Nerwica lękowa - jak z nią walczyć?

[Gość Rolnik 1973]

Od doktora G., jak szukałem coś o lekach jakie miałem brać.

[futerko25]

Ja leki o smierci mialam od dziecinstwa jak mama mi mowila ze czlowiek umiera i pozniej juz go nigdy nie bedzie to dostawalam chisteri,no i teraz mama umarla i lek o smierci wrocil

[ARKEKRA]

Kasiaaaaa, przeczytaj jeszcze raz uważnie i zauważysz, że nie napisałam, że nerwica prowadzi, do biegania po ulicy z chustkę w zębach i na golasa.!!! Napisałam, że nikt nie będzie jej leczyć na siłę jeżeli nie będzie biegać.... Bo w taki sposób zachowują się ludzie chorzy psychicznie a my wszystkie nie jesteśmy chore psychicznie i nie podlegamy przymusowemu leczeniu. Nikogo nie zamierzam i nie chcę obrazić. Pozdrawiam :-) Ewa

[futerko25]

Na poczatku tak persen i melise milam no ale to mi nie wiele dawalo i pozniej bralam ten afobam 2 tygodnie

[Gość megi71]

Witam wieczorkiem! Oj nasza paczka dzieli się na dwa obozy. Tych, którzy biorą leki i tych, którzy ich nie biorą. Ja podpisuję się pod tym co napisała tu arkekra. Bardzo mądrze i dosadnie. Brawo!

[Agniesia]

Rolnik ja tez z google...i nie widzę w tym nic złego!

[Agniesia]

Futerko to może sprobuj inne jak się boisz antydepresantow. A te homeopatyczne co Ci baskabaska poleciła brałas?

[Gość Rolnik 1973]

Agniesia pewnie że dobrze że dostałem skierowanie na takie forum, ono dużo pomogło, a najbardziej to że zrozumiałem na czym ta nerwica polega i teraz już tak mnie nie zaskoczy.

[futerko25]

Tak i tez nie dzialaja

[Agniesia]

Rolnik ja tez sie cieszę z tego forum,tez mi duzo pomogło. Więc doktor google jednak jest dobry haha

[Gość kasiaaaa]

Ide spac, bez komentarza, dobranoc

[Gość Rolnik 1973]

Agniesia może i dobry ale umnie nie wyleczył lęku przed lękiem i tu tylko leki mnie uratowały.

[Gość megi71]

Rolnik musiało Ci chyba dać w d... skoro brałeś leki. Z reguły faceci nie chcą się leczyć, albo leczą się alkoholem

[ARKEKRA]

Dziewczyny jak miałam 27 lat pierwszy raz *zjechałam w ciemność* Cały mój świat przestał istnieć. Na początku było jak z wami, albo i gorzej... ale ja chciałam być znów, taka samo szczęśliwą mama i żoną i postanowiłam się leczyć, mimo, ze panicznie bałam się leków. Wiedziałam, że żeby dobrze się czuć, to muszę brać leki, muszę przestać się ich bać. Powtarzałam sobie setki razy, że im później zacznę brać leki, tym później będę się dobrze czuła i wiedziałam, że sama, to ta nerwica mi nie przechodzi i że ciągłe zmienianie leków, tylko wydłuża leczenie! Na początek, dostałam PRAMOLAN, nie pomógł, później HYDROXYZYNĘ 10 później 25, później SINEQUAN, to jest to samo, co DOXEPIN, tylko francuski. Po tym dobrze się czułam i brałam go przez 3 lata i odstawiałam bardzo powoli. Od tamtej pory wiele razy stany lekowe wracały i odchodziły, ale nigdy w takim natężeniu jak wtedy. Ostatnio brałam PROZAK, później TRANXENE, to to samo, co CLORANXEN tylko Francuski. Teraz znów biorę od czasu do czasu HYDROXEZYNĘ. Ostatnio trochę gorzej się czuje, bo ja jestem od Was starsza i weszłam w okres menopauzy, a to jest podobnie, jakbym była bez przerwy przed okresem i jeszcze robi mi się gorąco. To hormony szaleją. Mogłabym dostać leki hormonalne w formie plastrów i po tych plastrach na pewno poczułabym się bardzo dobrze, ale skutkiem ubocznym brania takich leków hormonalnych jest ryzyko zachorowania na raka. A ja ma skłonność do lęków i histeryzowania, więc przemęczę się i nie będę brała leków hormonalnych na menopauzę. To jest całkowicie świadoma decyzja. :-) Ewa

[Gość Rolnik 1973]

Megi a jakie miałem wyjscie? Powiem zwierzakom że będziecie głodne bo się boję wam dać jeść! Nie mam urlopu ani wolnego, wszystko ma swój termin. Zimą nie posieję.

[ARKEKRA]

Porządny i myślący facet z Ciebie Rolnik. Walczysz i to jest godne szacunku i podziwu :-) Pozdrawiam Cię i życzę zdrowia i zyczę wytrwałości :-) Ewa

[Gość megi71]

Rolnik ja też wychowałam się na wsi i praca w gospodarstwie nie jest mi obca. Wiem jaki to ciężki kawał chleba dlatego mam duży szacun dla ludzi młodych, którzy nie uciekają ze wsi a decydują się na niej pozostać.

