Choroba Kawasaki u osoby dorosłej

[Gość xxxona22]

Witam. Mam pytanie czy jest mi ktoś w stanie odpowiedzieć czy to w ogóle możliwe? Mój tata 24.12.09 został przyjęty do szpitala,z powodu zawału serca. Miał wiele badan itd.... Lekarze stwierdzili ( sami w szoku będąc) ze to choroba Kawasaki.Leży nadal w szpitalu i ma robione rożne badania,Ja zaczynam sie zastanawiać czy nie wymyślili tego aby sobie na nim poćwiczyć,bo choroba w Polsce totalnie nie znana.

[Gość xxxona22]

Dodam że to niby 3 zawał mojego taty,który zawsze następuje w święta,a do tego podobno miał jakieś mikro zawały. Niby mojego taty tetnice mają około 15 cm czy mm objętości. a u ludzi zdrowych normalnych od 5-7 cm czy mm. nie wiem jaka miara. Proszę o jaką kol wiek pomoc,.

[Gość Ewa M.]

Choroba Kawasaki jest ostrą chorobą gorączkową o nieznanej przyczynie, występującą w 80% przypadków u małych dzieci poniżej 4 lat, ze szczytem zachorowań około 2 roku życia. Pacjenci starsi niż 8 letni zdarzają się bardzo rzadko; choroba nie pojawia się u noworodków. Pediatra tokijski Tomisaku Kawasaki opisał tę chorobę w 1961 r. i stąd pochodzi jej nazwa. Znana była przede wszystkim w Azji, potem także w Ameryce, Australii, Afryce i Europie. W Polsce pojawiła się w latach dziewięćdziesiątych XX wieku. Chorobę Kawasaki rozpoznaje się na podstawie objawów klinicznych, nie ma bowiem swoistych dla niej testów diagnostycznych. Wszystkie dzieci gorączkują wysoko do 40 st. C przez co najmniej 5 kolejnych dni. Oprócz tego występują u nich zmiany na śluzówkach jamy ustnej, języka, warg i na spojówkach oczu. Na skórze pojawiają się różnokształtne wysypki oraz na rękach i stopach obrzęki i zaczerwienienia, ze złuszczaniem skóry. Węzły chłonne szyi ulegają znacznemu powiększeniu, zwykle po jednej stronie. Kardiologicznym problemem mogą stać się u chorych dzieci zmiany zapalne w małych tętnicach, w tym u części z nich również w tętnicach wieńcowych, zaopatrujących serce. Najbardziej charakterystyczną zmianę stanowią tzw. tętniaki tętnic wieńcowych. Są to odcinkowe poszerzenia ich światła, częściej w obrębie lewej aniżeli prawej tętnicy wieńcowej. Uwidocznienie tętniaków wręcz pozwala na tej podstawie rozpoznać chorobę Kawasaki. Wykonuje się w tym celu badanie echokardiograficzne - USG serca - które jest bezbolesne, wymaga jednak spokojnego zachowania się chorego dziecka. Możliwa jest ocena tą metodą średnicy i położenia zmian w obrębie tętnic wieńcowych. Tętniaki tworzą się u 15-25% chorych dzieci. Podejrzenie choroby Kawasaki u dziecka jest wskazaniem do echokardiograficznej oceny serca, a w przypadku występowania tętniaków do ich częstego okresowego kontrolowania. U niektórych dzieci może być konieczne wykonanie koronarografii z podaniem środka cieniującego do tętnic wieńcowych. W przebiegu choroby, na szczęście rzadko, może dojść do zawału serca (ok.5 %), niewydolności krążenia czy zaburzeń rytmu serca. Leczenie zawału serca jest typowe, takie jak u osób dorosłych. Śmiertelność dzieci chorych na chorobę Kawasaki wynosi mniej niż 1%, najczęściej spowodowana jest zawałem serca. Najniebezpieczniejsze są 2 pierwsze miesiące choroby. Leczenie choroby Kawasaki polega na jak najszybszym podaniu w warunkach szpitalnych gamma-globuliny dożylnie (jednorazowo) oraz aspiryny - początkowo przeciwzapalnie w dużej dawce, a następnie, celem zapobiegania powstawaniu zakrzepów w tętnicach, w mniejszej dawce przez kolejne tygodnie. Dziecko wymaga więc bardzo starannej obserwacji, kontrolnych badań i leczenia ewentualnych powikłań choroby. Choć od 15 do 25% dzieci może mieć zmiany w tętnicach wieńcowych, jednak przebieg kliniczny choroby jest z reguły łagodny. Najniebezpieczniejsze są dwa pierwsze miesiące choroby, dlatego dzieci powinny być zawsze hospitalizowane, a potem tak często badane jak tego wymaga ich stan. Gwarantuje to szybkie wdrażanie leczenia i zapobiega powikłaniom. Podsumowanie Choroba Kawasaki jest ostrą chorobą gorączkową u małych dzieci, o nieznanej przyczynie, rozpoznawaną na podstawie objawów klinicznych (gorączka, zmiany na skórze i śluzówkach, powiększenie węzłów chłonnych). Następnie w warunkach szpitalnych konieczna jest ocena tętnic wieńcowych, podanie dożylne leków. Przez dłuższy czas dziecko otrzymuje aspirynę w dawce przeciwzakrzepowej i jest pod ścisłą okresową kontrolą kardiologa dziecięcego - w miarę potrzeby i stanu klinicznego, np. jeśli zmiany w tętnicach wieńcowych były niewielkie - to orientacyjnie przez okres 6-12 miesięcy, decyduje jednak o tym zawsze kardiolog dziecięcy. Choć tętniaki tętnic wieńcowych mogą występować u 15-25% dzieci, to zawały serca są rzadkie, a śmiertelność niska, poniżej 1%.

[Gość xxxona22]

Dziękuje,ale takie dane już czytałam.Myślałam ze może ktoś miał przypadek z ta chorobą,Nie wiem co robić.Wiem ze to choroba dzieci. Ale tata miał już 3 zawał.Do tego tętnice maja 15 mm są zwężenia,

[Gość Ewa M.]

Na stronie Fundacji Serce Dziecka www.sercedziecka.org.pl są numery telefonów do rodzicóq dziewczynki z ta chorobą . Tylko tyle mogę Ci podać.

[Gość i]

witam:) moja mama ma 47 lat i kilka miesiecy temu miala zawal serca:( jest osoba szczupla,niepalaca, cholesterol w normie ,nigdy nie chorowala. okazalo sie ze przyczyna tego zawalu jest wlasnie choroba Kawasaki. w pierwszej dobie od przyjecia do szpitala ,mama miala wykonane badanie ( nie pamietam dokladnej nazwy) przez pachwine wpuszczano jej sonde aby ocenic stan naczyn wiencowych i okazalo sie ze ma kilka tetniakow.w ciagu tygodnia miala operacje wszczepienia bypassa (1) pozostale tetniaki nie zostaly pomostowane poniewaz sa umiejscowione w miejscach w ktorych lepiej ich nie tykac.dzisiaj mama jest juz 8 miesiecy od operacji i caly czas przyjmuje lek rozrzadzajacy krew Coumadin ,jak rowniez aspiryne i mnostwo innych lekow. lekarze nie sa w stanie powiedziec jakie sa rokowania w chorobie Kawasaki poniewaz jest to choroba bardzo rzadko wystepujaca i zwykle dotykajaca male dzieci. moj email: wikula21@poczta.onet.pl - napisz jak chcesz wiecej szczegolowych informacji

[Gość xerius]

Moj syn mial te chorobe 5 lat temu, mial niecale 4 latka wtedy. Mial wiele objawow: goraczka, wysypka, bolacy wezel, przekrwione oczy, zeszla mu skora z dloni i stop. Dostawal bardzo duzo aspiryny i biale krwinki. Po zdiagnozowaniu i rozpoczeciu leczenia poprawa nastapila w ciagu doby, tzn opadala goraczka, wczesniej nie do zbicia, mlody wracal w oczach do zycia. Te chorobe mozna zdiagnozowac wylacznie na podstawie objawow, im wiecej tym latwiej o diagnoze. Zawsze zaczyna sie wysoka goraczka, trudna do zbicia.

[Gość aguliga31]

Do użytkownika xerius, proszę o kontakt, ja również mam synka z kawasaki. Mój adres mail: aguliga@wp.pl

[Gość agusand]

Mój syn przeszedł KAwasaki. Ma 15 miesięcy. Gorączkował 2 tygodnie. Nie działały żadne antybiotyki. Leżał w szpitalu przez miesiąc. Masakra. Musiał dostać wiele, wiele kroplówek, w tym mieć także podaną krew, bo organizm tak intensywnie walczył z chorobą, że sobie nie radził. Jeśli ktokolwiek będzie kiedyś walczył z tą chorobą u swojego dziecka służę radą i pomocą.

[Gość Studenttt]

Nie chce się mądrzyć, jestem tylko studentem medycyny, z chorobą Kawasaki miałem do czynienia o tyle że sam na nią chorowałem, ale jako dziecko +informacje na zajęciach. To jest o tyle ważne, że chorują na nią właściwie wyłącznie dzieci... U dorosłego z takim rozpoznaniem zastanawiał bym się czy jest ono poprawne. 1) Choroba występuje praktycznie wyłącznie u dzieci. 2) Nie wiem jak można ja rozpoznać u dorosłego, bo diagnozuje się ją na podstawie objawów, nie ma żadnego swoistego wyznacznika w badaniach krwi czy innych. Objawy u dorosłych i u dzieci jak wiadomo często się różnią, więc jak to rozpoznano? 3) rozpoznania u dorosłych są tak rzadkie że pokusił bym się o stwierdzenie że to też były źle rozpoznane inne choroby, albo coś innego, nieznanego. 4) to nie była aktywna choroba Kawasakiego, tylko odlegle powikłania po niej przebytej w dzieciństwie, wbrew pozorom można wyleczyć ją dość banalnie - aspiryną - przypadkowe wyleczenie przy braku rozpoznania, objawy są w końcu mało charakterystyczne i są spore trudności z diagnostyką...

[Gość wc3]

Nic tylko sprawdzić, czy dzieci nieszczepione na tę chorobę chorują. Ale takie badania są zakazane, a sam pomysł budzi, o zgrozo, ostre oburzenie chyba u większości lekarzy. Skąd takie uprzedzenie do empirii w środowiskach medycznych. Pecunia non olet. Chyba jedyne wytłumaczenie.