Nerwica lękowa - jak z nią walczyć?

[futerko25]

No biore tylko jedna wlasnie tez tak mylalam,od jutra zwieksze ta dawke

[baskabaska]

To za mało futerko, bierz dwie, 1 rano i 1 wieczór...a jak będziesz już brała z tydzień, to zobaczysz czy jeszcze musisz do 3 zwiększyć czy nie.

[futerko25]

Tak zrobie tylko sie boje ze jak zwieksze bende znow zamulona chodzic?

[Gość Magdzik23]

Futerko sądzę że nie bedziesz miec ubocznych skutkow juz po tych tabletkach, twoj organizm juz zna te tabletki wiec zadzwon do lekarza i zapytaj o zwiekszenie.

[futerko25]

Madzik u nas w poradni nie jest tak ze lekarz daje swoj nr tel czeba isc osobiscie zarejestrowac sie itd

[Gość Magdzik23]

Idę dziewczyny spać, bo zmęczona jestem:) jeszcze coś zjem, i spać! :) więc dobranoc. spokojnej nocy

[Gość Magdzik23]

Futerko no tak jest, masz rację:/ u mnie też tak jest,

[futerko25]

Ja ja bym miala prywatny nr do swojego lekarza to napwno bym do niego dzwonila z kazda pierdola ha ha

[Gość Magdzik23]

Witajcie, miłego ddnia życzę:) kasia odpisz proszę, czy te tabletki pomagają ci w lękach czy w samopoczuciu i sile??

[ewelinaaaaaaa]

Witam Was znów po przerwie, kurcze nie może tak byc musze się tu pojawiać częściej niż raz w roku;/ albo dwa... słuchajcie musiałam zmienić nicka na ewelinaaaaaaa poniewaz zapomnialam hasla do nicku ewelinaaaaa , ale gdyby ktos chcial rzucic okiem na moje poprzednie posty to sa na stronie 1152 tego forum wlasnie pod nazwa ewelinaaaaa:) Po pierwsze to bardzo przepraszam, że sie tu nie udzielałam a padały do mnie pytania, to był jednak dla mnie trudny i długi rok.. ale nie o tym. Jeżeli ktos z Was potrzebowałby porady indywidualnej to pisać wtedy podam gg. Ja poradziłam sobie z nerwicą, jak ja to mowie zaprzyjaznilysmy się:) i wiem że MOŻESZ TEZ Z TEO WYJŚĆ . Dzisiaj chciałabym Wam opisac po krotce jak wyglądała moja psychoterapia.. na ktora chodzilam przez prawie 2 lata co tydzien . Po pierwsze zapewne tak jak wielu z Was teraz ja w czasie nerwicy sama nie wiedzialam jak to jest mozliwe ze z normalnej osoby stalam sie wrakiem, ktory boi sie doslownie wszystkiego, widzi wszedzie katastrofe i nie chce wyjsc z domu . Bylam spralizowana, smutna, i chyba wiecie jakie jeszcze uczucia temu towarzyszą... podczas pierwszej wizyty, ktora mialam w okresie letnim(nerwica mnie dopadla 22 kwietnia 2004 roku dostalam strasznego napadu, kiedy zrobiono mi badanie serca tego dnia to Pani dr powiedziala ze bije mi tak jakbym z 10 km przebiegla) tuż przed wakacjami po ogólnej rozmowie o sobie przed i o sobie teraz pani psycholog usmiechnela sie i powiedziala :* jestes madra i sobie pomozesz bo widze w Tobie determinacje* ja tej determinacji nie widzialam ale wiedzialam ze musze zrobic wszystko zeby przynajmniej to zrozumiec... Pani psycholog powiedziala ze teraz bede miala wakacje i nie zobaczymy sie ani razu. Bylo to dla mnie nie do pomyslenia, poczulam jakies porzucenie z jej strony, ale powiedziala mi: masz zadanie, przez okres wakacji postanow sobie ze bedziesz myslala tylko o tym co dobre. kiedy bedzie Ci zle lub bedziesz w strachu w lęku pomysl ze za chwile minie bo jeszcze 20 minut temu bylo normalnie. W zwiazku z tym ze kompletnie balam sie wyjscia do ludzi, nawet wyjscie do sklepu oddalonego 300 m od mojego domu bylo dla mnie w pewnym okresie nie do wykonania. Ten lek zabieral mi zycie... i Ona powiedziala mi, zebym kiedy czuje sie dobrze probowala podejmowac wyzwania. Powiedziala: wsiądź na rower i przejedz 50 m w kierunku tego sklepu, jezeli nic Ci sie nie stanie, to postanow sobie ze kiedy znow bedziesz sie czula dobrze podejdziesz piechota do tego sklepu, a kiedy juz to zrobisz i zobaczysz ze Ci sie udalo to wylicz pieniadze na konkretna rzecz i idz do sklepu kiedy nie bedzie kolejki i kup zamierzona rzecz. Nawet nie wiecie jakie to okazalo sie skuteczne.... Oczywiscie łapały mnie leki na kazdym kroku ale wierzcie mi ze po tym jak 3 miesiace izolowalam sie od wszystkiego takie rzeczy sprawialy ze bylam z siebie dumna. Postanowilam ze bede tak robic czesciej i z innymi rzeczami. bardzo duzo spacerowalam(spaceer tez byl problemem poczatkowo) , *na siłę* spotykalam sie ze znajomymi i starałam sie skupiac tylko na tym ze oni do mnie przychodzili. Staralam sie jak moglam wychodzic na dwor, grac w pilke, sama nawet z soba. Wakacje minely, byl pierwszy dzien szkoly, w sercu znow lek , ale przez to ze dość skutecznie radzilam sobie przez wakacje odwazylam sie przynajmniej pojechac do szkoly. Postanowilam, ze jesli tylko sie gorzej poczuje to po prostu wyjde , schowam sie gdzies w samotnosci i przeczekam lek , a pozniej wroce do domu. Jak sie okazalo ( co bylo dla mnie bardzo duzym sukcesem) rozpoczecie roku cale przebrnelam, po pierwsze bylo bardzo krotki (ok10min, chociaz w moim przypadku to jak 10h :)a po drugie spotakalam sie ze znajomymi i kazdy cos opowiadal i staram sie skupic na tym co mowili.

