Wymioty w sytuacji stresowej a nerwica żołądka

[Gość netti]

Witam, jestem nowa na forum.. Przepraszam jesli juz sa takie posty,ale szczerze to nie mam za bardzo czasu przejsc przez wszystkie posty by sprawdzic.. Chcialam tylko spytac czy sa tu ludzie z takimi objawami jak ja, i jesli sa to jak sobie z tym radza/poradzili albo nie wiem.. A wiec nigdy nie bylam jakos specjalnie nerwowa, ale tez nie tak ze sobie zlewalam, bo jestem perfekcjonistka wiec zawsze musialam miec tak jak sobie zaplanowalam i w ogole.. zawsze bylam (i jestem) bardzo ambitna..najwyzsze oceny itd, i przychodzilo mi to latwo i nigdy sie nie stresowalam jak mialam jakis egzamin czy cos.... czesto mialam tylko *motylki* ale wydaje mi sie ze to bardziej ze szczescia ze po egzaminie bede wolna czy cos... no ale pozniej zmarl moj dziadek - i wlasnie wtedy sie zaczelo.. wtedy pierwszy raz zwymiotowalam.. pozniej coraz bardziej zaczely mnie stresowac sytuacje... pozniej gdy dowiedzialam sie ze moja kolezanka ma raka bardzo sie zdolowalam, i chcialam isc spac (by przespac) ale wtedy sytuacja mnie zaskoczyla - pol nocy mialam drgawki, wymiotowalam i w ogole nie spalam - myslalam ze umieram! i na dodatek pierwszy raz nie mialam do kogo sie zwrocic bo akurat mama byla odwiedzic rodzine..w koncu mi przeszlo po jakims czasie i zasnelam.. no i tak sie zaczelo to wszystko.. teraz regularnie gdy mam tylko stres to wymiotuje, mam w nocy drgawki, i przewaznie np w drodze na egzamin nie czuje swoich rak, i czasami nog..i czesto mam bol w klatce... a stres mam latwo - stresuje sie egzaminem, prezentacja, pozdroza, nawet wymiotowalam gdy dowiedzialam sie ze moja siostra w ciazy bo mialam glupie mysli np. co jesli nie donosi ciazy albo cos?! (na szczescie donosila, i ma piekna coreczke!).. i np szczyt glupoty jest np to ze keidys szlam do fryzjera ktorego nie znalam i mi sie chcialo wymitowac!! i jak siedzialam na tym krzesle juz to myslalam ze nie dam rady bo mialam dusznosci i w ogole... no i na ogol to ja nie wiem dlaczego sie tak denerwuje? mam kochana rodzine, narzeczonego i przyjaciol.. ktorych tylko stresuje...zawsze mam dobre wyniki na studiach - oczywiscie moglabym miec jeszcze lepsze gdybym np. nie siedziala przez 20mins na examinie i probowala sie uspokoic a potem szybko pisala by zdazyc.. ja juz nie potrafie sobie z tym radzic -jest to bardzo dreczace i nie potrafie sie cieszyc zyciem... jestem niby wesola, ale boje sie wychodzic i np wole siedziec w domu pod kocem ogladac tv zamiast wyjsc ze znajomymi..i np nawet jak moj narzeczony pracuje i zawsze wraca do domu o tej samej porze, to jak kiedys sie spoznial 10mins to ja juz mialam glupie mysli i w ogole..i mnei to wkurza, bo ja go ograniczam - on by chcial na rozne wyprawy itd a ja sie wszystkiego boje!.. i co jeszcze dodam to to ze studiuje, i wlasnie mialam isc na rok praktyk - ktore by bylo bardzo przydatne, a nie poszlam bo za bardzo balam sie rozmowy kwalifikacyjnej pomijajac ze mialam duze szanse by dostac bo mialam jedne z najwyzszych ocen na moim kursie... i przyznam ze nawet sie teraz stresuje, piszac to..bo chyba sie boje reakcji ludzi albo nie wiem co?... jesli ktos przeczyta, to prosze o jakies wskazowki jak sie tego pozbyc? albo nie wiem.. Pozdrawiam. Przepraszam-ale jeszcze dodam ze czesto mam bol w glowie... wlasnie jak tak nadchodza egzaminy to boli mnie przewaznie w jednym miejscu.. i jeszcze dostaje takie cos na oku, ze mi puchnie i jest taka sucha skora.... i chcialam jeszcze dodac ze czesto mysle o tym *co by bylo gdyby...* np. ja lub ktos z rodziny zachorowal itd...nienawidze o tym myslec..i jestem paranoiczna bo mam takiego malego pieprzypka na klatce i ciagle mam shizy by go nie ruszac, i sie boje by nie zdrapac itd-bo dla mnie to odrazu znaczy smierc..... ok juz teraz naprawde koncze:).. Pozdrawiam

