guga

Witam Wszystkich serdecznie.Mam 35 lat i chyba też nerwicę.Tak jak większość z Was boję się śmierci a przede wszystkim cierpienia.Nie ma dnia żebym nie myślała o raku i o tym ,że na pewno nie jestem dobrze przebadana.I tak jak teraz siedzę po nocy i klikam kiedy cały dom śpi a ja nie umiem.Myśli kłębią się w głowie,bije szybko serce i właściwie wszystko mnie boli.Mam trudną sytuacje bo mam dziecko nieuleczalnie chore ale jakoś do niedawna dawałam sobie radę,walczyłam bardzo ze sobą ale dziś już nie umiem.Zwykły dzwonek do drzwi powoduje u mnie szybsze bicie serca i niezrozumiały dla mnie lęk.W sumie to nie wiem co mam o tym myśleć,czy to faktycznie jest nerwica czy może choruję na coś innego.Sięgam często po alkohol bo on przynosi mi na chwilę ulge i nie muszę myśleć o niczym ale na drugi dzień czuję się jeszcze gorzej,mam wyrzuty sumienia i jeszcze gorszy lek,że może jestem uzależniona od alkoholu.Przepraszam za chaos i proszę o jakeś ciepłe słowa zrozumienia.Pozdrawiam