kasiula140
-
Postów
0 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
nigdy
Treść opublikowana przez kasiula140
-
Witajcie kochani!Nie mogę już z padalcem!Trzepią mną ataki jak cholera!Wiecie jak to wygląda.Najpierw zwykłe nerwy,a potem strach przed atakiem no i atak paniki.W tym tygodniu spakowałam już mu ciuchy i nic.Mam potworny problem bo jest dziecko,dla którego wiem,że największym szczęściem jest bycie z obojgiem rodziców.Moim motorem do życia jest syn,ale jest też we mnie ogromna potrzeba bycia kochaną,odczuwania bezpieczeństwa.Nie wiem jak długo jeszcze wytrzymam.Nie mam już siły.Powinnam zacząć pisać książkę.To byłby chyba HIT!Ba,jedną książkę!Więcej,mam juz nawet parę tytułów.-Jak przetrwać z mężem-mordercą psychicznym,Nerwica lękowa w toksycznym związku,Dlaczego kobiety maja zasady,a faceci je łamią?,Jak przemówić do rozsądku *koleżenkom* partnera?, i wiele,wiele innych.Mam jeszcze do Was pytanie.Byłam dziś w kinie z synem.Zawsze jak gasną swiatła i robi się głośno, to mnie przydusza,wbijam się w fotel i myślę co zrobię jak mnie złapie i na przykład zasłabnę,albo cos gorszego.Wy też tak macie?
-
Matiago,myślami jestem z Tobą w tych trudnych chwilach.Smutek i żal pozostaje tylko tu na ziemi.Tato jest juz szczęśliwy,nie cierpi.Trzymaj się kochana.Ja też straciłam rodziców i bardzo cierpiałam.Wiem,że mnie wspierają tam z góry.Moja mama żyje u mnie w sercu na zawsze.
-
Mam dzisiaj taaaaaakiego doła!Siedzę w pracy,ale coś mi nie idzie przez ten syf ze starym.
-
Witam moi kochani!U mnie było całkiem nieźle,aż w sobotę wybuchłam!Padalec jest wstrętnym,podstępnym gnojkiem i gadziną.Zrobiłam awanturę ,że mnie chyba pół bloku słyszało,wzięłam dziecko i zniknęłam u mojej przyjaciółki.Gad i padalec chodzi gdzie chce,jak chce i kiedy chce.I zkim chce,czyli na całe noce i w towarzystwie *koleżanek*!Wywołuje we mnie agresję i chętnie bym mu obiła facjatę.Pokazałam mu gdzie jest szafa a gdzie drzwi wyjściowe.Boże,jaka ja byłam głupia!Po co ja go meldowałam?Za tydzień wyjeżdża nad morze na działkę matki *koleżanki.To nie do pomyślenia.Czy ja jestem jakaś nienormalna,że się nie zgadzam na takie zachowania?I jeszcze mi wciska farmazony,że mieszka u mnie z powodu dziecka.Nie,nie ,to tylko pretekst bo nie ma gdzie dupy wcisnąć.Tak uważam i koniec.Po co był mi ten ślub i meldowanie go!Siedzi tu istara się o mieszkanie z urzędu miasta,a ja głupia myślałm,że wrócił bo coś wreszcie zrozumiał i nie chce rozbijać rodziny.Co za gnojek! Poznałam nowych sąsiadów.Mili ludzie.Dzieci się pobawiły,a my pogadaliśmy troszkę.Zgadało się,że moja nowa znajoma też cierpi na nerwicę lękową.Oboje są już po rozwodach,a ona też miała różne jazdy w związku.Jest tak samo jak ja bardzo otwartą osobą.Cieszę się,że chociaż tyle zostało z dawnej mnie,że ta gadzina jeszcze tego mi nie odebrała.Oczywiście dziś łyknęłam zomirenik bo siadły mi nerwy.Dopóki będzie u mnie mieszkać to chyba tak będzie.Co ja sobie myślałam?że wszystko się naprawi?Te moje cholerne zasady i myślenie,że rodzina to świętość,że małżeństwo jest do końca życia i nierozerwalne.Boże co ze mnie za IDIOTKA! Pozdrawiam Was wszystkich gorąco i NOWYCH FORUMOWICZÓW szczególnie ciepło.Skoro mnie nie wykończył Padalec to i z nerwicą dacie sobie radę.Ściskam mocno i papatki!
