Ubytek w przegrodzie między przedsionkowej i lęk przed śmiercią

[Gość Tess]

Hej!! Bardzo chciałabym z Wami porozmawiać ale co usiądę komputera, to łapie mnie arytmia!!! Jestem tak cholernie wystraszona, że wydaję mi się, że zaraz umrę!!! To jest okropne!! Pisać będę teraz dotąd, dokąd mnie nie złapie kolejny atak. Otóż problemy z sercem zaczęły się mnie mniej więcej 13-14 lat temu. Były to wtedy skurcze dodatkowe, które dawały o sobie znać tylko w pozycji leżącej (a więć przeważnie wieczorami). Bywały lepsze okresy – takie, że w ogole przez kilka miesięcy nie czułam, że mam serce, tzn. nic się z nim nie działo, a potem przez np. 2 miesiące dzień, w dzień serie dodatkowych skurczy. Zgłosiłam się z tym do kardiologa w 1996 roku, który wykonał mi ECHO serca, z którego wynikało, że mam ubytek w przegrodzie międzyprzedsionkowej. Wtedy zabrzmiało to dla mnie jak wyrok śmierci, bo akurat okazało sie, że jestem w ciąży (z której bardzo sie cieszyłam). Kardiolog wówczas skierował mnie do Ochojca na ECHO (poniewaz w tamtych czasach Ochojec dysponował lepsza aparaturą) na powtórzenie ECHA + Dopler + kolor. Badająca mnie pani doktor stwierdziła, że nie ma wyraźnych cech takiej wady, a ponieważ byłam w ciąży, zaleciła wykonanie bardziej dokładnego badania (ECHO przezprzełykowe) po rozwiązaniu ciąży. Hormony ciążowe zadziałały w cudowny sposób – serce się wyciszyło!!!! Przestałam o nim myśleć. Sytuacja pogorszyła się w kwietniu tego roku. Oprócz dodatkowych skurczy, łapią mnie ataki tachyarytmii – miałam ich może z 20 -30, trawjących góra 4 minuty. Ale to jest koszmar!!!!! Ponownie zgłosiłam się do mojego kardiologa, poniewaz nie da sie z tym juz dłużej żyć! Kardiolog zrobił ponowne ECHO i stwierdził, że dal niego ta wada istnieje. Aby problem rozwiązać na 100% należy zrobić ECHO przezprzełykowe. Miałam juz wyznaczony nawet termin na 30 czerwca 2005r ale stchórzyłam i nie pojechałam – bo bardzo boję sie łykania tej rury. We wrześniu na wizycie u kardiologa, po opisaniu mu co moje serce dalej wyprawia – kazał mi podpisać oświadczenie, że kategorycznie odmawiam wykonania echa przezprzełykowego, aby w razie, jak mi sie coś stanie rodzina moja nie miala do niego pretensji,ze nic w tej sprawie nie robi. Wystraszyłam się jeszcze bardziej i obiecałam mu, że zrobię to badanie w listopadzie. cza mam do 27 lisopada, bo już mam skierowanie od lekarza 1 kontaku, a takie skierowanie ważne jest 1 miesiąc. czas powoli leci, a ja ze strachu chyba umrę przed badaniem Czuję się fatalnie zarówno fizycznie, jak i psychicznie (a nerwicę lękową też już mam za sobą i to bardzo silna). Nie mogę sobie z tym poradzić, więc pisze do Was, bo warto podzielić się swoimi odczuciami. Może miwliście robione ECHO przezprzełykowe?? Z drugiej strony staram się pocieszyć, że to jest pikuś w porówniau do tego, co może mnie czekać po stwierdzeniu, że ten ubytek w przegrodzie przedsinkowej istnieje. Takei ubytki podobno bezproblemowo łata się. ale o tym nie chcę nawet myśleć jeszcze. Przede mną badanie!! Pozdrawiam i jak będziecie mieć chwile, to proszę odpiszcie.