[Gość Magdzik23]

Ewelinnaa jak dojechałaś do tej szkoły, jak to możliwe że cię nic w niej nie złapało, ja mam taki problem z tym a robię takie same kroki jak ty i był moment że w etapu gdzie nie ruszałam z się z domu i okolic jego wsiadłam w auto i dojechałąm do sklepu sama zrobić zakupy. nie czułaś się zagrożona w tej szkole bez poczucie bezpieczeństwa? powiedz coś więcej, bierzesz leki? czy tylko opierasz się napsychoterapi. super że tak ci dobrze idzie!!

[gracja]

Witam wszystkich,,,,,no i widzisz magdzik dałaś rade wczoraj,super bardzo się cieszę.no właśnie ewelina napisz czy bierzesz leki i jeśli tak to jakie?

[ewelinaaaaaaa]

Po powrocie do szkoly nastapil tez powrót do psychoterapii. ( nie wiem czy wspominalam ale bylam na wizycie u psychiatry przed wakacjami i po 3 tabletce powiedzialam sobie nigdy wiecej zadnych lekow!ZROBIE TO SAMA !SAMO PRZYSZLO DO MNIE ODE MNIE I SAMO ODE MNIE POJDZIE DZIEKI MNIE) Ogolnie pierwsza wizyta w szkole na lekcjach sami wiecie... wyczyn jak wejscie na mount everest....ale poczatkowy tydzien to glownie lekcje organizacyjne i wiadomo moglismy bardziej rozmawiac i bylo troche luzniej wiec staralam sie skupiac na plusach tej sytuacji. Na wizyte powakacyjna bieglam z radoscia bo chcialam znow uslyszec jakies madre slowa , wygadac sie w 100% kiedy przyszlam pani psycholog powiedziala mi rzecz która wbrew pozorom wywarla na moje zycie ogromny wplyw: * Nie walcz z nerwicą, nie złość się na nią, nie złość się na siebie. Ona zawsze juz będzie w Tobie, ale jeżeli ją zaczniesz tolerować i szanować stanie się Twoją siłą* Nie bardzo rozumiałam te slowa, ale w miare uplywu czasu zaczelam je coraz bardziej rozumiec. Psycholozka kazala mi osisywac kazde swoje uczucie, kazda troske i przedstawiala mi swiat z innej strony, ja balam sie ze zemdleje a ona dawala mi wyjscie: np. pewnego dnia bylam szczegolnie niepocieszona i od wejscia plakalam , bez sil.. powiedzialam jej ze nie dalam rady wytrzymac w Kosciele ( czego moja mama nie rozumiala i na sile mnie tam zaprowadzila po czym musiala ze mna wyjsc po 4 minutach bo czulam ze umre)i bylam ta sytuacja calkiem zalamana. Wiecie co mi powiedziala?: Odpuść Kościół na jakiś czas , powiedz mamie przykro mi ale nie dam rady teraz tego zrobic, z czasem z pewnością to mi się uda. Jeszcze nie teraz. Musisz mnie wspierac mimo tego ze tego nie rozumiemy. Mama przestala mnie zmuszac do czegokolwiek. Stalam sie swoim wlasnym wyznacznikiem czynnosci ktore wykonywalam. Na tym etapie chce zaznaczyc ze kiedy rodzina na troche odpuszcza tzw*zmuszanie w dobrej wierze* jest o wiele prosciej dla nas. Wracając do psychoterapii: pani psycholog radziła: kiedy czujesz lęk (np. w czasie lekcji kiedy jednak nie bardzo jest mozliwosc opuszczania kazdej z nich) wez jeden gleboki oddech lub kilka popatrz za okno, najlepiej na jakies drzewo i licz do 10. Odetnij sie calkowicie od tego co sie dzieje na lekcji. Skup sie na drzewie i z calej sily mysl tylko o nim. szukaj dla niego cech : wszystko co mozna o nim powiedziec jakie ma liscie jakie jest piekne jak