-
Witajcie Kochani!Nie odzywałam się bo mam kupę roboty a w wolnych chwilach czytam albo gram.Po prostu wyluzowuję.Pracuję nad nie przejmowaniem się.Czasami mnie łapie atak,ale staram się nad tym panować i nie nakręcać się bardziej.Często odpuszczam w różnych sprawach bo po co sie na próżno szarpać a potem męczyć się z atakami.Zawsze jakoś tam będzie.Ucze się też zdrowego egoizmu i tłumacze sobie że przecież dla siebie to ja jestem najważniejsza,bo jeśli zadbam o swój komfort psychiczny to i reszta łatwiej się ułoży.Może to przez ten seroxat?Pomyślałam,że zastosuję swoją formę terapii i zacznę się rozpieszczać w miarę możliwości.Po co tak gonić,za czym?Ostatnio dostałam wyniki badań.Cholesterol wyrwał się spod kontroli,tsh ponizej normy,ale i tak staram się nie nakręcać.Pewnie nadczynność tarczycy wróciła.Odłoże kaskę i w sierpniu pójdę prywatnie do endokrynologa.Zaczęłam brać aspargin i magnez i powiem Wam,że albo to sugestia ,albo rzeczywiście działa na serducho.Ciekawa jestem Waszej opinii na tę moją nowa terapię.Może jeszcze mi coś podpowiecie?
-
Witajcie!No nie,wszyscy o mnie zapomnieli:)))Nadrobiłam parę stron do przeczytania na naszym forum i...ani słowka o Kasiuni:)Nikt nie zatęsknił?A tak poważnie to nie miałam czasu zaglądnąć do nas bo mam naaaawał pracy w pracy. Pozdrawiam wszystkich!Dziś mnie troszkę zatrzepało,ale chyba opanowałam.Oby!Dzięki Ci Boże za leki i za pana doktora psychiatrę! WITAM NOWYCH! PSYCHO,użyłeś w swoim poscie słowa INTENSYWNIE.Ja patrzę na swoje życie sprzed ataków to widzę ciągły pośpiech,intensywne życie,zbyt duzo poswięcenia się w pracy,wszystkiego zbyt dużo albo za bardzo.Plus traumatyczne przejście jedno lub parę i nerwica gotowa.Mimo,że biorę leki,mimo że chodziłam na terapię,ataki całkiem nie zniknęły.Staram się,baaaaardzo się staram trochę je oswoić,zapanować nad nimi,a przede wszystkim i nade wszystko ZWOLNIĆ.Idzie opornie,ale będę walczyć.Boję się tylko czasem,że przegram,ale fru,fru...nie chcę o tym mysleć.Zyję nadzieją,że nadejdzie taki dzień kiedy nerwica zapuka do mnie a ja powiem wypieprzaj i ona z krzykiem ucieknie.Ale się rozpisałam.Zmykam spać.Komary tną mnie jak szalone,więc uciekam pod kołderkę.Pa,pa!
-
O matko kochana!Ale pustki!Już nie mogę z tym euro.Co wieczór tylko mecze muszę oglądać.Łajza najpierw gdzieś się szwenda,a potem tylko cyk...i już meczyk.Zadnego pożytku z padalca nie ma.Wczoraj mój synuś miał ciężki dzień.Histeria na całego.Psocił,broił,nie słuchał,aż się doigrał i poszedł do kąta.Postał,postał,uspokoił się i przeprosił.Zadziałało!Muszę częściej oglądac super nianię.Zrobiłam tak jak ona radzi rodzicom.Muszę się przyznać,że troszkę rozpuściłam to moje dzieciątko.Nie jestem za klapsami w myśl zasady,że dzieci się kocha a nie daje im kary cielesne,więc muszę szukać jakiejś alternatywy w trudnych momentach.Mam tylko nadzieję,że dobrze wychowam mojego syna.
