Lęki po operacji serca

[Canarinho]

Witajcie cztery miesiące temu w szpitalu na Banacha w klinice Kardiochirurgii miałem wykonaną operację. Polegała ona na plastyce dwupłatkowej zastawki aortalnej oraz wstawienia organicznej protezy w miejsce tętniaka aorty wstępującej. Operację przeprowadził profesor Kuśmierczyk. Pan profesor zrobił to małym cięciem i jak pisałem wyżej zastawkę udało się naprawić. Po 4 dniach po operacji byłem już w domu. Rozpocząłem rehabilitacje pod okiem specjalisty. Na początku polegała na marszach na bieżni i sprawdzaniu jak serce adaptuje się do wysiłku przez kontrole tętna oraz ciśnienia. Następnie takie marsze robiłem w domu. Stopniowo zwiększyliśmy obciążenia i zmienialiśmy marsz na interwał marsz -trucht , a potem interwał bieg - trucht. Po dwóch miesiącach dr. Rehabilitacji stwierdził, że mam zdrowe i wydolne serce. Kardiologiczne czuje się super, biegam jeżdżę na roweże itp itd. Można by powiedzieć ze wszystko jest Ok … 

gdyby nie to ze doskwierają mi lęki które nie pozwalają normalnie funkcjonować. Polegają na tym, że czuje strach, że coś  mi się stanie, że np dostanę zawału, albo wylewu i umrę. Poszedłem do psychiatry i chodzę na terapie ponieważ jest to naprawdę dokuczliwe. Zamiast cieszyć się, że jestem naprawimy i mogę normalnie żyć muszę borykać się z problemem, którego się nie spodziewałem. Czy ktoś z was miał lub ma podobnie. Jak sobie z tym radzicie?

Proszę o wasz głos w tej sprawie.

[Noni]

Canarinho, super, że masz już za sobą operację. To była Twoja pierwsza taka operacja? Masz jeszcze drugi powód do ulgi, bo nie miałeś cięcia mostka. Mniej boleści po i szybkie gojenie. Weź duży oddech i krzyknij Żyję! Jestem zdrowy! Super, że ruszyłeś z terapią. Każdy z nas ma inną psychikę. Jedni po operacji szybko wracają do codzienności, inni potrzebują tylko więcej czasu, a inni dodatkowej pomocy. Będzie dobrze! Ja jestem pomiędzy, drugą a trzecią grupą. Dodatkowo to stukanie w konduicie aorty często przypomina mi o operacji, a stymulator tym mocniej emocjonalnie nakręca, że operacja miała powikłania w postaci utraty rytmu zatokowego w sercu. Żal. Lęk. Złość. Pogodzenie się. Nadzieja. Siła.

[arsen0008]

Taki lek miałem przez ponad rok od operacji i niewiadoma czy wszystko  jest dobrze itp. ale wpadłem w ,,wir'' pracy i innych problemów i o sercu zapomniałem....nie urywam operację ciężko przeżyłem emocjonalnie i czasami łapie doła bez powodu. 

[Canarinho]

2 godziny temu, Jan1986 napisał:

Myślę że to absolutnie normalne. Tez jestem po operacji. W tym miesiącu będzie 7 miesięcy. Po operacji siłą rzeczy siedzisz w domu i twoje życie jest podporządkowane zdrowiu, wynikom, badaniom, kontrolom. Ciągle o tym myślisz a ból ci ciągle o tym przypomina. Ja też zacząłem o siebie bardziej dbać bo dotarło do mnie że nie jestem nieśmiertelny. Jasne może się to wydać śmieszne ale jeśli wszelkie problemy zdrowotne i poważne choroby omijały człowieka a nawet całą rodzinę to się o tym nie myśli. Zmieniłem sposób myślenia. Potraktowałem tą operację jako znak, jako szansę, którą mimo wszystko dostałem a którą mogłem przegapić co było kwestią może pół roku, może roku.. raczej nie więcej. Po mniej więcej 3 miesiącach od operacji próbowałem normalnie żyć, funkcjonować na tyle na ile pozwolił mi organizm. Po 3 tygodniach pierwszy raz wsiadłem na rower. Co prawda 600 metrów ale wsiadłem. Później zacząłem pracować w ogrodzie. Ścinanie drzew, dźwiganie pniaków. Było ciężko bo brakowało tchu. Wtedy przestawałem żeby nie szaleć i wracałem do pracy następnego dnia. Kontrola u lekarza, kilka pytań i znowu na jakiś czas spokój. Czy się boję? Jasne. A co jeśli szew aorty jakimś cudem puści? A może w organizmie jest coś o czym nie wiem? Może jak z sercem niepostrzeżenie trawi człowieka rak i też nic o tym nie wie? Wróć do pracy, zacznij żyć i przestaniesz z czasem o tym myśleć. Umrzeć może zdrowy człowiek w każdej chwili. Na chodniku, przechodząc przez jezdnię czy mając wypadek samochodowy. W innym wypadku zostaje ci kaftan i pokój bez klamek. 

No trochę mnie pocieszyliscie😉😎 Po dwóch miesiącach od operacji wróciłem do pracy. Operacje miałem 16.09.22. Kardiologiczne wszystko jest Ok. Biegam, jeżdżę na rowerze. Pierwszego listopada byłem w Bieszczadach i z rodzina przeszliśmy połoninę, tydzień przed świetami Bożego Narodzenia byłem w górach na  desce. Kardiologiczne jestem zdrowy co potwierdza mój dr. kardiolog i dr. rehabilitant. Jak mówią nie miałem chorego serca tylko wadę, która została naprawiona. Kłopot w tym, że moja głowa ma zupełnie inne zdanie. Siedzę w pracy na spotkaniu a tam zawał, wylew itp itd….😩

[Jestemtunowy33]

Chłopie czym Ty się przejmujesz? Jak wszystko jest okej to się ciesz. Mnie straszyli po długim wyjściu z oiomu, zawalem, udarem, 4% szans na przeżycie i musiałem to przetrwać. Kardiolog ciągną mnie co dwa miesiące na wizyty, jak po przeszczepach serca przychodzą co pół roku, aż w rejestracji się dziwią. Biegasz? Ja kroku nie mogłem postawić a już oddychalem jak po godzinnym maratonie. Teraz spacer przy swobodnym oddychaniu nie jest możliwy czasami. Ciesz się i nie martw się, bo inni mają o wiele gorzej i żyją normalnie. Powodzenia!