Cześć,
przepraszam, bo może coś źle wpisałem, nie w to miejsce co trzeba, ale skoro już piszę to w dużym skrócie:
ponad tydzień temu mój tata miał wylew, chyba najgorszy bo do czwartej komory. bardzo to przeżywałem i po kilku dniach, kiedy sytuacją stała się stabilna przydarzyło mi się coś dziwnego. Dzieci *ululałem* do popołudniowej drzemki, a sam przysnąłem przed telewizorem leżąc na dywanie. Obudziłem się nagle zrywając na obie nogi i krzycząc NIE. Przez pół godziny stałem na balkonie nie mogąc złapać oddechu i pijąc wodę. Drętwiały mi nogi, zawołałem teściową, zmierzyła mi ciśnienie - było w normie, podobnie z cukrem. Teraz co jakiś czas strzyka mnie w głowie, tak jakby tuż pod skórą, zaraz pojawia mi się wizja, że będę miał jakiś wylew jak u ojca.
Co jakiś czas wracają mi również zapachy ze szpitala, a dokładnie ojca, który tam leży. Jestem prawie pewien, że to sprawy nerwicowe, ale nie wiem jak mam z tym walczyć. Staram się nie myśleć o tym,ale to samo wraca. Pojawia się strzyknięcie w głowie i zaczyna się panika. Nie rozumiem najbardziej kolejności, bo na logikę to najpierw powinna pojawić się myśl a później strzyknięcie, a jest dokładnie odwrotnie.
Proszę Was, napiszcie co mam z tym zrobić, bo tak strasznie ciężko się żyje.
