mariaantonina

Witam Was wszystkich! Wszyscy żyjemy w szalonym i rozpędzonym świecie. Kilka dni temu był pęd - graniczący z nienormalnością w hipermarketach, złość ludzi stojących w kilometrowych kolejkach, napięta atmosfera w pracy (bo coś musiało być zrobione jeszcze przed świętami) na to wszystko patrzyłam z dystansem i z pewnej perspektywy, bo wiem , że tak na prawdę liczą się w życiu inne wartości, które pozwolą poznać smak tego co najważniejsze. Jestem 38 letnią kobietą , od ponad 2 lat zmagającą się z nerwicą i jej dolegliwościami. Wiem jak potrafi *dać w kość*, wiem dobrze, że nikt kto tego nie doświadczył nie zrozumie i nie pojmie jak człowiek się czuje. Do końca nawet nie jestem pewna czy wszyscy lekarze którzy stykają się z tym problemem wiedzą jak pomóc swoim pacjentom. Prawda jest taka, jak my sami sobie nie pomożemy to i nie pomogą najlepsze lekarstwa na świecie! Warto postawić sobie na początku ważne pytanie i sformułować odpowiedź , w czym tkwi podłoże nerwicy (nie ma dymu bez ognia) dobra diagnoza pomoże *ustawić* się na problem. A przede wszytki trzeba głęboko (i trwale !!!! tak z uporem maniaka) uwierzyć w dobro które do nas przyjdzie aby uleczyć słabości i uwolnić się z tego *draństwa* , bez psychotropów i tym podobnych obciążeń . Uwierzcie, że trzeba się nastawić na *tak!* pozdrawiam . Maria Antonina