Joanna0410

Objawy zakwaszenia organizmu :) Jeśli budzimy się rano ze złym samopoczuciem, jeśli ciągle jesteśmy niewyspani, życie od rana wydaje się nam dość ponure, jeśli miewamy nieokreślone bóle głowy, czasem jakieś skłonności do apatii to jest to dowód przekwaszenia organizmu. To tylko fragment objawów, dlatego warto jest sprawdzić czy nasz organizm nie jest zakwaszony. Lista objawów zakwaszenia jest dużo większa, a główną przyczyną tego stanu rzeczy jest nadmierne spożywanie produktów zakwaszających.

Zwracaj uwagę na swoją dietę: Objawy alergii pokarmowej Alergia pokarmowa może manifestować się szeroką gamą objawów. Żadna inna choroba znana obecnie w świecie medycznym nie posiada większej różnorodności objawów. Przewlekłe przemęczenie i słabość często są spowodowane alergią. Objawy te mogą trwać nawet po ustąpieniu głównego ataku alergii i być główną skargą pacjenta. Zmęczenie spowodowane alergią może być najbardziej odczuwane rano i zaraz powstaniu z łóżka, często pojawia się też późnym popołudniem. Żaden rodzaj odpoczynku czy jego długość nie przynosi ulgi. Dzieci, które trudno obudzić rano, mogą budzić się rześkie, je że li alergeny zostaną usunięte z ich diety. Ból, sztywność i rwanie w mięśniach barków, karku i pleców, które mogą współistnieć z bólem głowy, mogą przeciągać się przez dni i tygodnie. Ból kręgosłupa, rąk i nóg również może być związany ze spożyciem alergenów pokarmowych. Powiększenie węzłów chłonnych szyi w połączeniu ze zmęczeniem i powiększeniem migdałków gardłowych może być związane z alergią. Zaburzenia psychiczne takie jak: napięcie, nerwowość, drażliwość, upór, niepokój, rozkojarzenie, zdenerwowanie połączone z drżeniem, jąkanie się, bezładna mowa, letargia, otępienie, afazja (utrata zdolności mowy) oraz uczucie jakby oszołomienia narkotykiem są częste u osób z alergią. Może również wystąpić depresja, zniechęcenie i melancholia. Autorytety utrzymują, że 95% wszystkich migren spowodowanych jest wieloraką wrażliwością na pokarm. Niemigrenowy ból głowy także może być wynikiem alergii. Egzema, obrzęk naczyniowo-ruchowy, pokrzywka to popularne objawy alergii. Ból stawów i reumatyzm może być związany z alergią, jak również częstość oddawania moczu, hematuria (krew w moczu) i astma oskrzelowa. Dodajmy do tego zaburzenia żołądkowo-jelitowe, powszechnie odczuwane przez niektóre osoby, gdyż są one jednym z najbardziej powszechnych objawów alergii pokarmowej.

Bierz regularnie kapsułki z czosnku na krążenie. Możesz również zrobić analizę pierwiastkową włosa, która pokazuje niedobory w organizmie różnych pierwiastków.

