Duszności na tle nerwowym

[Gość Ola18]

Cześć mam 18 lat Nie wiem co się ze mną dzieje.Od jakiegoś czasu mam problemy z oddychaniem.Mam różne objawy czuje drżenie ciała, kołatanie ból serca, ucisk w klatce piersiowej, zawroty głowy.Podczas oddechu czuje że nie mogę nabrać oddechu do końca.Boje się,że od tego się uduszę wtedy w padam panikę próbuję się uspokoić ale nie mogę.Nie wiem co mam zrobić bliscy nie wieżą mi mówią żebym się uspokoiła oddychała spokojnie ale ja nie mogę jak już mnie złapie to trzyma ok 4 ,5 dni.Nie wiem mam już tego dość nie mam sil biorę tabletki na uspokojenie żeby się uspokoić.Czasami jest przez parę dni dobrze a później to samo.Pisze bo już przez parę dni znów mam ten problem prawie całe popołudnie przespałam.Przez 2 dni nie chodziłam do szkoły.Trafiłam też do szpitala ale tam nic mi nie wykazano poleżałam 2 dni pod kroplówko i mnie wypisano.Przyjaciółka mówi że to przez stres.Wcześniej nie miałam takich problemów zaczęło się to od sierpnia.Czy ktoś z waz ma podobny problem proszę o pomoc?Czy można to zwalczyć?

[Gość 444]

Leki trzeba brać systematycznie,a nie wtedy jak się cos dzieje.Polecam na dłuższy czas uzywanie ziołowych tabl. uspokajających labofarm.I do tego codzienny ruch- basen,taniec,rower,aerobic ,bieganie czy szybki marsz godzinę dziennie.[ co wolisz].Wysiłek fizyczny rozluźnia i pozwala nie myśleć o nerwach.

[Gość Ola18]

Dziękuję za odpowiedź.Wież spróbuje ale czarno to widzę próbowałam zająć się czymś żeby o tym nie myśleć ale na dłuższy czas to nie działa jet dobrze przez parę dni i później znów to samo i się zaczyna.A tabletki ziołowe nie za bardo pomagają chyba że bym wzięła parę na raz.

[Gość Kasia 22]

Witam mam 17 lat Od małego miałam problemy to ze snem panicznie się bałam nie da się tego opisać rodzice denerwowali się na mnie. Od początku miałam problem ze wstydem choć nie miałam się czego wstydzić.Wszystkim się przejmowałam.Ale dawałam sobie rade wszystko było w porządku do momentu kiedy zaczełam mieć poważne problem z oddychaniem.Polega to na tym iż wszystko jest dobrze po czym co jakiś czas nawet siedząc bez jakiegoś wysiłku stresu muszę robić głębokie wdechy i wydechy gdyż mam uczucie że nie dochodzi mi tlen do końca płuc i po prostu brak mi tlenu.Czuję jego niedobór.Rozmawiałam o tym z przyjaciółką ona mówi że to z powodu strachu, wstydu.Myślałam że to ustanie ale z czasem ale tak się nie staje.Panicznie się boje tych napadów.Jest coraz gorzej dla rodziców nie mówię chociaż widzą że inaczęj się zachowuje.Już widzę ich reakcję. Proszę o pomoc.