Tymek12

Niedawno pisałam, że syn miewa właśnie " widzenie w pomniejszeniu" i zapytałam mojego lekarza neurochirurga ponieważ 2 lata temu okazało się że mam guza mózgu i właśnie ten lekarz mnie uratowal,a że miałam wizytę kontrolną to skorzystałam.Powiedzial mi , że trzeba odpowiedzi na coś " tak subtelnego" bardziej szukać u psychologa jeśli dziecko rozwija się prawidłowo i reszta jest wporządku. Dodał że neurologia nie jest "subtelna" dziedziną i że dzieci teraz są przebodźcowane tzn.otoczenie ma bardzo duży wpływ i oddziaływanie na zachowania i komfort naszych dzieci. Takich właśnie rzeczy jak opisujemy tutaj i doświadczacie wy i mój syn nie zauważy nikt oprócz rodzica lub samych nas.Tak się głębiej zastanowiłam i stwierdzam ,że jest w tym dużo racji i pójdę w tym kierunku.Nadmienie też Gość Michał wcześniej napisał ,że zastanawia się nad psychologiem i myślę,W to jest dobry pomysł,bo teraz diagnozuje się poprostu wszystko. Tylko trafić trzeba na takiego konkretnego i doświadczonego przede wszystkim,a jest ich cała masa. Ja będę szukać i napiszę do was. Powodzenia i pozdrawiam

Mój już teraz 11 letni syn zmaga się z tym od jakiś 4 lat.Bardzo się cieszę,że trafiłam tutaj na te wszystkie opowieści,bo szczerze czasem już miałam mętlik w głowie i nie wiedziałam co myśleć i co więcej odpowiedzieć jemu jak pyta dlaczego tak ma. Robiłam my nawet rezonans głowy ale wszystko wyszło dobrze,okulistyczne też wporządku.wydaje mi się że to bardziej problem neurologiczny i zamierzam umówić wizytę,mam nadzieję że może dalej nas pokieruje,gdzie się udać i co robić,ale jak czytaliśmy teraz razem te wszystkie informacje od was to tak jakby trochę się ucieszył że nie jest jedyny z tym problemem .Jednak ostatnio opowiadał mi również o tym , że czasem jak idzie po domu lub ktoś z nas(a jest nas 5) w szczególności wieczorem to dysze te kroki bardzo głośno,czasem w nocy jak poprawia kołdrę to również słyszy wielki hałas.Ma jeszcze ktoś podobne doświadczenia? Napiszę po wizycie u neurologa.pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie.