Wysiłek fizyczny a częstoskurcz

[Gość Marcin791009]

Witam, po prawie roku spokoju z sercem wczoraj miałem krótki 5 min. napad częstoskurczu. Kurcze zawsze go mam po znacznym wysiłku fizycznym. Może mi ktoś podpowiedzieć dlaczego się tak dzieje i co mogę z tym zrobić? Ataki mam tak ze 2 x w roku, ale potem boję się nawet szybciej wchodzić po schodach. Da się z tym coś zrobić, żeby się nie pojawiał po wysiłku? Bardzo chcę schudnąć i takiego plana miałem jak się zrobi ciepło... Podpowiedzcie coś...

[Gość obserwator]

Przyczyną może byc spadek poziomu elektrolitów ( w szczególności K ) Możesz mieć także dodatkową drogę przewodzenia w sercu. Całkowite wyleczenie jest możliwe dzięki zabiegowi ablacji ogniska arytmicznego.

[Gość Marcin791009]

Byłem u kardiologa, robione miałem badania i generalnie wszystko jest oki. Mam przestać wogóle uprawiac jakikolwiek sport? Rower to mój ulubiony sposób na rozładowanie stresu... Chce schudnąć ale jak to zrobić bez wysiłku? Przestać jeść :P ???

[Schiza77]

Wydaje mi się, że jesli zaprzestanesz wysiłku fizycznego zrobisz sobie jeszcze większe kuku :p Ja miałam czestoskurcz praktycznie codziennie, czasem zdarzalo sie tak, ze nawet 2-3 razy dziennie. Mieszkałam wtedy na 4 piętrze i jak miałam wchodzic po schodach, to serce odwalało mi fikołki. Strach nie do opisania. Lekarz zalecił mi beta-blokery. Brałam i pomagało, z tym ze pozniej czulam sie po nich okropnie. Moze porozmawiaj z lekarzem, moj zalecił mi brac propranol doraźnie, w razie wlasnie czestoskurczu. Zarzywałam go i obecnie, gdzies od roku, nie miałam ani razu czestoskurczu. Jeśli serce masz zdrowe to nie ma co sie załamywać. Lecz to doraźnie, zarzywaj magnez (taka terapia magnezem bardzo duzo daje) i staraj się nie stresować - czesto sama mysl o tym, że po wysilku nastopi atak czestoskurczu, napedza stres. To przyspiesza puls serca a wiadomo im większy, tym bardziej sie denerwujesz i tak w kółko. Obecnie dalej mam fikołki serca przy wysiłku, z racji nerwicy, ale chyba przyzwyczaiłam się do tego i nie panikuję już :) uspokajam się i przechodzi.

[Gość obserwator]

Ta Pani wyżej ujęła istotę sprawy bardzo mądrze i sensownie. Także warto się tym pokierować.

[Gość Marcin791009]

Wszystko jasne, ale strach jest spory... To jest tak, że wiem że mógłbym bardziej intensywnie jeździć na rowerze, w głowie jednak powstają hamulce przed mocniejszym naciskaniem na pedały... NIe mogę zrozumieć, że dzieje się to tylko po wysiłku, przecież mnóstwo osób ma to ot tak, a ja tylko jak dam sobie wycisk.

[Schiza77]

Wydaje mi się, że kwestia wysiłku ma tu bardzo małe znaczenie. W wielu takich przypadkach, a praktycznie we wszystkich, gdy serce jest zdrowe i nie ma przeciwskazań do uprawiania sportu, ważną rzeczą są myśli. W momęcie gdy miałeś częstoskurcz, Twój mózg zapisał sobie wszystkie okoliczności całego zdarzenia. Połączyłeś to z wysiłkiem fizycznym, że to musi być jego efekt. Obecnie, jak sam pisałeś, masz hamulce, przed większym wysiłkiem, bo boisz się, że znów nastąpi atak. Samo myślenie o tym, napędza Twój mechanizm obronny, serce zaczyna bić szybciej, zaczynasz się pocić i czujesz ogromny strach. Znam to na pamięć. Jak serce zaczyna bić mocniej i szybciej, Ty już masz wyraźny znak do tego aby przestać ćwiczyć, bo czujesz że znów możesz mieć częstoskurcz. Wg mnie takie ataki nie są napędzane przez wysiłek, ale przez strach i myślenie o tym, że zaraz może się coś stać. Jesli kardiolog uznał, że Twoje serducho jest zdrowe, udaj się do psychologa (on nie gryzie ;)) Terapia z taką osobą, pozwoli Ci zapanować nad strachem. p.s. Często, gdy leżysz sobie spokojnie badz siedzisz przez telewizorem, Twoje serce wykonuje raz szybsze raz wolniejsze ruchy. Podobno - tak mowil mi kardiolog - często puls serca w spoczynku może dojść nawet do 160 uderzeń na minutę, jednak tego nie czujemy. Związane to jest np z myślami, z uwarunkowaniem organizmu. Serce bije tak jak musi bić, jak potrzebuje tego organizm. POdejrzewam, że u Ciebie również tak jest, ale jeśli tego nie czujesz, nie przywiązujesz do tego wagi. W momęcie, gdy wykonujesz wysiłek, obawiając się ataku, kierujesz swoje myśli na pracę serca. Czujesz dokładnie każde jego uderzenie i obawiasz się że nastąpi częstoskurcz, co napędza strach i tym samym masz większy zapas adrenaliny, przez co, najnormalniej w świecie, serce zaczyna wiariować. Nie wiem ile masz lat i czy mogę Ci to doradzić, ale napiszę (nie żebym namawiała.) Mój kardiolog, gdy też miałam takie akcje po wysiłku, zadał mi jedno pytanie: Czy podczas stosunku płciowego moje serce też szwankuje. Odpowiedziałam mu, że nie wiem, bo nie czuję, skupiam się wtedy na przyjemności. I o to właśnie w tym chodzi. Myśli są wtedy skierowane na coś innego niż na serce, a przecież puls i energia spalana przez nasz organizm jest taka sama jak przy jeździe na rowerze, pływaniu czy bieganiu ;) Wydaje mi się, że powinienes skupiać swoje myślenie na czymś przyjemnym, a nie na tym, że nastąpi atak.. :) Sorry, że się tak rozpisuję. Mam ogromne do tego tendencje.

[Gość Marcin791009]

Mam 33 lata. Pierwsze ataki miałem na studiach, potem był długi okres bez ataku. Nie jestem przekonany, że to psychika aż tak oddziaływuje, bo jadąc na rowerze wcale nie myślę o tym, że będę miał częstoskurcz...

[Gość beataqqq]

Oj ma, psychika może wpłynąć na wszystko,może i wydaje ci się ze o tym nie myślisz ale gdzieś głęboko tkwi w tobie pewnie ten lęk przed tym częstoskurczem,