[Gość netti]

ups...zapomnialam jeszcze dodac o moich atakach paniki... ostatnio byla tylko jakas tam klotnia pomiedzy pijanymi... i ja sie tak zdenerwowalam, ze mialam taki atak ze cala mna rzucala i zeslablam, i ptoem dalej rzucalo az mnie poskrecalo! i chcieli dzwonic po karetke ale ja sie nie zgodzilam, ale tak naprawde okropnie sie przestraszylam... myslalam ze te glupie stresy wywolaly u mnie padaczke..bo naprawde tak sie czulam i tak to wygladalo (moj brat mial wiec wiem jak to wyglada..) pozdrawiam

[Gość stokrotka]

Witam! Przeczytalam to co napisals;i mysle ze powinnas jednak zaczerpnac porady lekarskiej; powinnas brac jakies lekarstwa aby to sie unormowalo bo od nerwicy sa takie objawy jak piszesz, a nie daj sie aby ci sie ta choroba nasilila.Przed Toba piekne zycie czeka ,Jestes osoba wyksztalcona nie zmarnuj tych szans ktore ci zycie niesie bo wszystko przed toba ,Powodzonka i duzo zdrowka

[Gość kruszyna]

Po pierwsze usuń tego pieprzyka ......Bedziesz miała spokój .Po drugie musisz zrozumieć że niepotrzebnie się samam nakręcasz.Martwiłaś się o ciąze swojej siostry .I co to dało ?Urodziła zdrowe dziecko o już .PSYCHOLOG powinien ci pomóc.

[Gość 4]

też uważam,że powinnaś iść do psychologa i psychiatry.Tymczasem bierz ziołowe leki uspokajające i przetestuj czy ci pomagają.Ale nie dorażnie ,a stale.Np. nerwosol,neospasmina passispasmina,nerwobonisol- poczytaj ulotki w internecie.I magnez z wit. B6. Zbadaj poziom elektrolitów.

[Gość netti]

ok dzieki za rady:).. wlasnie jestem miedzy egzaminami i masakra... ale juz nie dlugo wakacje.. a do psychologa chyba zaczne regularnie chodzic po wakacjach, bo na wakacjach nie mam zbyt duzo stresu (oprocz latania ale dame rade:)..). a co do tabletek to probowalam rozne, ale np te ziolowe herbatki to przewaznie wywoluja u mnie wymioty... a biore ten Validol, ale zawsze mi strasznie jakos dusi w gardle :|.. no ale poszukam jeszcze cos.. Dzieki i pozdrawiam.

