Cześć!
Mam 22 lata, 170cm wzrostu i 59kg.
Dokładnie 28 lutego dostałam prawdopodobnie pierwszego ataku paniki i było to przed 5 rano. Serce waliło jak oszalałe, puls również, ciężkie oddychanie, mroczki przed oczami, drgawki oraz drętwienie lewej strony... myślę zawał! Więc dzwonimy po pogotowie. Panowie przyjechali zrobili EKG wszystko okej, podali hydroksyzynę i powiedzieli, że to raczej nerwy. Nie chciało mi się wierzyć, na drugi dzień zaraz do lekarza rodzinnego, wypisana całą morfologia. Badania zrobione, wszystko w porządku. Byłam u kardiologa, USG i EKG wszystko okej. Zarobione również RTG klatki piersiowej i też jest okej. Zatem wszystko wskazuje na nerwicę, ale jest jeden problem nie umiem w to uwierzyć, myślę że może coś pominęli, że może dostanę jakiegoś zawału, że serce mi się zatrzyma. Bolało mnie już chyba wszystko dosłownie. Głowa, łydka (tu myśl że może jakiś zator czy zakrzep), mam praktycznie cały czas uczucie wirowania w głowie, ciężka głowa, uczucie zatkanych uszu. Pieczenie klatki piersiowej i kłucie lub ucisk jakby ktoś siedział, promieniujący do pleców z tyłu w odcinku piersiowym albo czasem jakby do przełyku (taki prąd). Doskwiera mi czasem kaszel, ostatnio uczucie jakbym miała grypę, naprawdę mam wrażenie że już mnie wszystko bolało. Najbardziej mi przeszkadza ta ciężkość na klatce i plecach+ do tego coś jakby w przełyku zalegało i duszność, taki problem z oddychaniem.
Powiedzcie proszę czy też tak macie? Ja już myślę czy iść jeszcze raz do kardiologa, naczytałam się że to wczesne objawy zawału. Może jakiś tętniak. Popadam w paranoję, chce uwierzyć, że to bóle somatyczne ale są tak silne że myślę że to coś poważnego. :(
