znerwicowana321

Witam wszystkich mam zaledwie 20 lat jestem studentką,mam chłopaka,robię to co lubię, nie narzekam na brak kasy czy na jakieś defekty związane wyglądem,wręcz przeciwnie według opinii innych. Od dziecka cierpię na nerwicę (z przerwami). Teraz ( około 3 mies temu) wróciła ona ze zdwojoną siłą…. Ataki są tak silne,odbywają się w nocy,że po prostu jestem przekonana,że zaraz umrę,trzęsę się cała,wymiotuję, nie wiem co się do mnie mówi, głowa mi pęka serce wali poce się… ostatnio wylądowałam w szpitalu.. nie umiem już tak dalej żyć obciążam sobą wszystkich naokoło nikt mnie nie rozumie…..biorę tabletki uspokające przy ataku nawet duże dawki ale i one czasami zawodzą….. nawet w szpitalu mnie nie zrozumieli.. Czy też macie ataki paniki niedoopanowania? Czy też codziennie myślicie o tym,że nigdy już nie będziecie szczęśliwi,że umieracie,że jestescie chorzy,beznadziejni ? Wszystkiego się boicie? Ja nawet czasami z kina muszę wyjść….. Zastanawiam się nad terapią… warto? Pozdrawiam wszystkich którzy czują to samo. WALCZMY…..