[Gość delfin123]

Witaj po przeczytaniu tego co opisałaś też uważam że powinnaś udać się do lekarza. Moja mama ma nerwice żąłatkową od młodych lat jednak udało się jej z tym uporać oczywiście nie obyło się bez leków gdyż miała bardzo silną. Wiele opowiada mi otym gdyż od dwóch miesięcy mam ten sam problem czyli nerwice . Dobrze mieć oparcie w kimś bo to jest bardo ważne i przynośi ulgę bynajmiej mi a mojm oparciem jest mama bo sama przeszła to coja przechodzę i doskonale to rozumie. Objawy nerwicy mogą być różne u mnie jest duszność brak oddechu ,boję się wyjsć na miasto na początku gdy to się zaczynało miałam gule w gardle w nocy budziłam się z dusznosciami przy tym serce mi waliło jak młot . Teraz jest trochę lepiej jestem na lekach nie czuje guli w gardle mogę jeść i śpię po nocach gorzej jest zwyjściem na ulice ale wieże że i to pokonam. Z opowiadań mojej mamy wiem że nerwica może powodować różne objawy a my zaraz doszukujemy się różnych chorób. Ważne jest żebyś się nie nakręcała bo jeszcze bardziej szkodzisz sobie tak mi mówi mama kiedy mam gorszy dzień. Nie zwlekaj z wizytą u lekarza bo póżniej jest trudniej to pokonać tak mi ostatnio powiedział mój lekarz zadługo się męczyłaś i teraz jest trudniej . Jednak pocieszył mnie że mój układ nerwowy się zregeneruje tylko teraz potrzebuje czasu krok po kroku i do celu .

[Gość doroti]

Witam no tak dobrze powiedziane miec w kims oparcie ale jesli nie ma na kim polegac nie ma z kim pogadac to jest coraz gorzej ja tez nabawilam sie nerwicy zoladkowej oraz nerwoboli przy sercu jestem mimo swojego wieku bardzo samotna mam dwie rodziny bo biologiczna i adoptowana ale jestem w nich czarna owca biore leki na nerwy ale czasami wydaje mi sie ze one nic nie pomagaja ciezko z ta choroba zyc.pozdrawim

[kumandzior1990]

Netti opisujesz przyklady kiedy choroba daje sie we znaki najbardziej , wszystko co napisalas, rownie dobrze ja mogbym napisac na swoim przykladzie . Wspolczuje Ci bardzo :( ja mecze sie z tym od 18 roku zycia , 5 lat...przed 18 rokiem zycia bardzo czesto sie stresowalem , bo jezdzilem na rozne turnieje ,ale wtedy zamiast wymiotow najwyzej co to byl brak apetytu , a teraz zanim pojade na turniej to musze wczesniej zaliczyc pojscie to lazienki i wtedy moge jechac na pusty zoladek. Znalem takie przypadki w moim zyciu kiedy to stresowalem sie bardzo mocno to wtedy nie wystarczyla jedna wizyta w lazience, nawet gdy nie mialem czy wymiotowac , to i tak byly odruchy wymiotne.. przez to nerwice , nie moge w zyciu nic osiagnac .. pojscie do fryzjera jest koszmarem, czy tez pojscie w miejsce nie znane , nie znani ludzie...leczylem sie pol roku u neurologa, ale to nic nie dalo ,gdy sie stresowal to i tak wymiotowalem... czy mozna jakos uleczyc psychike , czy jest ktos kto pomoze nam zyc normalnie?

[Gość Ulek]

Rozumiem w pełni, co czujesz... sama borykam się z nerwicą od 17 roku życia, objawy były różne, od mdłości i biegunek, po bóle serca i paraliż senny razem z bezdechem. Zdarzało się, że nieraz zaczynałam się dusić na środku ulicy, całe powietrze szło mi do żołądka. Potem na jakiś czas objawy ustąpiły, ale teraz część z nich wraca ze zdwojoną siłą. Do tego męczy mnie jeszcze hipochondria, więc z każdego, nawet małego objawu wymyślam sobie niestworzone choroby. Mimo to boję się iść do psychiatry z powodu dość nieprzyjemnych doświadczeń związanych z lekarzami... Ale takie życie w ciągłym strachu jest męczące :( Pozdrawiam Cię i życzę wytrwałości i siły w walce z nerwicą.