-
Witajcie kochani!Dorotko dobrze,że synkowi już przechodzi.W styczniu mój Dawid miał okropną jelitówkę.W sylwestra odesłali mnie z chorym dzieckiem ze szpitala Matki Polki,a 2 stycznia z odwodnionym dzieckiem trafiłam do innego szpitala.najważniejsze,że odzyskuje apetyt,znaczy się ze wszystko ku wyzdrowieniu.Krystynko,Małgosiu,Moniu,Zuziu,Alicjo,Marku i wszyscy pozostali- pozdrawiam Was.Uśmiałam się z dowcipów,sama żadnych niestety nie pamiętam.U mnie jakby jakieś pogorszenie schiza goni schizę.Wczoraj pojechałam do kliniki na ekg i zastrzyk z hydroksyzyny.Dziś oddałam krew na badania.Zacznę wykluczać różne przypadłości,aż dojdę do serca.Wykańcza mnie ten strach!Kłuje mnie często w klatce piersiowej,tętno przyspiesza więc się nakręcam jeszcze bardziej.Jestem tak spięta,że najlżejszy hałas wytrąca mnie z równowagi.Wczoraj mi było błogo po hydroksyzynie,ale przecież nie mogę ciągle się tak szprycować .Muszę pogadać z panem doktorem,może trzeba seroxat zastąpić jakimś innym specyfikiem.I znowu bedę się bać skutków ubocznych.Boże,jak ja mam dosyć tej nerwicy!Jestem rozdrażniona i spięta jak diabli.
-
Witajcie!Znowu mnie wzięło!Popalam czasem papierochy,ale nie jak smok no i sobie powmawiałam troszkę.Od wczoraj już się wsłuchuję.Albo czuję albo mi się wydaje ,ze boli mnie w mostku,że robi mi się niedobrze.W nocy już chciałam iść do pomocy doraźnej.Boże,jak ja się boję bać!Znowu zaczęło się wsłuchiwanie w siebie.BOJĘ SIĘ!Jak ja mam wyjechać z dzieckiem na urlop jak takie hece ze mną?Tu przynajmniej mam blisko do pomocy doraźnej choć już nie mam dobrego zdania o naszej państwowej służbie zdrowia.Chce mi się płakać,nie chcę tej choroby,nie chcę!
-
Napady duszności, kołatanie serca, osłabienie i drętwienie a nerwica
kasiula140 odpowiedział(a) na temat w Nerwica
Witaj ilse!Od zawrotów głowy właśnie zaczęła się moja nerwica.Nie wiedziałam jeszcze o tym.Podejrzewałam,że mam jakąś niewykrytą chorobę.Lekarze przez pierwsze 2,3 lata mnie zbywali,ale to było w przychodniach i nie mam dobrego zdania o państwowej służbie zdrowia.W końcu jakaś pani doktor w pół prywatnej klinice zaczęła podejrzewać,że to na tle nerwowym.Zaczęłyśmy *kopać*.Okazało się po wielu badaniach,że mam nadczynność tarczycy,a po jakimś roku przełamałam się i poszłam do poleconego psychiatry i diagnoza-nerwica lękowa.To było w 2005.Od tamtej pory nie mam zawrotów głowy takich jak wtedy natomiast dopadła mnie schiza na temat chorób serca i umierania.Wolałam już te zawroty głowy ponieważ jestem już wykończona ciągłym strachem,że nagle umieram na atak serca bądź coś podobnego.Od wczoraj albo czuję albo sobie znów wmawiam dziwny ból w mostku. -
Ale się zasiedziałam nad grą!Skoro już ta godzina,to powiem Wam-DZIEŃ DOBRY! Dorotko,grywam sobie w Simsy.To jak powrót do dzieciństwa i zabaw lalkami w dom.Pędzę spać!Pa,pa!
-
Witam kochani moi!Ślę wszystkim buziaczki i siadam do gry,żeby się wyluzować.Ostatnio w pracy zwolniłam tempo jak kazał pan doktor i czuję się lepiej.Bardzo się skupiam,żeby niczym się nie przejmować i dużo mi lepiej z tym.Ciekawe jak długo wytrzymam,ale nie będę się teraz nad tym zastanawiać.Mantruję sobie,że co ma byc to itak będzie,a ja będę żyć 120 lat w szczęściu i zdrowiu.Fajne,no nie?Znowu żyję zbliżającym się weekendem.