to fajnie byloby pod nim teraz polezec jakie jest zielone rozlozyste, sprobuj sie dopatrzec gatunku, popatrz jak wiatr na niego dziala. Mi czesto pomagała równiez zmiana pozycji siedzenia w tym momencie, po prostu trochesie odsuwalam z krzeslem lub chwile sie na nim pobujalam i zawsze patrzylam na cos za oknem i wierzcie mi ze zaczelo to przynosic efekty. to nie jest tak ze wszystko jest od razu. to wymaga duzej cierpliwosci ale jest do wykonania. Kolejna taka tak naprawde prosta mądroscia bylo to co uslyszalam : kiedy wydaje Ci sie ze zemdlejesz i martwi Cie ze ludzie beda o Tobie gadac i ze zostaniesz przez to spietnowana, popatrz i pomysl co sie dzieje kiedy czlowiek mdleje, po prostu ktos sie przewraca , przyjezdza pogotowie, zabiera na oddzial bada i koniec zemdlenia. Ludzie mogą sie doszukiwać przyczyn , ale co z tego jak i tak dla nich nawet to zwykle omdlenie i nie bedzie to dla nich temat numer jeden bo kazdy z nich ma swoje zycie, a ci z nich ktorzy lubia takie sytuacje zapomna o tym gdy wydarzy sie w okolicy cos innego, jakis romans ciaza itp. * jej slowa uswiadomily mi ze omdlenie ( ktore nie przydarzylo mi sie mimo ze mialam wrazenie co chwile ze to sie stanie) nie jest koncem swiata i to nic wielkiego, to sie zdarza i nie mam sie czego bac. Zaczelam myslec ze jestem normalnym czlowiekiem i nie mam wypisane na czole ze czuje lek i kazdy bedzie wytykal mnie palcem jesli zemdleje. Psycholog powiedziala mi i co z tego ze zemdlejesz, obudzisz sie i co z tego ? popatrz jeszcze nie zemdlałas! a to jak sadze znaczy ze jestes silna i twoj organizm wcale nie chce mdlec... wiec moze pomozesz mu sie nie zmuszac do tych mysli i kiedy Cie najdzie strach przetlumacz sobie ze to lek ktory ustapi policz do 10 pomysl ze jesli wytrzymasz kilka minut w ktorych skupisz sie np. na planowaniu wymarzonego sylwestra lub wakacji zobaczysz ze sie usmiechniesz! usmiechaj sie do siebie jak najczesciej! Moi drodzy jutro napiszę albo wieczorkiem jeszcze kilka przykladów z mojej psychoterapii. A zadanie na nasza dzisiejsza niedziele ode mnie dla Was brzmi tak: Zabawcie się w aktorów. Mianowicie jeśli macie swoje rodziny, mężów, żony dzieci , lub jesli macie chlopaków dziewczyny , znajomych itd. zróbcie sobie wspaniałą niedzielę. Rzuccie haslo : SPACER , weźcie pilke dla dzieci , ubierzcie sie ciepło i w droge, pobawcie sie dzisiaj , poczujcie jakbyscie mieli 10 lat bawcie sie z dziecmi, lub nawet jako dorosli ludzie mozecie przeciez pobawic się w spontanicznego berka. Usmiechajcie sie cały dzien myślcie o tym jak powinna wygladac najszczesliwsza niedziela w Waszym zyciu i starajcie sie wypełnic dzis jak najwięcej z tego co myślicie. Kupcie sobie pączki lub jakies ciastko zartujcie, wyglupiajcie sie. Pomyślcie ze JESTESCIE TACY SILNI I KAZDEGO DNIA SOBIE RADZICIE , A DZISIAJ ODPUSCCIE TE MYŚLI ... DZISIAJ TYLKO RADOSC !!!! WIEM, ŻE WAM SIĘ UDA , ALE PAMIETAJCIE!! W Y S A M I C H C E C I E TO ZROBIC. chcecie. dlaje nie ma miejsca na zadna watpliwosc. Zadnych watpliwosci!!!! Buziaki!!!:*:*:*:*:* i jestem z Wami;)

