Nerwica - luźne rozmowy o życiu z chorobą

[Gość anna]

Minia ale wniosłaś dużo optymizmu do naszego czasami smutnego światka. Jak ty sobie z tym wszystkim dajesz rade? Nie czujesz lęku?

[Gość catullus]

Witajcie. Ja żem był wrócił od psychologia jakiś czas temu.. Widzę, że dziś powtórka z dnia wczorajszego. Przykro mi, że nie mogę pomóc, nawet nie wiem jak. I dziewczyny rzeczywiście potrzebują pomocy specjalisty...

[Gość ola]

Catullus i jak po wizycie pomaga to coś bo ja jutro ide i nie wiem co tam bedzie

[Gość catullus]

Olu, jasne, że pomaga. Chyba bardziej niż jakiekolwiek leki. Po każdej wizycie czuję się o 10 kg lżejszy, ale trzeba chodzić regularnie i wcielać w życie to, co psycholog mówi. Także, bardzo dużo zależy od Ciebie, a psycholog jest tylko po to, żeby pokazać Ci drogę - tak mi się przynajmniej wydaje. No i szczerość.. Też jest bardzo ważna, trudno mówić o swoich problemach ( w moim przypadku o większości nie wie nawet moja najbliższa rodzina). Poza tym, na pewno nie zaszkodzi.

[Gość anna]

co tak wszystkich wymiotło? Cisza jakaś taka zapanowała! Catullus miło mi Cię poznać. Ja jestem na forum już bardzo długo ale jak do tej pory to tylko czytałam, także troszkę znam Twoje problemy. Z ojcem mam ten sam problem co ty.( od zawsze)

[Gość catullus]

Witaj, Anno, również miło poznać. No niestety dużo ludzi ma podobny problem. Czuję się bezsilny, ale robię co mogę, żeby mu pomóc. Jakie będą efekty - zobaczymy.

[Gość ola]

Catullus ja ide pierw do psychiatry bo do psychologa trzeba czekać dwa m-ce ale nie chce brac żadnych leków więc nie wiem co robić już czasem nie mam sił

[Gość anna]

Catullus ja się poddałam. Teraz mam już swój dom i swoje życie a oni niech robią co chcą. Za dużo mnie to zdrowia kosztowało i ta nerwica to też przez to. Najgorsze jest to że tato wciągnął w to mame i teraz działają wspólnie. Niech robią co chca ja próbowałam już wszystkiego i nic. ani prośbą ani groźbą. Moja siostra też już była na dnie(alkohal, długi)teraz widzę że wzięła sie za jakąś prace ale co z tego będzie nie wiem. Ja nawet na sylewestra szampana nie wypiłam, wogóle nie piję alkoholu , nie palę papierosów a i kawe piję tylko bezkofeinową. Ale się rozpisałam, przepraszam jak zanudzam.

[Gość catullus]

No mój ojciec walczy. W sumie mieszkałem poza domem jakiś czas i właśnie wtedy się to wszystko zaczęło. Próbuję mu wytłumaczyć, że powinien z tym zerwać póki nie jest pijakiem. Zresztą, skoro potrafi nie pić przez kilka tygodni, to chyba sobie w końcu z tym da radę. Poza tym, nie zanudzasz, no coś ty.

[Gość iwona]

Jest ktoś? cały czas spałam ,dalej mi się chce spac,ale nie płaczę to już coś tylko się bardzo trzęse i boje.W sumie jest lepiej

[Gość catullus]

Iwonka, błagam Cię, nie bierz już dziś tych afobamów.. Wszyscy się tu martwią.

[Gość iwona]

Fajnie,że jesteś zle mi siedzieć samej

[Gość catullus]

No jestem, jestem. W ogóle, można Ci jakoś pomóc? Jak coś, to wal śmiało.

[Gość iwona]

Muszę jakoś znowu nabrać optymizmu,ale tak zle to nigdy nie było.Wstyd mi ,że was zmartwiłam.Pomóc muszę sobie sama tylko nie wiem skąd brać siły jak wszystko się wali

[Gość catullus]

No co ty, jak to wstyd. Normalne, że ludzie się martwią jak ktoś ma problemy. Wierzę, że znajdziesz w sobie ten optymizm i siłę żeby to przezwyciężyć :). Choć mogę tylko podejrzewać, jak się teraz czujesz.

