agnieszkausanewyork

Dp Malgosi Dasz rade Ja wrocila do Polski po wrzesniu 2001 z new york dokonczyc studia,obronic prace,bylam w tak kiepskim stanie ze sama nie moglam wychodzic,ale powoli psychoterapia leki(nie bralam ich wcale dlugo 3,4 miesiace) i dalam rade,caly czas sobie powtarzalam to tylko moja glowa,mysli,bylo bardzo ciezko ale dalam rade z lekiem ale obronilam prace i jakos sobie radze juz 6 rok z nerwica,nie biorac lekow.Dasz rade,badz silna.Pozdrawiam Cie mocno.

Witam Wszystkich Viola36 Trzymaj sie pamietaj ze bedzie lepiej zawsze w koncu przejdzie,ja na kark robilam cwiczenia z jogi,czasami pomagalo.Walcz. Marcin psychoterapia naprawde pomage,pamietaj to zaden wstyd,mnie to duzo pomoglo,duzo uswiadomilo.Nie poddawaj sie Sciskam Was wszystkich mocno.

Witam Wszystkich U mnie w miare,choc kilka razy nie dopadalo. Wiki dziekuje za dobre slowo,trzymaj sie Aga Tobie tez dziekuje ,masz racje te urwisy daja mi sile chociaz czasami jak sie kloca to mi sie slabo robi(to takie dwa wulkany) Marcin co do sportu to mi bardzo pomaga,mieszkam nad oceanem,takze jak tylko cieplej jezdze rowerm z dziecmi,na rolkach,plywam codziennie,wtedy prawie zapominam o tym dziadostwie(niestety prawie) Krystyna3 trzymaj sie tak to juz jest jeden dzien lepiej drugi gorzej,ale wierze ze z czasem bedzie wiecej tych lepszych Malgosia1990 gratulacje trzymaj tak dalej,ja w weekend uderzam na zakupy sama a lista dluga,wielkie wyzwanie,ale mam nadzieje ze podolam Sciskam Was wszystkich

Witam wszystkich wlasnie dotarlam z Manhattanu,spisalam sie na medal,tylko delikatny niepokoj,pomomo ze moje dzieci wciaz daja mi w kosc kloca sie krzycza.Wiecie od dawna nie mialam takiego silnego leku myslalam ze juz bedzie w miare ok i nagle kilka dni temu znowu,nic nie jem tylko pije, mam blokade.No ale coz trzeba sie szybko pozbierac,swieta ida,duzo spraw na mojej glowie,maz bardzo duzo pracuje wraca okolo10.Czasami mi sie wydaje ze nauczylam sie zyc z nerwica i wtedy kopniak ze jeszcze nie.Walcze dalej i Wam zycze duzo sily.

Aga,Pogodka,Wiki witam Was i bardzo Wam dziekuje za takie cieple przyjecie,od razu mi lepiej ,tymbardziej ze jutro mam ciezki dzien starsza corka jest modelka i ma casting na Manhattanie musze wiec jechac metrem(godzina drogi w pociagu pod ziemia,jezdze z nia tam juz drugi rok i za kazdym razem ten cholerny lek)Staram sie myslec ze bedzie ok i jakos dojade.Trzymajcie sie

Witam Wszystkich Od kilku lat mam ten sam problem ,wszystkiego sie boje,ciagle mi sie wydaje ze sie rozchoruje,umre,oszaleje,ale najgorsza jest chyba samotnosc ,brak zrozumienia ludzi wokol mnie,bo i skad mieliby wiedziec jak ja sie czuje.Moj maz twierdzi ze za duzo rozmyslam,dzieci jak to dzieci:mam znow wymiotowala,leeee.Bardzo sie ciesze ze znalazlam to forum,nareszcie ktos zrozumie. Do Joliusa,mieszkamy w tym samym miescie,jak przeczytalam Twoj post to jakbym czytala o sobie,odezwij sie prosze mysle ze we dwojke byloby nam razniej walczyc z tym dzadostwem.Pozdrawiam Was wszystkich serdecznie i zycze duzo sily.