[ewelinaaaaaaa]

Magdzik Ty wiesz ze jesteś wyjątkowa ze to zrobiłaś? a tak naprawde to po prostu chyba zaczynasz rozumiec ze mozna. SLUCHAJCIE GWARANTUJE WAM ZE SIE DA:* a leków nie biore, bralam kilka dni jakos zaraz po pierwszym ataku mialam wizyte jedna i ostatnia u psychiatry, ale farmaceutyki to nie dla mnie. Siłę trzeba odnalezc w sobie. Mi pomaga tez wiara w Boga . Pamietajcie ze swiat jest tak urządzony ze wydaje nam sie ze pędzi, ale jak wspomnialam we wczesniejszym poscie o tym drzewie na ktore patrzylam w czasie lekcji... zauwazcie ze ono przetrwalo wszystkie zawieruchy , najgorsze zimy, brutalne zachowanie niektorych ludzi, ktorzy mogli go kopac, ranic jego powierzchnie. ale ono zyje i kazdego dnia jest piekne i trwale budzi sie na nowo po ciezkim okresie. a Wy jesli zaczniecie sie z nerwicą zaprzyjazniac to naprawde zobaczycie jakbardzo dajecie rade . Wiem że moze to sie dla Was wydawac kosmosem ale powiem Wam cos... po 2 latach terapii przyszlam po wakacjach i kilku tygodniach nowej szkoly do pani psycholog i ona popatrzyla na mnie i powiedziala powiedz Ewelina jak u Ciebie: a ja powiedzialam : nie czuje już paralizującego lęku, nie czuje go takiego, nie jestem juz zamknieta , to uczucie nie do opisania, jestem szczesliwa bo pogodzilam sie z tym ze czasem czuje sie gorzej ale nie jestem juz taka jak na poczatku, szanuje siebie jako czlowieka, mam prawo czasem czuc sie niekomfortowo, ale ja czuje sie teraz praktycznie zawsze pozytywnie. i zadala mi pytanie czy umawiamy sie na nastepna wizyte a ja powiedzialam ze : NIE. i wiecie co po wyjsciu z tamtad nie bylam pewna czy nie zadzwonie jutro i nie bede znow potrzebowala rozmowy ale wszystko co wpoila i pozwolila mi poznac pani psycholog zastosowalam.. i sie udało. WAM TEZ SIE UDA JESTEM PRZEKONANA! :D zatem głowa do góry, nie poddawac sie małym zawirowaniom ! Myślcie o sobie pozytywnie:) dbajcie o siebie a wtedy bedziecie w stanie dbac o innych. Buziaki:*:*:*:*:):)