Objawy hipokaliemii Emilia Kołodziejska Mgr inż. Emilia Kołodziejska Dietetyk, Warszawa Ursynów Potas znajduje się w wielu produktach spożywczych, dlatego przy odpowiednio zbilansowanej diecie do jego niedoborów dochodzi rzadko. Mogą one wystąpić natomiast u osób, które mają nadciśnienie, zażywają diuretyki, cierpią na zatrucie pokarmowe lub uprawiają aktywnie sport i nie uzupełniają tego składnika. Wówczas objawami niedoborów mogą być: osłabienie mięśni, w tym serca, nadciśnienie, obrzęki rąk i nóg, zmęczenie, zaburzenia w funkcjonowaniu nerek. Możesz zacząć podejrzewać, że wystąpi u ciebie niedobór potasu, jeśli masz biegunkę i wymioty. Potas jest wydalany razem z płynami, dlatego zatrucie pokarmowe lub tzw. grypa żołądkowa mogą doprowadzić do jego niedoboru. Przyjmuj wtedy dużą ilość płynów. Ich ograniczone picie może dodatkowo pogłębiać niskie stężenie potasu we krwi. Ostatnia sytuacja jest szczególnie częsta u ludzi starszych, u których zaburzona jest funkcja ośrodka pragnienia. Obserwuj swoją cerę. Pojawienie się trądziku, a także wysypki czy bardzo suchej skóry może oznaczać niedobór potasu. Jeśli szybko się męczysz, serce bardzo przyspiesza nawet przy niewielkim wysiłku – to także może oznaczać, że potas jest potrzebny twojemu organizmowi. Niedobór potasu może wywołać bezsenność, niepokój, napięcie nerwowe i problemy ze zrelaksowaniem się. Przy problemach z tolerowaniem gorąca, silnym poceniu się, falach gorąca towarzyszącym menopauzie, potas może być w zwiększonych ilościach wydalany z organizmu razem z potem. Przy niedoborze potasu często zdarzają się nieprawidłowości w funkcjonowaniu mięśni: skurcze mięśniowe, bóle mięśni, osłabienie mięśni, samoistne drżenie mięśni łydek czy ud, drętwienie kończyn dolnych. Niedobór dotyka przede wszystkim układu nerwowego i mięśniowego. Stąd też jako pierwsze pojawiają się objawy dotyczące: mięśni: drżenie kończyn i języka, osłabienie siły mięśni, układu nerwowego: brak energii, apatia, nadpobudliwość nerwowa, zaburzenia depresyjne. Z niedoborem wyżej wymienionych elektrolitów wiąże się również uczucie kołatania serca i nadciśnienie tętnicze.

Możesz również źle przyswajać ten pierwiastek. Objawy niedoboru magnezu to: częste występowanie różnych infekcji; zawroty i bóle głowy; problemy z koncentracją; zmęczenie zaraz po obudzeniu, mimo wielogodzinnego snu; nagłe skurcze mięśni; nudności; łamliwość włosów i paznokci; nagłe pojawienie się próchnicy, mimo dbania o zęby; stany lękowe i napady niepokoju; napady szybkiego bicia serca. Selenu: Częste skutki niedoboru selenu Selen wchłaniany w trakcie pokarmowym jest rozprowadzamy do tkanek, ale poszczególne organy mają różne zapotrzebowanie. Największe stężenie selenu jest w tarczycy, jest niezbędny do syntezy produkowanych tu hormonów. U osób z niedoborem selenu często stwierdzano niedoczynność tarczycy [1]. Jej objawy, takie jak: wrażliwość na zimno, sucha skóra, zakłócenia pracy serca, zmęczenie, zły metabolizm tłuszczów (tycie), mogą być wskazaniem do sprawdzenia poziomu selenu. Nieodpowiedni poziom hormonów tarczycy ma również wpływ na pracę mózgu. Pogorszenie sprawności umysłowej i depresyjne nastroje mogą wynikać z deficytu selenu. Niedoczynność tarczycy stwierdzono aż u 75% osób cierpiących na depresję. Im niższy był poziom Se w erytrocytach, tym częściej obserwowano zaburzenia depresyjne. Jednak samopoczucie (wzrost pewności siebie, zmniejszenie lęku) znacząco poprawiło się dopiero po 15 tygodniach stosowania diety o dużej zawartości selenu. Powolny powrót do prawidłowego poziomu jest zgodny z czasem życia tego pierwiastka w organizmie (2-3 miesiące). W mózgu pacjentów z chorobą Alzheimera stwierdzono tylko 60% tej ilości selenu co w zdrowym, w tej samej grupie wiekowej [2], co potwierdza związek pomiędzy stanem mózgu a statusem Se.

