karolin_uch_a
-
Postów
0 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
nigdy
Treść opublikowana przez karolin_uch_a
-
czesc. dawno mnie tu nie było. od marca lezałam w szpitalu( w 6 miesiacu 25 tydz). po trzech tygodniach urodziłam wczesniaczka wspaniała silna dziewczyne. kilka dni tremu wróciłysmy do domku- jestesmy po ciezkich przejsciach których nie bede opisywała poniewaz chce je wymazac z pamieci. nie wiem jak to sie dzieje, ale radze sobie swietnie ( a przeciez były bardzo ciezkie momenty podczas ciazy) chyba wyjatkowo ciezka sytuacja, daleko od domu i najblizszych, przebywanie z mała przez wiele tygodni w specjalistycznym szpitalu s[powodowało ze musiałam działac a nie myslec o nastrojach. a dzis........ nic mi innego nie pozostje jak zbierac siły aby odpowiednio zajac sie mała i reszta rodziny. ja poprostu nie mam czasu myslec o nerwicy. a to jest chyba najlepsze lekarstwo. miałm taka siłe do działania ze przez te tygodnie w szpitalu sztucznie utrzymywałam laktacje, aby mała miała przez sonde podawane moje mleczko, teraz w domku sciagam i karmie nim. a wiec chyba musze byc w dobrej kondycji. pozdrawiam i jednego jestem pewna ze my sie poprostu poddajemy troszke i pozwalamy tak naprawde aby ona-nerwica-nami rzadziła. ja narazie nie dam jej szans aby była blisko mnie. przepraszam za forme pisowni ale mała lezy na kolankach
-
Enka a ty ciąże jak znosiłaś, miałaś zaburzenia lękowe, brałaś jakieś leki? A po porodzie nie dopadła cię żadna depresja poporodowa? Pozdrawiam
-
Czesć dziewczyny. Dziś pisze w imieniu NOWEJ. Miałam Wam napisać, iż Nowa urodziła córeczkę 25 lutego, od wczoraj szczęśliwe dziewczyny są w domku!!!
-
Asia 79 a teraz jak czujesz sie dobrze tzn nie masz zaburzen depresyjnych to tez zdazy sie ze lęk próbuje cię zaatakować, czy zupełnie pozbyłas się tych wszystkich męczących dolegliwości???
-
Asia 79 widzę, że mamy te same objawy i podobny czas ciąży. Ja też nie czuje się tak jak podczas brania leków. Zawsze coś się kłębi w tej głowie. Ja jak pisałam mam te ogólne lęki, lęki dotyczące konkretnej sytuacji i te durnowate myśli (np. strachu że coś głupiego moge zrobić itp.) , ale moja psychiatra jak byłam miesiącc temu na wizycie powiedziała, że są to typowe zaburzenia lękowe te myśli też. Pozdrawiam
-
Cześć dziewczyny z jednej strony ciesze się, że was tu tak mało bo to znak że się dobrze czujecie lecz z drugiej strony brak wsparcia. U mnie różnie to bywa. Depresji na razie nie ma, lecz są nadal zaburzenia lękowe o różnym nasileniu. Jak mamlepszy dzień to potrafię z nimi walczyć, a nawet gadam do nich że mają sp........, nieraz posłuchają. Ale bywa że wpadam w ich sidła i walka o lepsze samopoczucie trwa ok 2 do 3 dni. Później znów są lepsze siły do działania. Jednego jestem pewna, że gdybym nie trafiła na tą stronę i nie poczytała, że nie tylko ja cierpie i warto walczyć byłabym od 2 miesięcy na lekach. Jak poczytam sobie troszkę to widze że różnie u was było i warto walczyć. I jeszcze jedna bardzo ważna rzecz, w ostatnim tygodniu stycznia byłam wrakiem człowieka, lęki mnie zdominowały i było tragicznie. Nigdy bym nie pomyślała że z tego wyjde, a minął miesiąc. A ja nadal bez leków. Jeśli chodzi o moje stany i skłonności do popadania w nie, to jest ogromny sukces.Ale to zdecydowanie dzięki wam wszystkim, bo jak przeczytasz, że ktoś obok ma takie same objawy co i radzi sobie jakoś, to nic innego jak też walczyć. Właśnie dziś rozpoczełam 22 tydzien.
-
Dziewczyny jakim mlekiem karmicie maluszki?
-
Andzia, czy twoje maleństwo przesypia całą noc??? Skąd się biorą takie grzeczne dzieci, moja córcia kiedyś wisiała 24 na dobę przy cycku, i była tak łakoma że pokarm jej noskiem wylatywała, ale ogólnie to miałam przezroczysty, nawet żeby do witaminek ściągnąć na łyżke to był problem. A jak samopoczucie? Pozdrawiam
-
Dziewczyny czy jeszcze ktoś tu zagląda?
