Nerwica lękowa - jak z nią walczyć?

[Gość konwalia28]

Megi 71 ale też tak masz że ta gula męczy Cię parę godzin?

[Gość megi71]

Teraz do MONCI! Może twoje problemy wynikają z tego, że zawaliłaś trochę maturę i Twoi rodzice mają o to żal do Ciebie. Ty odbierasz to tak, że nie spełniłaś ich oczekiwań i oni są na Ciebie zli. Z tego też powodu napewno się bardzo boisz i stresujesz. Postaraj się zaliczyć tę matmę a stres minie i poprawią się relacje z rodzicami. Trzymam kciuki. Idz na egzamin z postanowieniem,że musi się udać.

[Gość obserwator]

Kochana lubisz czytac ...jesli tak to polecam ci ksiazke ... smierci nie trzeba sie bac ,bo jest nie unikniona ale mozna sie do tej mysli przywyczajic.. ursula fassbender -reinkarnacja-

[Gość megi71]

Kilka godzin nie, bo mam tabletki po których przechodzi. Jestem osobą która nie lubi męczyć się z tym długo, bo uważam, że lekarstwa są po to aby pomagały, więc je biorę kiedy trzeba.

[Gość agnieszkaficek]

Wiem ze jest nie unikniona tylko boje sie ze nie zdarze dzieci wychowac co z nimi bedzie, dlatego jak zaczyna mi sie cos dziac to odrazu wzywam pogotowie zeby zdarzyli mnie uratowac,bo zakarzdym razem mysle a jak to nie lęk moze masz wylew i takie tam i wten sposub sie nakrecam

[Gość obserwator]

Wlasnie sama sie nakrecasz... Współcześnie za podstawowy skutek nerwicy uważa się zgeneralizowaną utratę radości życia..spadek aktywności i wydolności zawodowej, izolacja w domu,a wkoncu proby samobójstwa.

[Gość agnieszkaficek]

Aha czili musze wychodzic chocby na sile?

[Gość obserwator]

To znaczy ze masz sie cieszyc zyciem a nie myslec o smierci....nikt nie wie co bedzie jutro wiec po co tym sie zadreczac,swiat jest taki piekny...masz zdrowe dzieci wiec badz dla nich wzorem do nasladowania ..maja cie podziwiac a nie patrzec jak jestes smutna ,byc moze placzesz ...musisz sie przelamac i chcby dla nich robic dobra mine do zle gry..wiesz sama jak cierpialas w dziecinstwie nie przenos to (choc nie w ten sam sposob) na swoje niewinne pociechy ktore pamietaj KOCHAJA I MAJA TYLKO CIEBIE

[Gość agnieszkaficek]

Ja na poczatku mimo tych lękow wychodzilam tylko ze za kazdym razem to serce zaczynalo mi tak szybko bic a potem robily mi sie sine usta i paznokcie to jak mam wychodzic cieszyc sie dniem jak mi sie takie cudza dzieja

[Gość obserwator]

To sa fobie ktore mozesz zwalczyc tylko ty sama ,bo siedza one gleboko w glowie...jest to bardzo dluga droga .. a wiesz ze to jest dziedziczne moze ktos juz u ciebie na to chorowal

[jadwigaszpaczynska]

Witam Wszystkich. Aniaolivia, podaję Ci moje gg 12486171.Gdyby mnie nie było na widocznym, napisz wiadomośc, odniose sie do niej. Myślę, ze jeśli macie możliwośc skorzystania z rad Obserwatora, uczyńcie to.Wiedza to potega, a jeśli ktoś ją ma , warto sie jak najwięcej pd niego nauczyć.Pozdrawiam.

[Gość obserwator]

Dziekuje

[Gość agnieszkaficek]

U mnie z rodzicow nikt na to niechorowal dziadkowie to niewiem ale moja najstarsza siostra tez ma nerwice lekowa ale ona leczy sie juz 15 lat i jest uzalezniona od psychotropow i bez nich nie funkconuje i miala juz 3 pruby samobujcze za soba

[Gość agnieszkaficek]

Obserwator wiec doradz mi co robic mam isc po leki do psychiatry i je zarzywac albo leczyc to psychoterapia,bo boje sie lekow strasznie

[Gość Magdzik23]

Agnieszkaficek tak mi przykro, naprawdę musi ci być ciężka a ja mam tak samo że myślę ciągle o tm by pogotowię zdąrzyło mi pomóc by mój syn sam nie został, tak bardzo chcę żyć. te somatyczne dolegliwości to koszmar, a poza tym rozwaliłam dzisiaj o podłogę patelnie, zaczełam wyzywać wszystko wokól, me dziecko krzyczało (nie na mnie , poprostu się nudziło i marudziło) do tego byłam głodna, trzeba było obiad przygotować i zaczełam krzyczeć, rzucać, wyZywać a nakońcu się popłakałam, i wyszłam na spacer z synem sama:/ a miałam taki atak strachu że umieram że.........