[Gość Magdzik23]

Jak was czytałam to mi się gorąco robiło, co za napięcie, Ewa jest jak *forumowicza mama* jak dziecko będzie marudziło to da klapsa:DD mam nadzieję że nikogo to nie obraża. Futerko bo wiesz co nam jest potrzebne by zacząć robić kroki do przodu i to bez leków, bo ja wychodzę z takiego samego założenia co ty i cieszę się że ktoś będzie stosować metodę leczenia taką samą? dziś zauważyłam, mam cały dzień lęki że coś może mi się stać i co będzie z moim dzieckiem ale wcześniej już tych lęków nie miałam, cofneły się i zaczełam robić postępy bo walczyłam z lękami przed wyjściem, to nie są leki że się boję że coś się stanie, poprostu same wiecie co się z waszym ciałem dzieję gdy macie ataki lękowe, do tego to moje sikanie i odrealnienie. i gdy już byłam pewna że nic się nie stanie, lęki o śmierci i strachu o syna znikneły to zaczełam powoli działać, i mój psycholog powiedział że robię duże postępy że widzi jak z tego wychodzę i że dobrze że odstawiłam te leki jeśli tak na mnie to wszystko wpływa pozytywnie. więc jest szansa bez leków, a psychologa nie mamy na co dzień ALE MAMY SIEBIE:D ja widzę że stres mi rujnuje me postępy, stres stres stres, bo lęk jest reakcją na zagrażające życiu sytuacje, stres który sygnalizuje nam by nasze ciało było gotowe do *walki* lub ucieczki* plus fizyczne objawy potrafią zdziałać idealną aluzję dla naszej duszy. Ewa ma rację pracujemy na to lata, więc nie możemy oczekiwać że w miesiąc się wyleczymy, powoli eliminujmy i poznawajmy, ta choroba nas uczy i uczymy się siebie. Kasia wątpie byś miała te dolegliwości po xanaxie mi psychiatra mówił że się ma uczucie zobojętniania na pewne rzeczy, uspokaja cię to wewnętrznie. Ale bierz to wtedy kiedy nie dajesz rady bo azależnia xanax, ja go odstawiłam z dnia na dzien i xanax i antydepresanty, pewnie pamiętacie czemu, nie radzę tego robić!! nic miłego

[Agniesia]

Dobrej nocy Wszystkim życzę.

[ARKEKRA]

Ja wcale nie uważam, że leki należy brać bez końca, ja uważam, że żadna z Was, no może prócz Baskabaska, nie jest na tyle zdrowa, żeby mogla zrezygnować samodzielnie z leczenia. Czytam Was bardzo uważnie i robicie krok do przodu, a potem dwa w tył, potem dwa kroki do przodu i czujecie się trochę lepiej i już rzucacie leczenie i znów dopada was ciemność i nie wiecie co zrobić i stale jesteście przerażone i stale jesteście w stresie i stale jesteście zmęczone i stale jesteście rozdarte czy brać leki czy nie... Ja tez tak miałam i dopiero kiedy przełamałam opory i lęki przed braniem leków, to zaczęłam systematycznie i konsekwentnie te leki brać , i zaczęłam normalnie funkcjonować i dopiera po 3 latach brania, jak zaczęłam, za zaleceniem lekarza zmniejszać dawki, to już i bez leków czułam się dobrze i mogłam normalnie funkcjonować i w domu i świecie i się nie bać... Ewa

[Gość megi71]

Ewo, biorę leki systematycznie od 5 lat, w żadne ziołowe ani homeopatyczne nie wierzę, bo już próbowałam i nic nie dawały. Lekarstwa są nie po to żeby truły, tylko żeby leczyły

[baskabaska]

Ja powiem Wam, że bez leków nie dałabym rady żyć, a psychoterapii nie miałam nigdy i nawet nie poszłabym na to, bo nie dla mnie takie wyzewnętrzanie się, wyżalanie i przypominanie sobie *ciężkich czasów*, Jak pierwszy raz chciałam zacząć się leczyć to w tamtym czasie u nas w przychodni szło się na wizytę do psychologa przed wizytą u psychiatry i musiałam tam być ale nigdy już potem nie byłam ale i wtedy też inaczej podchodzili do tej choroby niż teraz.

[Agniesia]

Megi a ja wierze w ziołowe,bo po to one są zeby je brac. A antydepresanty w jakis sposob wpływają na organizm jak wszystkie srodki chemiczne,nawet te ziołowe. Ja wcale nie piszę,że ktos ma ich nie brac. Pisze o swojej decyzji,bo mam wrazenie ze ten post Twoj był jająs aluzjom do mojego!

[ARKEKRA]

Megi71 Ja się z Tobą zgadzam. To jest jedyny sposób, żeby być wolnym od tego cholerstwa. Jeszcze raz przepraszam jak kogoś uraziłam. Nie chciałam :-) Ewa

[baskabaska]

A jeśli chodzi o ziołowe leki to w nie nie trzeba wierzyć lub nie tylko one albo na kogoś działają albo są za słabe.