-
A jeśli chodzi o moje lęki, to jest troszkę lepiej. Żadnej depresji nie mam, zdecydowanie moje kryzysy powodują lęki, z którymi nie zawsze umiem walczyć, a już w ogóle jest tragedia gdy jest nieprzespana noc. W moim przypadku sen jest bardzo istotny, jest on świetnym lekarstwem. Ale nadal bronie się przed zasypianiem w dzień, gdyż po wybudzeniu źle się czuje. Długo wracam na ziemie, jestem zalękniona, a więc rezygnuje ze spania w dzień. Rano po śnie nocnym szybciej dochodze do siebie. Czy wy też się tak nieciekawie czujecie po wybudzeniu i dlaczego tak się dzieje? Jeszcze dziwne jest to że teraz od pewnego czasu mogę lepiej zasnąć, nie zasypiam już o 3 nad ranem, wykończona lękami, lecz co kilka nocy śnią mi się tak okropne sny, wstrętne i bardzo rzeczywiste, pamiętam z nich wszystko nawet co kiedy myślałam. Te sny rano doprowadzają do tego że jestem strasznie zmęczona po nocy, wszystkiego się boje i pojawiają się lęki. Skąd te cholerne sny, tak rzeczywiste??????????
-
Cześć. Mi po pierwszym porodzie podczas zaparć bardzo pomógł słonecznik łuskany, jadłam tego ok nawet 20 dkg dziennie, ale pomagało. Karmiłam piersią i nie było przeciwskazań co do tego słonecznika. A teraz w ciąży nie pomaga nic, napar ze śliwek suszonych, słonecznik, jakiś syrop od ginekologa ani czopki. A mam problemy od początku, raz na 14 dni chodziłam do ubikacji, koszmar. Teraz troszkę częściej ale i tak jest bardzo ciężko.
-
Dzieki, dzis po wczorajszym wieczornym koszarze nawet ok. Normalnie bywa zdecydowanie gorzej. Dzisiaj weszłam w 21 tydzień, (dopiero)ale ruchy odczuwam bardzo intensywnie.
-
Kajkens powiedz, czy przez całą ciążę miałaś taki zaburzenia lękowe? A po takim silnym lęku jak się czujesz? bo ja potrafie się go tak bać i nakręcić, że na 2-3 dni wywoła u mnie stan depresyjny nawet. Ciężko mi z tym, bo są super dni, ale jak się czegoś wystrasze i nie prześpie nocy to jest kilka dni koszmaru, łącznie z brakim sił do wszystkiego, wyobcowanie i lęk ogólny. Nie wiem czy z tym wytrzymam, jak długo, czy się nie poddam. Dzisiaj jest znów ok, ale do jakigoś momentu lękowego....
-
Cześć dziewczyny. Ja jakoś wytrzymuje nadal bez leków, po ostatniej wizycie było ok , ale bywają lęki i potrafie się nakręcić. Nie wiem co będzie jutro, żyje z dnia na dzień, we wtorek rozpoczynam 21 tydzień.Pozdrawiam
-
dziewczyny gdzie wy jesteście, Asia, andzia25 jak dzieci i jak wasze zdrówko?
-
magii jak masz ochote kiedykolwiek pogadać odezwij sie 5972875. Pozdrawiam karolina
-
magii trzymaj się, ja już przez to przeszłam, wiem co to za uczucie. ale jeszcze będziesz szczęśliwą mamusią. kwestia czasu.Bardzo mi przykro...
-
magii odezwij się na gadu podawałam magdzie wcześniej numer
-
czesc dziewczyny. asia 79 miałam tą samą sytuacje. rodziłam w 2004 miałam prowokacje, rodziłam 12 godzin. Po porodzie, silny krwotok i w tym wszystkim robili zabieg, usuwali łozysko . po wszystkim lezałam cała noc na porocówce, położna siedziała przy mnie, nie pozwalała mi zasnąć. Rano gorączka stan zapalny, prawie się przekręciłam. na wizycie kontrolnej po porodzie mój gim powiedział że nie wiedzieli kogo ratować mnie czy ulke. to był jakis koszmar!!!!!!!!!!! ja dzisiaj byłam u psychiatry, diagnoza zaburzenia lękowe. stwierdziła ze widziała mnie w gorszym stanie, obecnie jeszcze jest ok, jeśli trzeba na noc mam wziąć relanium. ale jesli juz bede bardzo wykończona to wprowadzi mi lek na krótko który bardzo szybko i skutecznie likwiduje zaburzenia lękowe.
-
Andzia 25 jak się czujesz, jak synuś??????????? Magii a co u Ciebie?? Gdzie wszystkich wymiotło????????????