-
ZUZIU,jakbyś o mnie pisala.Też mam kochana podobne jazdy z tym sercem.To niestety ta cholerna nerwica.Ostatnio troszkę się uspokoiło,ale jak się nakręcę to potem mnie gniecie,kuje,przyspiesza,zwalnia,jakby pękał bąbel z powietrzem.Cuda wianki.a przy tym to dziadowskie uczucie paniki.
-
Witajcie kochani!Ja jak zwykle na koniec dnia.ZUZIU chyba mamy podobne schizy z tym sercem.Ja po ostatnich nerwach obudziłam się z dziwnym przyspieszonym tętnem,a jak zaczęłam o tym myśleć to wydawało mi się,że raz za szybko,raz za wolno.Wzięłam zomiren i w pracy jakoś przetrzymałam,ale jak niedawno pomyślałm,że on już nie działa to znowu się zaczęło z serduchem.Mój pan doktor mówił,że to wszystko dzieje się w głowie.Nerwica jest przypadłością psychosomatyczną.Myślisz,że za wolno bijei ono zwalnia,myśle ze za szybko bije i ono przyspiesza.Do tego czuję,ze pocą mi się dłonie i stopy,dalej się nakręcam,przypomina mi się,jak się działo ostatnio i atak paniki gotowy.Gula w gardle,sucho w gebie na wiór,mdli mnie,wydaje mi się,że mi słabo,jestem wyczulona na każdy dźwięk itp.DOROTKO,jeśli masz na myśli skierowanie to nie ma problemu.Chodzę prywatnie do psychiatry,ale sprawdzałam,że jest bardzo w porządku i jego ojciec jest profesorem psychiatrii.Napisz kochana czy masz jakiś pomysł.KRYSIU przesyłam Ci buziaczki.Pozostałym również.
-
Dorotko,czy te terapie grupowe są takie dobre?Może spróbuję jeszcze raz na indywidualne.Nie chodziłam jeszcze prywatnie na terapie.Może chociaż raz co dwa tygodnie,to nie będzie taka szalona suma.Nie wiem już co robić.Pracuję w firmie od 12 lat,może zaryzykować?No,ale wiecie jak moga do tego podejść.I jeszcze zwolnienie z oddziału leczenia zaburzeń nerwicowych.Już raz miałam nieprzyjemności.Bo u nas tak jest-nowotwór to współczujemy,nerwica-to znaczy,że mamy wariata i lepiej trzymać takiego z dala .
-
W dupie mam takie terapie!Dobrze,że zadzwoniłam,bo tłukłabym się na próżno przez całe miasto z przesiadkami.Pani psycholog wyszła wcześniej.To chyba odzew na moje ostatnie pomylenie terminów!Zadzwoniłam dziś do szpitala,w którym są terapie grupowe.Są,ale nie dla ludzi pracujących!trzy miesiące od 8.30 do 14.00 codziennie!Widać,że w tym kraju są pieniądze,ale na leczenie np.z alkoholizmu,ale nie z nerwicy!W dupie to mam!Spłakałam się jak głupia i mnie łapie!Mam tego dosyć!Mogę ewentualnie albo zrezygnować z pracy,albo bulić 500-600zł co miesiąc przez rok!W dupie mam to wszystko!!!!!!!!!!!
-
Odmeldowuję się kochani!Leniuchowałam i leniuchowałam.Książkę przeczytałam do końca,zabrałam się za drugą.niczym się nie przejmowałam.Synusia połozyłam spać i usiadłam do przelewów.O zgrozo,policzyłam,że zabraknie mi jakieś 400złociszy do rachunków,chyba że mocno ścisnę pasa na życiu.Może przyszły miesiąc będzie lepszy.Pomyślę o tym jutro,jak mawiała Scarlet z Przeminęło z Wiatrem.Krystynko dobry weekend miałam,bo wiem dzięki temu forum,że nie jestem sama i wszyscy tu o sobie myślimy jak najcieplej.Małgosiu,życze Tobie i pozostałym samych kolorowych snów.
