życie ze stymulatorem po 30-te

[Gość Edyta36]

W życiu bym nie pomyślała ze mając 35 lat będę miała stymulator serca, nawet gdy usłyszałam diagnozę myślałam, że to niemożliwe. Na oddziale ludzie starsi, i ja...jak z innej bajki. Lekarze tłumaczący kolejne badania, a ja jak w transie. Straszny lęk, że już nie będzie nigdy jak było. No ale się myliłam, jest dobrze, życie różni się jedynie, że trzeba uważać na stymulator, pamiętać o kontrolach. Ja bałam się bólu po wszczepieniu, i samego zabiegu...ale nie było tak źle. Długo walczyłam z sama sobą, by się pogodzić z tym że go mam. Cztery miesiące po zabiegu wróciłam do pracy, pracuję w supermarkecie, przyznaję że nie raz zapominam, że go mam (stymulator). Ale czasem jak przegnę i się troszkę przesilę boli ręka, i mięsień. A niejednokrotnie po ciężkim dniu, klatka...choć nawet nie czuję nieraz jak się włancza. Nie znam niekogo w podobnym wieku i z podobnymi przjeściami ale chętnie bym tez spytała jaka wasza była historia i jak żyjecie.

[Gość kruger100]

Ja w wieku 36l miałem zawał serca, 2 latka już zleciały i jakoś się trzymam.Też pracuje.Pozdrawiam

[Gość Edyta36]

Najważniejsze by żyć i nie dać się temu co nas spotkało, wszystko siedzi w głowie;)

[Gość martak]

Rocznikowo lat 22 stym od roku :)