-
Magii mi kilku ginekologów powiedziało, że depresje w ciąży trzeba leczyć. tydzień temu trafiłam do szpitala z jakimiś bólami, przyjmował mnie ordynator, w książeczce ciąży depresja- pyta się jaki leki biore. ja na to że odstawione. Był zdziwiony i mówił że ciąża to burza hormonów, a depresja sprzyja taki klimatom, więc dla dobra nawet samego dziecka zaleca się branie. on mówił że jest kilka leków dostępnych w ciąży. Moja psychiatra jak pierwszy raz się z nią kontaktowalam to mówiła że to przejdzie, za drugim razem po miesiącu mówiła że jeśli będzie taka koniecznośc to dostane leki. bardzo mnie to uspokoiło, że jest jakieś wyjście. Przecież typowy stan depresyjny szkodzi przebiegowi ciąży. Ale o tym to musi zdecydować już twój psychiatra gdyż ja tak naprawde cię nie znam, a lekarz wie czy może cię przeciągnąć troszkę bez leków.
-
Magda ja od początku sierpnia siedze w domu, przedtem byłam na innym chorobowym, myślałam że ta ciążę jakoś zniose w pracy(no i względy finansowe-zależało mi) no ale plamienia zmusiły mnie do leżenia. Wróciłam na dwa tygodnie do pracy i znów łóżko. myślałam że zwarjuje. Magii jak znosisz te stany depresyjne, bo ja się tego uczucia bardzo boje?
-
Magda ja mam podobnie. Wieczorami siedzę, przy komputerze żeby cokolwiek czytać i nie myśleć, bo chwila bezczynności powoduje przypływ głupich myśli, przyspieszone bicie serca i tak to się zaczyna........ Idę spać po północy, ale i tak leże do drugiej, albo trzeciej i się oczywiście nakręcam. To jest jakiś koszmar!!!!!!!!!!!!! Zioła, które bierzemy są bezpieczne, ale na pewno w ograniczonych ilościach. Ja się teraz już uspokoiłam bo podjęłam decyzje, że jeśli te stany znów powrócą i się będą utrzymywały dłużej, na pewno wezme jakieś antydepresanty, gdyż muszę się naładować na okres po porodzie, bo potem siły nam będą naprawdę potrzebne, a jak pod koniec ciąży deprecha da się we znaki to przecież nie będziemy świadomie i z radością mogły opiekować się dzieckiem. Już kilku ginekologów ni powiedziało że depresje trzeba leczyć nawet w ciąży, bo nerwica to co innego. Moja lekarka mówi, że jest jeden lek który może mi zaproponować, ale było by najlepiej dopiero od 6 miesiąca. Magda masz o tyle lepszą sytuacje, że córcia już dużo pomoże przy dziecku i teraz też zrozumie chwilową niedyspozycje, a ja muszę robić dobrą minę do złej gry, gdyż moja córcia 5 lat zaraz wyczuje że coś się ze mną dzieje. pyta się dlaczego jestem smutna, dlaczego płacze(choć się ukrywam jak mam doła), często mnie głaszcze, przytula. Ona to wyczuwa na odległośc. Magda znasz przyczyne swojej depresji czy pojawiła się tak poprostu? Dziewczyny a co u was, bo taki mały zastój się pojawił, a może dobrze to znaczy że się dobrze czujecie!!!!
-
Andzia gratuluje, mam pytanko, czy miałaś prowokacje, czy maluszek sam się zdecydował? trzymajcie się cieplutko !!!!!!! Magdek - mam na imię karolina, termin mam na 6 lipca, ale jak znam moje szczęście to znów mnie czeka prowokacja tak jak 5 lat temu. ja cała ciąża na podtrzymaniu, ciągle hormony, plus dodatkowo hormony na niedoczynność tarczycy. Moje nastroje zaczęły się we wigilie, kiedy mąż poszedł na pasterke, jakby piorun strzelił, bałam się być sama. i od tego się chyba zaczęły te koszmarne wieczory. jak już pisałam od tygodnia było lepiej, tylko mogłam tego nie pisać, bo już się coś zaczęło pieprzyć!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Szybko wzięłam persen może przejdzie. moja ginekolog twierdz, że powinnam brać leki, w tygodniu byłam w szpitalu z jakimiś bólami, ordynator też twierdzi, że leki na depresje też powinny być brane jeśli są jakieś nastroje. zapisał mi relanium ale jeszcze od tygodnia nie brałam, jestem dumna. A to twoja pierwsza ciąża?
-
Magdek widze, że tygodniami nasze ciąże są zbliżone. Ja przez 2 miesiące piłam meliske i brałam validol. dwa tygodnie temu byłam w kompletnym dołku, zdecydowanie stan depresyjny powrócił. Nawiązałam kontakt z moim psychiatrą, to troche pomogło i zaczęłam brać persen jak czuje, że serducho zaczyna szybciej bić i coś się szykuje. mam wrażenie że te leki pomagają!!!!!!!!! teraz jest dużo lepiej, miewam natrętne myśli i lekkie lęki, ale nie myśle o nich. gdybym zaczęła się nakręcać to znów byłoby gorzej, tak jak ostatnio.