[Gość Dorota W]

Iwona dobrze ,że jesteś. Teraz będę już spokojniejsza o Ciebie! Kontaktowałaś się z Agą?

[Gość iwona]

To że siedzę i piszę to już wielka mobilizacja,jestem taka zmęczona, że nawet pisanie mnie męczy,najchętniej poszłabym znowu spać.Najgorsze że teraz doszedł lęk,a nie chcę zażyć afobamu i się tak trzęse.Wcześniej rozmawiałam długo z Agą,że spróbujemy walczyć od nowa,przecież było już tak dobrze.Takie głupie uczucie siedzę i piszę bo chce walczyć ,a tak naprawdę to bym się położyła i do nikogo nie odzywała.Jesteście kochani dobrze wiedzieć ,że kogoś obchodzę,że nie krytykuje tylko rozumie

[Gość iwona]

Tak , z agą jestem umówiona na gg jak krysia pojedzie od niej...jestem taka słaba,że z trudem siedzę, Dorotko przepraszam że Cię zmartwiłam, w takim stanie nie powinnam z Tobą rozmawiać,wiem jak się zdenerwowałaś

[Gość catullus]

Iwona, no ja Ci kibicuję ostro i wierzę, że sobie z tym poradzisz. Dobrze, że Aga też się jakoś trzyma po wczorajszym..

[Gość iwona]

Jesteś naprawdę w porządku, a z agą...musimy dać radę mamy podobną silna depresję,jak się jednej coś dzieje to odbija się na drugiej....wczoraj myslałam,że oszaleję jak się coś jej stanie nie dałabym rady,teraz dziś ona martwi się o mnie..więc doszłyśmy do wniosku że razem będziemy chciały się podnieść

[Gość ola]

Iwonko moja kochana ja tez już nie mam siły walczyć sama ze sobą trzyma mnie tylko ten maluch ale nie wiem jak dlugo A jeśli chodzi o życie i kase to cie rozumiem ja tez żyłam za 400 zł w pięcioosobowej rodzinie i nie było co do gara włożyć a dzieci pytały co dziśna obiad a ja sie łzami zalewałam do tej pory mam ponad 1000 zł długu w sklepie i właśnie tak sie zaczeła moja nerwica teraz jest troche lepiej ale to tylko dzieki sobie lecz ta cholerna nerwica została i co widze coraz częściej pogłębia sie a to nie jest dobry objaw coraz czsciej mysle ze jestem zbędnym balastem i że lepiej by było wszystkim beze mnie raz już wyszłam z domu i nie wiem co bym zrobiła gdyby mąż za mną nie pojechał miałam nawet w planach urodzić i oddać dziecko do adopcji a sobie coś zrobić no ale całe szczęście przeszło tylko nie wiem czy te myśli nie wrócą bo jest coraz gorzej ale walcze sama ze sobą

[Gość ola]

i tak nie wiem czy ktoś to przeczyta bo wszyscy mają mnie gdzieś no ale cóż do dupy takie życie

[Gość Dorota W]

IWONKA ! Nic się nie stało ja sobie ze swoimi nerwami poradzę.Najważniejsze jest ,że Ty postanowiłaś walczyć. Wiesz dobrze ,że zawsze możesz na mnie liczyć!!! Cieszę się również ,że z Agą jest lepiej. Mam nadzieję ,że wszystko wróci do normy i jeszcze kiedyś pojawi się uśmiech na Twojej bużce

[Gość iwona]

Oczywiście ,że czytamy! jesteś kochaną osóbką , sama masz takie problemy,a jeszcze się mną przejmowałaś!Dołączysz z mobilizacją do mnie i Agi i będzie nam lepiej

[Gość Dorota W]

Olu pewnie ,że przeczytamy1. Tyle razy Ci powtarzam ,że jesteś dla nas bardzo bliska! Nigdy więcej nawet niech Ci przez myśl nie przejdzie ,że się Tobą nie przejmujemy