Anna Lewczak]

Mąż ma 42 lata.  Operacja ma być metodą Dawida.  A dlaczego aż tyle operacji Pani miała?

[Gość Ewa40zToF]

Ją mam 40 lat i ciężką wrodzoną wadę serca, dlatego miałam kilka operacji. Z Pani opisu wynika, że mąż też ma wadę wrodzoną, tylko inną, tę samą co Arnold Schwarzenegger. On miał dwie operacje serca. 

[Gość Anna Lewczak]

Tak, ma wadę wrodzoną o której nic nie wiedział.  Dopiero znajoma pediatra wysłuchała ją.  Zupełnie przy okazji.  To było 9 lat temu.  Od tego czasu żyliśmy ze świadomością że nie tyle czy ale kiedy będzie operacja.  Tętniak rósł regularnie o 1 mm co roku.  Właśnie trwa operacja. 

[Gość Paweł gość]

Jestem po operacji Davida z małego cięcia styczeń ubiegłego roku.początki są trudne ale spokojnie do przejścia.mnie najbardziej przkadzało spanie na plecach.z tego co czytałem wszystkie posty to każdy jest inny i indywidualnie przechodzi okres pooperacyjny.będzie dobrze,jest młody szybko dojdzie do siebie.jak jakieś szczegóły to pytaj

[Gość Anna Lewczak]

Dziękuję bardzo.  Będę potrzebowała praktycznych rad i wskazówek. 

[Gość Adam]

Hej Anna Lewczuk,

Życzę wszystkiego dobrego dla męża!!! Wszystko będzie dobrze! Proszę mi napisać, jak mąż będzie już po operacji, jak się trzyma, za 3 tygodnie czeka mnie ta sama operacja. Pozdrawiam

[Gość Adam]

Ps. Przepraszam za literówkę w imieniu

[Gość Adam]

Teraz, Gość Adam napisał:

Ps. Przepraszam za literówkę w imieniu

W nazwisku * 😉

[Gość Anna Lewczak]

Nie ma sprawy.  Lewczuków też znam 😀. Mąż już po operacji.  Usunęli mu tętniaka i wymienili część zastawki.  Tyle wiem na teraz.  Jest jeszcze pod narkozą. 

[Gość Anna Lewczak]

Panie Adamie,  życzę powodzenia.  Wszystko będzie dobrze.  A gdzie będzie operacja?

[Gość Adam]

Dziękuję Pani Aniu. U mnie operacja odbędzie się we Wrocławiu, operować mnie będzie Profesor Marek Jasiński, boję się strasznie operacji, ale bardzo ufam Profesorowi, człowiek bardzo inteligentny, autorytet. Życzę wszystkiego dobrego dla Męża, mega pozdrowienia, proszę się odezwać jeśli będzie taka możliwość, jak mąż się czuję. Dobrej nocy

[Gość Anna Lewczak]

Oczywiście 

[Gość Ewa40zToF]

O, to świetnie, Pani Anno! Pewnie niedługo się wybudzi. Najgorsze są pierwsze godziny po przebudzeniu, bo rura w gardle przeszkoda, do tego pełno kroplówek, wenflony w rękach, w szyi, w brzuchu dreny. Teraz jeszcze dochodzi brak odwiedzin na normalnych oddziałach. Mam nadzieję, że mąż przeżyje te kilka dób bez większych problemów (pewne komplikacje są właściwie normą, jak ten płyn w płucach) i niedługo wróci do domu. Proszę go pozdrowić od forumowiczów i być dobrej myśli. 🙂

[Gość Noni]

Pani Aniu, to i ja dołączam się do pozdrowień dla męża. Za jakiś czas będzie miał rehabilitację i dmuchanie w butelkę. To pomaga w zdrowieniu. Kiedyś ściąganie wody z płuc brzmiało dla mnie strasznie, ale jak się to przejdzie to już nie ma się obaw. Ale na szczęście nie każdy to przechodzi. Po powrocie do domu zero noszenia ciężarów i tak jak powyżej napisali poprzednicy. A, osoba opiekująca się chorym musi zadbać też o siebie. Zatem proszę też odpocząć, wyspać się i cieszyć, że już po operacji. Trzymam za Was kciuki. 

[Gość Anna Lewczak]

Dziękuję bardzo za słowa otuchy.  Mąż jest już na "zwykłej" sali. Musiał już chodzić i zaczął rehabilitację. Wymienili mu jeszcze zastawkę bo okazało się że już nie nadaje się do niczego. Martwi się że będzie musiał brać leki przeciwzakrzepowe. Dla mnie najważniejsze że jest już po i nie będę słyszę w głowie tej tykającej bomby. 

[Gość Ewa40zToF]

Eee, to teraz już z górki 🙂 Szkoda, że dali mu zastawkę mechaniczną, ale pewnie nie chcą go znowu kroić za kilka czy kilkanaście lat. Ja bardzo chcę tego uniknąć, bo nie zniosę tego tykania, no i leków. Co prawda biorę od kilku lat Pradaxę, ale to z powodu migotania przedsionków, a przy mechanicznej zastawce nie można jej zażywać.