[Gość obserwator]

Widzisz..chyba nie chcesz tez tak byc? mysle ze twoja siostra sie poddala dlatego tak jest,ale ty masz szanse ...kolejnym punktem zaczepienia jest pozytywne myslenie ..zmien tok myslenia i agnieszkaficek przedwszystkim otoczenie bo bez tego ani rusz,mam nadzieje ze troche ci pomoglam?

[Gość obserwator]

Musze sie zastanowic co ci poradzic ...nie chce cie zle pokierowac ,ale obiecuje odezwac sie jeszcze dzis....musze sie poradzic

[Gość agnieszkaficek]

Ok to czekam

[Gość agnieszkaficek]

Madzik jest mi ciezko no jak zademu,madzik ja tez dostaje takiej furi czasem ale ja potrafie to opanowac niechce zeby moje dzieci cierpialy czasen jest tak ze juz nie moge tego opanowac to zuce garnkiem albo czyms tak ale to tylko po to by wyladowac zlosc by nie krzyczec po dzieciach

[Gość agnieszkaficek]

Madzik to wyobraz sobie ze ja mam dwoje dzieci rok po roku i tak,syn placze o komputer a corka placze ze komputera nie da,oni nawet sie bija o kawalek papierka o wszystko a pomiedzy nimi ja znerwicowana zleknieta mama, no czasem to jest nie dowytrzymania i tak caly dzien mamo to mamo tamto i wkolo.czasem juz nie mam sil a pozniej przychodzi krolewicz i znow jazda bo cos mu nie pasuje,ze dzieci glosno ze odpoczac nie umie i caly dzien w chalasie jestem.sama z tymi nerwami

[Gość agnieszkaficek]

Jutro mam znow psychoterapie ale jak mam tam isc to mi nie dobrze bo to wyglada tak ze ja gadam a ta pani mnie slucha ani mi nie doradza co i jak tylko slucha,i mnie to meczy jak cholera bo ja bym jak najwiecej chciala wiedziec jak sobie radzic z tymi lekmi jak zmienic swoje myli na pozytywne itd

[Gość Magdzik23]

Agnieszkaficek, to może zmień psychologa? ja też miałam taką na początku co gadałam, nawet nie zapisała sobie moich danych ani nic. a potem dostałam od Pani neurolog adres z telefonem do psychoterapeuty i on co 2 tyg daje mi ćwiczenia do zrobienia i mówi co mam przez te 2 tygodnie zdziałać itd i mi mówi co na bok odstawić a co nie. te ataki o śmierci są najgorsze plus to zmęczenie od tężyczki :( i uczucie omdlenia. ja rzuciłam patelnią bo niewyrobiłam z nadmiaru rzeczy w jednej minucie, na synka podnoszę głos ale to jest bardziej stanowczy głośny głos gdy coś robi niedobrego bo jak wprowadziłam się do rodziców to mógł wszystko, nigdy nie zabraniałam mu niczego bo on taki mały i się uczy ale tutaj jest tyle rzeczy i niebezpieczeństw że aż moi rodzice nie dawali radę i nie mając mezczyzny wokół ja muszę robić czasem za tą złą co zabrania.

[Gość Magdzik23]

Taka jestem dziś beznadziejna i tak się boję, mały już śpi, piszę z takimi dwoma fajnymi chłopakami ale ostatnio z mojej strony cisza bo myślę tylko o tej śmierci, to jest aż paraliżujące:(

[Gość Magdzik23]

Pójdę wypisać sobie te lęki do zeszytu i kolejny rozdział przerobię kolejnej książki

[Gość megi71]

A ja mam prośbę. Któraś z Was pisała o uczuciu odrealnienia. Chciałabym dowiedzieć się co to jest za uczucie, kiedy się zdarza (w konkretnych sytuacjach?) i co nazywacie tym odrealnieniem. Prosze o odpowiedz, ok?