[ewelinaaaaaaa]

Przepraszam za błąd powinno być w poście wyżej *stamtąd to poporostu od tego długiego pisania heheh :)

[baskabaska]

Cześć Wam!! Ale lektury nam zadałaś Ewelinaaaaaaa... witaj i cieszę się, że sama psychoterapia komuś pomaga w przezwycięzeniu tej francy, chociaż ja nigdy nie byłam na takiej i raczej już się nie wybiorę. Wczoraj, jak już pisałam byłam u koleżanki i skusiłam się na 2 kieliszki dobrego likierku...nic mi nie było po nim...ale jak wróciłam do domu to zaczęłam się gorzej czuć i zmierzyłam ciśnienie...okazało się, że ten niewinny likierek podniósł mi badzo ciśnienie, miałam 140/80 już wtedy zaczęłam się nakrecać i zastanawiałam się czy na noc nie wziąć ponownie pramolanu, bo myślałam że nie zasnę ale jakoś obyło się bez i to jest moje MALUTKIE ZWYCIĘSTWO!! Miłego dnia wszystkim!! - u mnie deszczowo dziś :((

[Gość Magdzik23]

Ewelina gratulacje! pisz jak najwięcej z przyjemnością się ciebie czyta! Baskabaska, alkohol powinien cię zrelaksować i pomóc w przyjemnym zaśnięciu, głupia choroba! super że tak dajesz radę bez tej tabletki na noc! Gracja a no dałam radę, wiesz jaka dumna z siebie jestem!:))

[gracja]

Ewelina no co ja moge napisać,dziewczyno poryczałam się jak dziecko,nawet nie wiesz jak ty jesteś nam tu potrzebna kochana.ja z tym zemdleniem miałam dokładnie to samo i nigdy nie zemdlałam,widocznie taż mam silny organizm bo gdyby było inaczej to napewno bym zemdlała.dziś dostałam kopa pójdę z synem pograć w piłkę.ja też jestem wierząca i wiara bardzo mi pomaga,bardzo chciałabym już swobodnie chodzić do kościoła beż żadnych lęków.ja też byłam zmuszana przez mame z pójściem na mszę,pamiętam że była to tragedia dla mnie,a jak mama przestała mnie zmuszać to było lepiej .dzięki ewelina wielkie dzięki.magdzik jestem z ciebie dumna,naprawde,a cały wieczór o tobie myślałam czy jest ok.kurcze dziewczyny ale ja się z wami zżyłam,mimo że was nie znam.

