Agorafobia u nastolatki

[Gość Kaczmar1948]

Witam . Jestem tu nowy i chialbym sie podzielic z Wami moją sytuacją . Otóż mam 19 lat i od początku wakacji choruje na agorafobie ( lęk przed otwartą przestrzenią), boje sie jechac gdzies do miasta ( 10 min drogi) , i poruszam sie tylko w obrębie domu gdzie moge w kazdej chwili wrocic gdy dopadną mnie ataki paniki . Poprostu w domu czuje sie najbezpieczniej. Dodatkowo choruje na nerwice lekową i chcialbym ja pokonac ale sam nie wiem jak sobie z tym radzic bo jest to bardzo ciezkie. Leczylem sie farmakologicznie ale chyba jeszcze nie znalazlem odpowiedniego leku . Od niedawna zauwazylem że gdy mam wysilek i szybciej mi bije serce to czuje taki wewnetrzny niepokoj . Czasami idac do szkoly czuje sie masakrycznie , że najchetniej bym do niej nie poszedl ale gdy juz jestem to przewaznie jest dobrze ale zaraz mysle by lęki nie nawróciły. Jesli mial ktos cos podobnego i np. sie wyleczyl i chetnie by napisal jak sobie z tym rradzic to prosze o odpowiedz:) . Pozdrawiam

[Gość Ran]

Koniecznie musisz iść do psychologa i neurologa, najlepiej dobrego. Ja choruje od kiedy mam 9 lat na agorafobię (mam teraz 17) i nie rozpoznali mi od razu, żyłam około 5 lat w niewiedzy. Trzy lata temu odkryłam co mi jest. (Zrobiłam samoanalizę mojego zachowania) Dlaczego jest Ci potrzebny psycholog? Ponieważ ja, od 3 lat siedzę w domu po traumatycznym ataku paniki i nie mogę się z tego wygrzebać, wszystko przez to, że nie miałam dobrego psychologa. Terapia to klucz do zwycięstwa.