Udar mozgu po 80

[Gość erita55566]

Witajcie, moja ciotka w niedziele dostala udaru mozgu. Prawa strona niedowladna , udar rozlegly. Nie mowi, nie chce jesc, zle przelyka, ma kroplowki i jest karmiona dojelitowo. Ciezko jej sie oddycha, jezyk nie rusz a sie, mnostwo sliny. Charczy jakby. Czy pielegniarki maja obowiazek ja odsaczac z tej sliny? Wiem ze rano jest oklepywana.. Ile razy nalezy ja oklepywac? Poruszq oczami. Wczoraj odwracala, podnosila glowe dzis juz nie. Reka mnie sciskala wczoraj dzis bardzo lekko. Serce jej bardzo skacze.

[Gość pinda]

Jest karmiona pozajelitowo a nie dojelitowo .Tak pielęgniarki mają obowiązek odsysać jeśli jest taka potrzeba .Stan wygląda na bardzo poważny ,trzeba liczyć się w takim przypadku z najgorszym niestety .Oklepywać można często ale bez przesady ,niektóre odziały odchodzą od oklepywania ponieważ zdarzały się urwania skrzepów w płuc i śmierć .

[Gość rita55567]

Znaczy ma rurke w nosie. Pielegniarki mowia ze nie chce jesc i pic. Dzis 3 dzien. Mowiisz ze stan powzny tzn nie ma co liczyc na poprawe?

[Gość pinda]

Niezbadane są wyroki Boskie ale niestety stan wygląda na poważny wiek ,rozległość udaru to wszystko świadczy na niekorzyść .Ale nadzieja jest zawsze .

[Gość erita88777]

Stan ciężki. ale ciotka bełkocze coś jakby chciała mówić... odwraca głowe za mną... rusza zdrowa nogą... Tylko strasznie charczy jak oddycha to z powodu śliny?

[Gość Olaolaolaola]

Moja 81 letnia babcia również doznała niedokrwiennego udaru mózgu, ale je i pije - wiadomo trzeba ją karmić. Nie mówi, czasem coś próbuje powiedzieć, ma sparaliżowaną prawą stronę. Wydaje nam się, że jest świadoma, bo uśmiecha się na nasz widok, na pytanie księdza czy przyjmie Komunie Świętą kiwnęła głową i przyjęła. Odchodzi się od oklepywania - to samo mówią pielęgniarki i lekarze na oddziale, gdzie babcia leży. U nas bardzo dbają o pacjentów... Wytrwałości życzę i nadziei...

[amija]

Witam, moja Babcia (81 r.ż.) miała rozległy zawał mięśnia sercowego, do tego zaawansowana miażdżyca, słabe nerki i wątroba. Pomoc do zawału została wezwana bardzo późno przez moją matkę (po 4 godzinach). Miała wykonaną koronarografię i założony stent. Następnego dnia została wybudzona ze śpiączki, ale była bardzo pobudzona ruchowo więc ją uśpiono. Stan jest krytyczny. Następnego dnia znowu wybudzenie, ale nie odzyskała przytomności, lekarze nie wiedzieli dlaczego, dopiero po 3 dniach wykonano tomografię i okazało się, że miała udar niedokrwienny w lewej półkuli na pograniczu płata skroniowego i ciemieniowego. Czy jest dla niej jakaś szansa? Modlę się do Św. Rity i proszę o cud.

[amija]

Dodam, że ten stan trwa już prawie tydzień i nie ma z nią kontaktu, wiem, że płat skroniowy odpowiada za mowę, jej rozumienie, słuch, pamięć twarzy i wiele innych. Udar nie był duży 2x1,5 cm, ale nie była jej udzielona żadna pomoc w tym kierunku, lekarze kazali już szukać ZOL-u i starać się o ubezwłasnowolnienie, bo wkrótce leczenie się zakończy. Babcia mnie wychowała, jest dla mnie w zasadzie Matką. Nie mogę sobie znaleźć miejsca. Ciągle o niej myślę. Babcia nie ma niedowładu, bo reaguje na ból, rusza rękami, nogami, głową jakby chciała wstać, ale nie może. Nie może otworzyć oczu. Może bardziej się wziąć za lekarzy? Podczas koronarografii była 2 x reanimowana, może to spowodowało większe uszkodzenie mózgu niż udar? Jak jestem u niej to mam wrażenie, że mnie słyszy, serce jej przyspiesza i porusza oczami przy zamkniętych powiekach. Pewnie jest tak, że to ja chciałabym, żeby tak było..

[Gość Kaja88]

Moją babcię też dotknął udar mózgu i pierwsze miesiące po nim wspominam tragicznie. Miałam wrażenie, że ciągle chciała prosić o pomoc, a w zasadzie nie mogła nić zrobić:( Nikomu tego nie życzę. Oczywiście jej lekarz zalecił rehabilitacje i zaczęła robić postępy, ale były one bardzo niewielkie... Wspólnie z bratem, poszperaliśmy nieco w sieci i okazało się, że jest u nas ośrodek, a konkretnie w Koszalinie, który cieszy się dużą renomą, w zakresie leczenia osób po udarze. Norma Rehabilitation Center, bo tak się nazywa, był dla nas ostatnią nadzieję. Udało mi się dość szybko wyjechać tam z babcią. Terapia jest tam prowadzona przez 3,5 godziny dziennie. Po tygodniu z moją babcią było dużo lepiej. Nie chcę dawać nikomu jakiejś złudnej nadziei, bo w przypadku udaru, nie ma dwóch takich samych przypadków, ale moja babcia odzyskała tam życie.