Nerwica - luźne rozmowy o życiu z chorobą

[Gość Małgosia1990]

I jak tu się nie denerwować??

[Gość freedom]

......masz dobra przemiane materii .....szybko spalasz ten posilek.... ja tez tak mam jestem szczuply a jem jak szalony wszystko....

[Gość Małgosia1990]

ja też właśnie tak mam ale ile razy można powtarzać w kółko jej to samo??

[Gość freedom]

niewiem...i tak nie zrozumie....musi o cos pytac by ta godz minela...nie?

[Gość Małgosia1990]

Dziewczyny polecam dla waszych młodszych pociesz piosenki Bebe Lilly jej utwory są świetne dla dzieci:) Podaje kilka linków do jej piosenek;) http://www.youtube.com/watch?v=hFmJvpXmLRM&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=OBAUqSikW2s&feature=related http://www.youtube.com/watch?v=cMmKYHwwCOU&feature=related Te piosenki są na prawdę świetne:)

[Gość Małgosia1990]

Jeszcze raz będzie mi tak wmawiała to jej powiem że nie płace jej za to żeby mi wmawiała mi jakieś dyrdymały tylko żeby mi pomogła wyjść z tej nerwicy.Bo wmawiać sobie mogę i to bez jej pomocy...

[Gość catullus]

Bo ona uważa, że wie lepiej... Przecież mówię, że większość lekarzy w Polsce to banda konowałów. Nie wiem kto i za co im dał te dyplomy.

[Gość Małgosia1990]

Nie które kobiety za dyplom pewnie ciężko pracowały pod biurkiem....hahaha:P

[Olka2]

Czarna...od czasu gdy założyłaś gg z forum zniknęłaś na dobre. Freedom..jak się dzisiaj czujesz...?...

[Gość catullus]

Cześć, Ola. Czarna jest w pracy chyba.. na gy gy też jej nie ma..

[Olka2]

Cześć Catullus...Czytam zaległe posty i zastanawiam sie nad jedną rzeczą.....

[Olka2]

...Czemu chodzisz do psychologa skoro wierzysz tylko sobie ?

[Olka2]

Joker widzę, że się pożegnała....

[Gość Małgosia1990]

Ja wierzę w to że psycholog i psychiatra ale wmawiając jakąś inną chorobę wcale nie pomagają...

[Gość catullus]

Bo muszę się przed kimś wygadać, inaczej już byłbym w kaftaniku i na takich lekach, że nie wiedziałbym co się dzieje. Kiedy próbowałem rozmawiać ze znajomym, uznał, że mój tata to na pewno nie ma problemu z alkoholem, a całą depresję sobie wkręciłem i, że to nieprawda. W myśli samobójcze też nie uwierzył, no bo jak to.. ja i myśli samobójcze? Poza tym.. jak moglem rzucić studia zagranicą.. przecież mogłem się przemęczyć jeszcze pół roku.. i tak dalej.. i temu podobne. Znajoma nie wierzy, że się boję wychodzić z domu i nie mam ochoty chodzić po klubach, bo nawet nie mogę napić się piwa. Gadaj z dupą, to cię osra.... Poza tym, mam czasem wrażenie, że od czasu, kiedy powiedzialem znajomym, co mi jest, zaczęli mnie dziwnie traktować. Albo mam już jakąś psychozę, czy coś. Wiem jedno - nie będę się więcej przyznawał do swoich słabości. Ale po kilku latach udawania, że wszystko jest super.. zaczęło mnie to męczyć. A reszta się nawet nie przejmuje. Rodzicom mówię niewiele, bo mają własne problemy na głowie.. zresztą - i tak by nie zrozumieli. Dobrze chociaż, że uwierzyli, że mam problem i sami załatwili mi psychiatrę.

[Olka2]

Rozumiem.....

[Gość freedom]

ja...ujdzie........mam inny problem sercowy...ale ..to juz nie to forum:)

[Gość Małgosia1990]

Właśnie to jest to że ludzie wierzą w stereotypy,np. że jak chodzi do psychiatry to że zaraz jakiś chory psychicznie.Powiem szczerze że nie ukrywam przez znajomymi tego co mi jest i że chodzę do takich lekarzy.Jeśli są prawdziwymi znajomymi to rozumieją i dalej będzie fajnie pięknie a jak się komuś nie podoba to niech spadają na drzewo.Kiedyś bym się przejęła że ktoś na mnie coś gada a teraz za przeproszeniem sram na te ich gadanie.Niech sobie gadają i dalej myślą że lepiej ode mnie wiedzą jak żyję,co czuję a ja i tak zrobię swoje:) Dusić w sobie też już nie chcę bo to jest najgorsze tłumić latami w sobie wszystko.

[Gość Małgosia1990]

freedom zakochałeś się???;*

[Gość freedom]

nom....

[Gość Małgosia1990]

uuu...to ciężka sprawa....ale chętnie służę pomocą i radą;) Najważniejsze to głowa do góry i wiara że się uda bo wiara czyni cuda:)

[Olka2]

Wiem, że to trudne.......jednak uważam, że nie powinieneś zamykać się przed całym światem. Sama nikomu nie mówię o swoich problemach...nawet mąż niewiele wie.. Ktoś..kto przez to nie przeszedł..nigdy tego nie zrozumie.Myślę, że nawet najbliższa osoba z czasem może zmienić nastawienie ...bo ile można wytrzymać z taką osobą.Dlatego ja pomimo, że mam wyrozumiałego męża wolę przejść przez to sama.Liczę tylko na to, że długo to nie potrwa.

[Olka2]

Freedom....każdy problem da się rozwiązać..tylko na wszystko potrzeba czasu.

[Gość catullus]

No ja tak naprawdę długo nikomu nie mowilem o swoim problemie i żałuję, że powiedziałem to niektórym osobom. JA rozumiem, że wszyscy moi znajomi są młodzi i do wielu z nich nie dociera, że w tym wieku też można mieć takie problemy. Nie oczekuję żadnego wsparcia, tylko szacunku do mojej decyzji. Zresztą, prawda jest taka, że osiągnąłem więcej niż którykolwiek z moich znajomych i w sumie nie potrzebuję nikomu nic więcej udowadniać. Chcę udowodnić sobie, że potrafię się sam ogarnąć, to będzie dla mnie największe osiągnięcie mojego życia. ..a niestety smutna prawda jest taka, ze największym problemem znajomych w moim wieku i podobnym jest albo niezaliczony egzamin (z lenistwa), albo kłopoty z dziewczyną. Straszne i przerażające.. I współczuję ludziom, którzy mają naprawdę wielkie problemy, bo ja bym sobie z nimi rady nie dał.

[Olka2]

Kogoś mi przypominasz...ale mniejsza o to. Wierzę, że Ci się uda.....komu jak komu.....ale Tobie na pewno.