Następny powód zakwaszenie organizmu. 30 typowych objawów zakwaszenia organizmu Brak energii, przemęczenie psychiczne i fizyczne Utrata sił, radości i entuzjazmu Złe samopoczucie Rozdrażnienie, nerwowość, pobudzenie bez przyczyny Uczucie niezdolności do działania, osłabiona koncentracja Obniżenie popędu płciowego Skłonności depresyjne Nadwrażliwość na dźwięki o wysokim tonie lub hałas Uczucie ciężkości kończyn Skurcze i drętwienie kończyn Bóle mięśni, stawów i/lub kręgosłupa Zatrzymywanie wody w organizmie, opuchlizna Uczucie zimna, często niska temperatura ciała Bladość Skłonność do przeziębień i infekcji głównie migdałków i gardła Częste bóle głowy Podrażnienia skóry Problemy z cerą: trądzik lub nadmierna suchość Cellulit Wypadanie włosów, rozdwojone końcówki, utrata blasku Kruche, pękające paznokcie Nadwaga, napady głodu, często niepohamowana chęć na słodycze Zaparcia, wzdęcia, uczucie pełności Zgaga, cofanie się treści żołądkowej Kwaśny lub gorzki posmak w ustach Nadwrażliwość dziąseł i zębów Osłabienie zębów, skłonność do próchnicy, kruszenia się, paradontozy Uczucie zmęczonych oczu, podrażnienia, zapalenie spojówek lub rogówki Powstawanie zajadów (pęknięć w kącikach ust) Infekcje jamy ustnej

Jeśli chcesz usunąć nerwice w 3 minuty wystarczy pieprz Pieprz metystynowy inaczej kava kava oraz przy tym kuracja magnezem. Najlepiej w postaci cytrynianu.

Ludzie aby poradzic sobie z depresją i nerwicą korzystają zazwyczaj z pomocy psychologa, chodzą na terapie, biorą leki uspokajające. Tymczasem problem może być inny. Bywa, że przyczyną złego samopoczucia nie jest chora psyche lecz prymitywne organizmy – pasożyty i grzyby? Wiele osób, które zgłaszają się do lekarza po poradę w związku z ogólnym osłabieniem, przemęczeniem, bólami brzucha i mięśni, bólami głowy oraz różnymi dolegliwościami związanymi z psychiką – rozdrażnieniem, rozkojarzeniem czy frustracją, dostaje zalecenie wzmocnienia organizmu, brania witamin i unikania nadmiernego obciążenia. Zazwyczaj jest to porada słuszna, gdyż dolegliwości te mogą być wynikiem stresu, a zlikwidowanie jego przyczyny, usuwa też objawy. W niektórych jednak przypadkach dolegliwości nie mijają, a wizyty u lekarza stają się coraz częstsze. Poza ogólnym przemęczeniem organizmu, depresją czy nerwicą, objawy te mogą wskazywać również na zarażenie pasożytami lub infekcję grzybiczą. Do ich stwierdzenia potrzebne jest wystąpienie innych symptomów, dla danej choroby charakterystycznych, a osoba, która podejrzewa u siebie pasożyty lub kandydozę, musi wykonać specjalistyczne badania, które pomogą ustalić prawidłową diagnozę. Nerwice Nerwice są grupą przewlekających się zaburzeń spowodowanych wzajemnym oddziaływaniem szczególnych, pojedynczych lub sumujących się urazów psychicznych i podatnej, wrażliwej osobowości. Taki konflikt wewnętrzny uzewnętrznia się w postaci objawów nerwicowych. Wspólną cechą nerwic jest m.in. występowanie leku, skupienie na sobie i chwiejność układu wegetatywnego sprzyjająca odczuwaniu różnorodnych dolegliwości cielesnych. Obraz choroby i jej objawów bywa bardzo różnorodny. U niektórych chorych konflikty wewnętrzne sygnalizowane są głównie przez, manifestowane w sposób bezpośredni (ataki paniki, lęk przewlekły) lub przetworzony (fobie, natręctwa), objawy lękowe. Inni chorzy mogą przeżywać raczej problemy związane z zaburzeniem czucia własnego „ja”, przesadnie skupiać się na wątpliwościach dotyczących zdrowia (hipochondria) lub zgłaszać objawy somatyzacyjne, czyli skargi na funkcjonowanie ciała. Somatyzacja jest najczęstszym sposobem manifestowania się konfliktów nerwicowych, co przejawia się rozpowszechnieniem tzw. nerwic narządowych, w których konflikt wyraża się poprzez obecność objawów somatycznych, które chorzy wiążą z chorobą danego narządu, np. żołądka (nerwica żołądka) czy serca (nerwica serca). W nerwicy występują zaburzenia czynnościowego układu wegetatywnego, które dotyczą wielu układów i narządów. Do najczęstszych objawów należą: kołatanie serca, drżenie kończyn, zaburzenia oddechu (zwłaszcza duszności), bóle i zawroty głowy, nudności, biegunka, wymioty, poczucie osłabienia i szereg innych. Drożdżyca i kandydoza Obecność pasożytów lub kandydoza może wywoływać wiele objawów podobnych do nerwicy. Jeżeli inwazja pasożytów nie jest intensywna, zazwyczaj pojawiają się dolegliwości ze strony układu pokarmowego, jak bóle podbrzusza, nudności i biegunki, oraz objawy osłabienia układu odpornościowego, problemy ze snem i koncentracją. Drożdżyca natomiast może przejawiać się ogólnym osłabieniem, drażliwością i dolegliwościami ze strony układu pokarmowego. W przypadku podejrzenia choroby pasożytniczej, należy zwrócić uwagę czy w kale nie pojawiają się jaja, człony lub części robaków, czy nie zmienił on koloru i nie budzi podejrzeń co do funkcjonowania układu pokarmowego. Sygnałem ostrzegawczym powinny być też nagłe zmiany wagi, wahania apetytu i pojawianie się nagłej chęci na słodycze. O wszelkich nieprawidłowościach należy poinformować lekarza, który zleci odpowiednie badania i na ich podstawie podejmie decyzje dotyczącą ewentualnego leczenia.