[ewelinaaaaaaa]

Witaj Gracja :) myślę, że nikt kto nie posiada fachowej wiedzy w tej dziedzinie lub sam tego nie przeszedl nie do konca jest w stanie nas pojąć nawet jeśli się stara;) dlatego same dla siebie musimy być sterem, żeglarzem i okrętem:* Udanego dnia z Synkiem, bardzo się cięszę ;) buziaki:*:*:*

[futerko25]

Ja dzis sie czuje dobrze puls mam nawet nawet 79 zobaczymy jak bedzie dalej,ewelina dalas nam nadzieje ze mozna bez lekow pokonac ta france

[Gość Magdzik23]

O tak Ewelina twoje doświadczenie i wiedza i przede wszystkim dowody mocy są bardzo potrzebne! :) też się tu z wami zżyłam i myślałam o was cały czas dlatego nie czułam się taka sama i zlękniona, oj ja z mdleniem miałam już dawno fazy ale w ataki lękowe mnie złapało dopiero 6 czerwca , po pobieraniu kri zrobiło mi się slabo na bardzo długo, leżałam na podłodze i czułam jak me ciało zrobiło się ciężkie,(to napad tężyczki był) a lęk przed zemdleniem był tak duży, do szpitala pojechaliśmy, karetke wzywaliśmy ale i tak ani razu nie zemdlałam, mimo pełnych objawów:) ja jak miałam problem z lękami że zemdleje to już sobie jak sżłam wmawiałam że przecież zawsze mi się chce mdleć a i tak nie zemdleje mimo objawów i przy takim myśleniu co chwilę lęki to mineły

[futerko25]

Tak ja mam tak samo jak ide z kims to jest ok ale jak ide sama to moment i juz w glowie sie rodzi boze robi mi sie slabo juz nie dojde zaraz zemdleje i jeszcze nigdy nie zemdlalam,ale mam nowy objaw jak stoje w kolejce to mi sie tak nogi trzesa ze asz mi w styd i nie umiem tego powstrzymac i nie moge chodzic na obcasach przez to chociaz w adidasach jak bylam ostatnio tez mi sie tak nogi trzesly

[gracja]

No i nie było grania w piłkę bo mój syn nie lubi ale za to był mały spacer bez męża,tylko z synkiem.a jak tak sobie to wszystko przeanalizowałam co ewelina pisała to było mi dziś lepiej,byłam jakaś pewniejsza.wiem że jeszcze bardzo dużo pracy przedemną ale jak czytam takie rzeczy jak pisze ewelina to skrzydeł i chęci dostaje do dalszego działania

[czarnulka66649]

Witajcie kobietki jestem tu nowa i również zmagam sie od lat z depresja i nerwica lecz dopiero od pol roku zaczelam chodzi do psychologa i dzieki niemu czuje sie pewniejsza i odwazniejsza.Miewam leki napady paniki z byle powodu jestem sama z coreczką 10mieś. bo nażeczony wyjezdza do pracy za granice,może to forum i rozmowa z wami troszke mi pomoze widze że Ewelina bardzo pomaga swoim daje wam wsparcie i dzięki niej tez poczulam sie lepiej.Czy wy tez juz kilka razy mdleliscie bez skutku czy umieraliscie?ja tylko jak mi serce mocniej bije zaraz mam ataki i lęki ze cos sie stanie ze zemdleje i nie bedzie mial kto zuzia sie zajac bo jestem w domu sama ze nawet nikt nie bedzie wiedzial ze zemdlalam i umre...

[Gość Magdzik23]

Czarnulka ja miałam to samo,każdej nocy się bałam, bo miałam wrażenie że umrę i nikt nie będzie wiedzieć a ja z synem. powiem tobie tak, psychoterapia ci pomorze, ja miesiąc się zmagałam z lękami o śmierci i mdleniu i powoli mi one ustąpiły. jeśli jesteś pewna że to nerwica, to najważniejsze że wiesz że nie umrzesz, wiesz że nie zemdlejesz, to poprostu twoje samopoczucie i nic więcej się nie stanie. poprostu tak się czujesz i jak z przeziębieniem musisz z tych funkcjonować. będzie lepiej!