Odzyskanie sprawności po udarze niedokrwiennym mózgu

[Katunia2009]

Mój tata zachorował na udar niedokrwienny z prawej strony, a z tego co wiem jest bardziej niebezpieczny niż z lewej. nie ruszał prawymi kończynami, nie mówił po moim języku, tylko wymyślał jakieś dziwne słowa, czasami śmiał się nie wiadomo z czego i nucił wesołe piosenki, ale przecież on powinien płakać a nie się cieszyć! Nie często, albo nawet wcale nie rozumiał co się do niego mówiło, ale przytakiwał. Zdarzało mu się powiedzieć ne, tak, kur..,czekaj, (jezu-jak coś idzie nie po jego myśli), przepisać po kimś lewą ręką na kartce, przemieszczać się oparty o ścianę, przełączać pilotem tv, zdarzało mu się powiedzieć jakieś inne słowo, albo coś zrozumieć, kpił sobie z pampersów dla niego, potrafi sam coś zjeść lewą ręką, lecz zawsze coś pobrudzi.Minęło już 8 miesięcy odkąd zachorował i do tej pory, umie przemieszczać się o kuli unosząc chorą nogę w biodrze, powtórzyć po kimś jakieś słowo, rozpoznawać osy z rodziny, wołać ręką, już się nie śmieje tylko płacze, nie śpiewa, macha na pożegnanie. Kiedy był w zakładzie mówił po niezrozumiałym języku, i wyglądało to tak, jak by miał ogromne pretensje dla czego on tu jest?! Proszę powiedźcie mi czy są jakieś szanse, aby on wyzdrowiał i był w pełni sprawny, lub prawie w pełni, i czy by chociaż mnie rozumiał? Niedawno skończyłam 13 lat i ta cała sytuacja to dla mnie wielki cios! :(

[Gość Grzesiek]

Nie martw sie mloda.;) tata musi trafic w rece wykwalifikowanych fizjoterapeutów kotrzy postawia go na nogi. nie bedzie to trwalo z dnia na dzien tylko kilka miesiecy.tata musi bardzo intensywnie cwiczyc pod okiem rehabilitantow inaczej nie bedzie duzych efektow.czym szybciej zacznie porzadna rehabilitacje tym lepiej.probuj duzo rozmawaiac z tata.kazda taka rozmowa powoduje ze mozg pracuje,tata moze probowac sobie cos przypomniec,wspominaj niekotre sytuacje z waszej przeszlosci.to napewno w jakis sposob mu pomoze. lecz najwazniejsze aby zajeli sie nim odpowiedni fizjoterapeuci.wiara czyni cuda mloda wiec musisz wierzyc ze bedzie dobrze.motywuj tate do dzialania wspieraj go,a napewno bedzie dobrze;) jestem z poznania i studiuje fizjoterapie i znam wielu dobrych fizjoterapeutow wiec jak bedziesz potrzebowala kontakt do ktoregos z nich to napisz do mnie na maila i wysle Ci kontakt do ktoregos z nich.;) 3 maj sie i nie zalamuj,musisz byc twarda ,zrob to dla taty.;) powodzenia

[Gość Grzesiek]

moj mail to bjjgrzesiek@wp.pl

[Gość malgorzata.k]

kochana,dodam od siebie jeszcze,abys pokazywala tacie zdjecia,wszystkie jakie masz i to codziennie jednoczesnie mu je krok po kroku opisujac,caly proces rekonwalescencji jest dozyc dlugi i zmudny,ale uwierz mi ze oplacalny. tak jak napisal ci grzesiek,tata musi bardzo duzo cwiczyc zarowno fizycznie jak i psychicznie,jezeli bedzie to stosowal to napewno wygracie. nie martw sie ,bedzie ok.tylko w to nigdy nie zwatp,i uparcie dazyc do celu,skoro ja w to wierze ,to tobie tym bardziej nie wolno inaczej. pozdrawiam i trzymam kciuki

[Gość joanna.l]

katuniu,kochana,nie martw sie,twoj tata to pewnie mlody czlowiek,wiec ma szanse na calkowite wyleczenie,jestes pewnie przerazona ta sytuacja,ale uwierz mi ze to sie da wyleczyc,trzeba oczywiscie ciepliwosci. tata musi duzo duzo cwiczyc,rehabilitowac,musicie duzo z nim rozmawiac,tlumaczyc no i oczywiscie wspierac go. u mnie w rodzinie tez byl przypadek udaru w mlodym wieku(moj kuzyn mial 22lata)w tej chwili jest czynny zawodowo,duzo cwiczy do tej pory,jest normalnym pelnowartosciowym czlowiekiem. wiem ze to nie jest latwa sytuacja,ale czas i rehabilitacja przywroca twojego tate do normalnego zycia,bedzie dobrze zobaczysz. grzegorz dobrze ci napisal ze musisz byc twarda i sie nie poddawac. sciskam cie mocno i pozdrawiam.