-
A ja sobie dziś siedzę w domku i jest mi tutaj bardzo dobrze.Lubię gotować więc był pyszny obiadek,kapustka na jutro zrobiona i może jeszcze się rozluźnię przy jakiejś sałatce.Dawidek zmęczył się na spacerze z tatą i poszedł spać.Skorzystam i poczytam książkę.Uwielbiam sobotę bo nic nie muszę.Oby tak już zostało.Pozdrawiam wszystkich,buziaczki.Dziękuję Krystynko za słowa otuchy.Już mnie macie na zawsze bo z Wami czuję się bardzo,bardzo dobrze.
-
Małgosiu i tak trzymaj.Ja miałam słabszą osobowość,wyniosłam to z dzieciństwa,choć wiem,że mama zrobiła mi to nieświadomie.Z Ciebie bije pewność siebie i znajomość swojej wartości.Ja zawsze uzależniałam się od opinii innych.Z biegiem lat i po terapii dopiero jakbym rodziła się i dorastała znowu.Brakuje mi tylko mamy.Chciałabym być znowu mała dziewczynką i żeby mama mnie tulił,żeby był z nami ojciec,żebym czuła ich ogromną miłość do mnie,akceptację we wszystkim co robie.
-
Dorotko,Krysiu gdzie jesteście?Jesteście moimi najpierwszymi wybawczyniami tu na forum i bardzo się do Was przykleiłam.Nie miejcie mi tego za złe.W ogóle to dziś mam dzień przepraszania za wszystko,za to że istnieję.
-
Przepraszam wszystkich,z czasem wszytko o sobie opowiem.Po prostu musiałabym tu pisać i pisać bez końca.Przeszłam w życiu piekło,niebo i czyściec.Każdy przeżywa wszystko po swojemu.Co wrażliwsi nie daja rady sami,dopada ich nerwica,albo co innego.Wiem też,że nerwica może się wziąć choćby z jednego tylko ataku paniki.N ie ważne z jakiego powodu.Raz się zdarzy,a potem bach i jest.też nie jestem lekarzem,ale dużo o tym czytałam i słuchałam.
-
Monia,nie bój się pogadać.Nie zrobię Ci prania mózgu.Po prostu czuję wewnętrznie,że u Ciebie chodzi o to samo prawie co u mnie.Chciej uwierzyć,że można Ci pomóc.Nie chcę,żebyś popełniła te same błedy co ja.Możesz mnie pytać o co chcesz,bo wiem,że cisną Ci się te same pytania co mnie przed laty.Nie doprowadzaj się do takiego stanu jak ja siebie.Chciej zaufać.
-
Fakt amfa nasila,powoduje depresję.Miałam koleżankę,która to brała latami,ale nie ma stanów lękowych.Popsuły jej się zęby,strasznie ze skórą,problemy z odpornościa,ale nie nerwica.Ja popróbowałam wiele lat temu,z dnia na dzień nie wzięłam,nigdy mnie więcej nie ciągnęło.Bałam się brać leki,bo bałam się uzależnienia,więc nie ma mowy,że miałam kiedykolwiek jakiś głód.Leki na obniżenie masy ciała dają podobne efekty jak amfa.Ja raz miałam przepisany sudafed na katar i wystraszyłam si ę go bo byłam pobudzona jak po amfie.
-
Agusek DZIEKUJę CI KOCHANA.DZIęKUJę WAM WSzYSTKIM,żE JESTEśCIE TACY KOCHANI.Dziewczyny,co do Moni to też uważam,że to nie sama amfa jest powodem lęków i tego co monia przeżywa..Wstyd mi,ale też kiedyś z głupoty dałam się na to namówić.Myślę,że te lęki i cała nerwica lękowa to brak akceptacji,odrzucenie,niska samoocena,wrażliwość i całe lata kiedy daje się z siebie wszystko i trafia to w próżnię.Monia dlatego chciałam z Tobą pogadać.Myślę,że też mogę Ci jakoś pomóc to zrozumieć.
-
Chyba najbardziej brakuje mi kontaktu z przyjaciółmi.Czasem czuję się jak mała dziewczynka.Chciałabym,żeby ktoś mnie kochał,rozumiał i akceptował.Przez tą nerwicę potraciłam wielu znajomych.Z nikim się nie spotykałam,zawsze szukałam wymówek.A teraz jestem sama jak palec.