[Gość Anna Lewczak]

Niestety łykanie będzie nieuniknione ale też zacznę coś łykać żeby mu  było raźniej 😀. A jakie leki przeciwzakrzepowe są, zalecane i czy są skutki uboczne?

[Gość Adam]

11 godzin temu, Gość Anna Lewczak napisał:

Dziękuję bardzo za słowa otuchy.  Mąż jest już na "zwykłej" sali. Musiał już chodzić i zaczął rehabilitację. Wymienili mu jeszcze zastawkę bo okazało się że już nie nadaje się do niczego. Martwi się że będzie musiał brać leki przeciwzakrzepowe. Dla mnie najważniejsze że jest już po i nie będę słyszę w głowie tej tykającej bomby. 

Witam Pani Aniu!

Niezmiernie się cieszę Państwa szczęściem, to daje ludziom przed zabiegami wielką nadzieję, że tego typu operację w Polsce stały się rutyną. Bardzo dużo zdrowia dla męża!!! Dla Pani również. Pozdrawiam

[Anna Lewczak]

Dobry wieczór,

Mąż już od wtorku (30 marca) jest w domu i powiem szczerze, że nie jest łatwo. Oprócz bólu mostka dochodzi też ból pleców i w ogóle problem z żołądkiem ponieważ kamizelka stabilizująca, którą musi nosić uciska mu żołądek co powoduje że cały czas "odbija mu się". Do tego nie ma też apetytu. Ale chyba najgorsze jest to, że ma niskie dolne ciśnienie np. 118/54. Przyjmuje  bibloc i lozap i to chyba jest tego przyczyną. Przeciwzakrzepowo bierze acenocumarol. Nie jest do tego przyzwyczajony i to powoduje osłabienie. Jest mu zimno. Staram się codziennie wyjść z nim na krótki spacer.  Kupiłam mu nawet apetizer senior. Od wczoraj co prawda je już znacznie lepiej ale do normalności jeszcze daleko. Kontrolę w Aninie mamy dopiero 29 kwietnia i nie wiem czy jednak nie pójdziemy do kardiologa wcześniej. Wiem, że to dopiero 2 tygodnie po ciężkiej operacji i nie ma co wymagać za dużo ale jednak ciężko jest mi patrzeć na jego cierpienie. Czy ktoś z Was miał takie albo podobne objawy?

 

[Gość Adam]

W dniu 4.04.2021 o 22:26, Anna Lewczak napisał:

Dobry wieczór,

 

Mąż już od wtorku (30 marca) jest w domu i powiem szczerze, że nie jest łatwo. Oprócz bólu mostka dochodzi też ból pleców i w ogóle problem z żołądkiem ponieważ kamizelka stabilizująca, którą musi nosić uciska mu żołądek co powoduje że cały czas "odbija mu się". Do tego nie ma też apetytu. Ale chyba najgorsze jest to, że ma niskie dolne ciśnienie np. 118/54. Przyjmuje  bibloc i lozap i to chyba jest tego przyczyną. Przeciwzakrzepowo bierze acenocumarol. Nie jest do tego przyzwyczajony i to powoduje osłabienie. Jest mu zimno. Staram się codziennie wyjść z nim na krótki spacer.  Kupiłam mu nawet apetizer senior. Od wczoraj co prawda je już znacznie lepiej ale do normalności jeszcze daleko. Kontrolę w Aninie mamy dopiero 29 kwietnia i nie wiem czy jednak nie pójdziemy do kardiologa wcześniej. Wiem, że to dopiero 2 tygodnie po ciężkiej operacji i nie ma co wymagać za dużo ale jednak ciężko jest mi patrzeć na jego cierpienie. Czy ktoś z Was miał takie albo podobne objawy?

 

 

Dobry wieczór Pani Aniu!

Wiem że nie na temat, ale od początku trzymam kciuki za Pani męża i wiem że z dnia na dzień będzie tylko lepiej!!! Proszę pozdrowić męża i życzyć mu wszystkiego dobrego, ja sam czekam na operację, która ponoć ma być w poniedziałek, ostatnio dzwoniłem do kliniki to usłyszałem że nie mam się nastawiać na 12 kwietnia bo covid 😑 decyzja zapadnie na dniach, już mam dosyć, ciągle coś... Pozdrawiam

[Gość Ewa40zToF]

Pani Anno, spokojnie, proszę się tak bardzo nie przejmować. Mąż ledwo co stanął na nogi. Organizm dochodzi do siebie po szoku, jakim jest operacja. Uczucie zimna to pewnie skutek niskiego ciśnienia, może także leków ale jakoś specjalnie niskie nie jest. Czy musi tę kamizelkę nosić cały dzień? Nie może jej zdejmować do posiłków? Na pewno mostek go boli, a i żołądek może nie pracować na pełnych obrotach, więc warto jeść rzeczy lekkostrawne, gotowane.

   Warto skontaktować się choćby z lekarzem rodzinnym, jeśli coś Państwa niepokoi. Może trzeba zmienić dawkę leków? Trzeba zwracać uwagę na ewentualne duszności, zwłaszcza podczas leżenia, bo to może być oznaką zbierającego się płynu w opłucnej. Ewentualny stan podgorączkowy też jest do przyjęcia, ale trzeba go kontrolować. Sprawdzajcie też ranę, czy nie ropieje.