[Gość Domino]

Hej Ja mam 33 lata, wadę serca ASD II, przeciek lewo-prawy o wielkości 12 mm. Urodziłam siłami natury trójkę dzieci. Również miałam i mam zaburzenia komorowe rytmu. Byłam w lipcu w Aninie na echu przezprzełykowym. Badanie to robi się w krótkim znieczuleniu ogólnym (taka leciutka narkoza), ale że w domu czekały na mnie moje 3 brzdące, zdecydowałam się na badanie bez usypiania. Dałam radę i nie było wcale tak strasznie. Trzeba tylko do sprawy podejść spokojnie. Nieprzyjemne jest połykanie rury, ale gdy zachowasz spokój i nie będziesz panikować, co w tej sytuacji jest najgorsze, badanie pójdzie szybko i sprawnie. Trwa ok. 10 min. Najbardziej nieprzyjemne było dla mnie znieczulanie gardła, bo ma się wrażenie, że coś ci puchnie, ale ono po prostu drętwieje i wtedy dopiero wkładają Ci tą rurę. W gardle nie czujesz nic, natomiast nieprzyjemne jest uczucie w przełyku. Naprawdę da się przeżyć. Znieczulenie mija po godzinie i jedyny nieprzyjemny efekt to ból gardła, który trwa do końca dnia. Niczego się nie obawiaj. Ja w ten wtorek wybieram się na zabieg zamknięcia ubytku do Anina. Też się trochę denerwuję, ale trzeba myśleć pozytywnie. Pozdrawiam i uszy do góry :)

[Gość Ewa30zToF]

Tess: Nie masz powodów do paniki. ASD II to wada prosta, dająca się skorygować nawet przezskórnie, jeśli są takie możliwości anatomizne. Ja mamwadę dużo cięższą, złlżoną, jestem po 3 operacjach i wiem, czeka mnie kolejna. Ale nie panikuje, tylko żyję normalnie. Echo przezprzełykowe też mi robili i to nic strasznego. Po tych znieczulaczach film mi się urwał. Obudziłam się już przed salą, miałam potem świetny humor. Nie bój się. Jesteśmy z Tobą!

[Gość fff]

6 lat temu....

[Gość Sellena85]

Witam serdecznie. Ja również mam podejrzenie niewielkiego ubytku w przegrodzie międzyprzedsionolowej. Lekarz kardiolog ktory robil mi echo serca przez zebra tak mocno dusil tym sprzetem ze przez 3 dni bolala mnie lewa piers. Nie wiedzialam czy tak ma byc czy on cos robil nie tak jak trzeba, ze mnie tak to strasznie bolalo gdy naciskal. Sywierdzil ze nie jest pewny i ze mam zrobic przezprzelykowe echo. Tyle ze okazalo sie ze jestem w ciazy i ginekolog zabronila mi poddania sie temu badaniu. Zalecila wykonanie ponownego echa usg u innego lekarza z dobrym sprzetem. Jestem strasznie zmartwiona i zestresowana tym jak wplynie ta ewentualna diagnoza na maluszka. Czy moje serducho w ciazy sobie poradzi itd. Chodze po domu i placze z nerwow :(

[Gość Ewa30zToF]

Selleno, jeśli Cię to pocieszy, to znam kobiety, które nie miały pojęcia, będąc w ciąży, że miały tę wadę serca, co Ty ( czyli pewnie ASD II), i urodziły naturalnie, a dziecko też jest zdrowe. Owszem, lepiej wiedzieć o ubytku, bo często stan kobiety pogarsza się właśnie w ciąży, bo serce jest bardzo obciążone i ubytek może się powiększyć. Powinnaś być pod opieką kardiologa, który się zna na wrodzonych wadach serca, by w razie co zalecić cięcie cesarskie. ASD II to prosta wada wrodzona serca, która często daje o sobie znać dopiero w dorosłym życiu. Można ją skorygować, zamykając ubytek operacyjnie lub przezskórnie.