Chcę zwalczyć nerwicę!!!!!!!!

[Marta0311]

Witajcie..Mam na imię Marta mam 28 lat od dwóch lat zmagam się z lękami...Mam dla kogo zyc ,bo mam 7letnia corkę. Zacznę od tego co się ostatnio ze mną dzieje. Przyjmowałam lek Seronil 10 mg przez około rok, czułam sie juz na tyle dobrze ze zaczełam odstawiac. No i bum...znw złe samopoczucie strasznie jakbym miala przestac oddychac...panika nie wem przed czym tak naprawde...Wiele przeszłam w życiu bo wszyscy odeszli...ciagle pogrzeby i tak zostałam sama z córką. Boję się,ze nie podołam ,ze nie dam rady....mam nawet strach przed połknieciem tabletki...wiem ze to zalosne.Najgorsze w tym wsztskim jest to ze od pol roku zycie mi sie uklada tzn tak myslalam mam prace kochajacego faceta nie brakuje nam nic wiec ja sie pytam skad znow te lęki i panika!!!!!!!!!!pomocyy

[Marta0311]

Jestem bardzo ciekawa czy w ogóle ktoś mi odpisze....liczę na Was

[Gość SAKREBLE2]

Hej generalnie nerwicy nie wyleczysz lekami. Jak juz raz sie weszlo w nerwice to trzeba robic wiecej niz leki gdyz po odstawieniu nawet przy sprzyjajacych warunkach (tak jak u Ciebie jest to w miare ciekawe i szczesliwe zycie) problem bedzie powracal. Wynika to z tego ze jak pierwszy raz wchodzimy w nerwice to jej powodem jest swiat zewnetrzny ( i jego negatywne strony, choroby, bol , depresja) jak i wewnetrzny ( jak organizm na to reaguje). Leki tylko maskuja problemy somatyczne w organizmie. Nawet jesli teraz masz w miare szczesliwe zycie to nei znaczy ze nauczylas swoj organizm walczyc z trudami codziennego zycia. A tych z wiekiem jest co raz wiecej. Z nerwicy jak najbardziej da sie wyjsc ale wymaga to dyscypliny i nauki tolerancji ze stresem. Przede wszystkim nalezy nauczyc sie nienakrecac jak cos doskwiera zeby nie powstal efekt blednego kola. Umiec nauczyc sie odpoczywac, relaksowac a przede wszystkich nieprzejmowac rzeczami na ktore nie ma sie wplywu w maire mozliwosci. Byc moze powinnas powrocic na jakis czas do lekow aby sie nienakrecac objawami ktore wynikaja z nerwicy a nie innej choroby. W czasie brania lekow powinnas jednoczesnie pracowac nad soba psychicznie. To ze jestes szczesliwa nie znaczy ze Twoj organizm nie bedzie reagowal na sygnaly z zewnatrz a te beda zawsze. Jak chcesz rozwinac jakis temat to pisz.

[Marta0311]

Dziękuję za odpowiedź. Właśnie od miesiaca wróciłam do leku co prawda to nie jest wielka dawka ,ale stwierdziłam ,ze powinnam je brac. Cięzko mi jest strasznie. Wiecznie czuje jakby cos mi w gardle stalo,i ten stres przed połknięciem tabletki czy ja aby napewno nie jestem wariatką bo juz naprawde nie wiem. Było juz tak dobrze.....kiedy zaczełam prace musiałam zrezygnowac z wizyt u psychologa a mialam je co tydzien. Nie moge terz pogodzic wizyt z pracą. W poniedziałek mam wizyte u mojego psychiatry ja juz nie wiem jak z nim rozmawiac....jak ja sie nawet boje o tym mowic bo mam wrtazenie ze zaraz znow mnie złapie...

[Marta0311]

Jeju poprawka też* to wynika z szybkiego pisania o

[Marta0311]

Strach przed jedzeniem,piciem to najbardziej mi przeszkadza....i czzasem mnie nachodzą myśli,że bez sensu to wszystko nie cieszy mnie nic...ale przeciez ja tak nie chce myslec ja jestem szczesliwa teraz mi niczego nie brak!! Chce funkcjonowac normalnieeeee