Twoje objawy przypominają mi: Objawy zatrucia rtęcią Jak zatrucie rtęcią wpływa na organizm? Opis przewlekłego zatrucia rtęcią. Wszystkie z niżej wymienionych objawów pojawiają się i znikają. Żaden z nich nie jest stały. Im bardziej ktoś jest zatruty, tym częstsze są u tej osoby objawy, na które czyni ją podatna jej własna fizjologia. Z powodu odmienności osobniczych u różnych osób objawy będą różne, a u każdej z tych osób dany objaw może ale nie musi wystąpić. W sensie ogólnej oceny jakości życia, fakt że objawy pojawiają się i znikają prowadzi do tego, że ofiara ma tygodnie a nawet lata normalnego funkcjonowania, gdy jest wydajna i efektywna na zmianę z okresami bezproduktywności i trudności w wykonaniu najprostszych zadań. Osoba intensywnie realizuje jakiś projekt po to, aby potem odłożyć go na długi okres czasu. W miarę postępu choroby okresy produktywne są coraz krótsze, rzadsze i oddalone w czasie. Objawy przewlekłego zatrucia rtęcią powstają w pierwszej kolejności w ośrodkowym układzie nerwowym. Następnie, w miarę jak pogarsza się metabolizm wątroby, pojawiają się dysfunkcje układu odpornościowego i problemy z przewodem pokarmowym. Mogą się pojawić problemy hormonalne. Rzadko występuje dysfunkcja nerek, która jest częsta przy ostrym zatruciu. Nie ma typowego zestawu objawów – spektrum waha się od lekkich zaburzeń do całkowitego uniemożliwienia funkcjonowania. Zatrucie postępuje powoli i zmienia obraz narastających dysfunkcji. Występują zmiany emocjonalne. Powoli pojawia się depresja. Ofiary czują się przemęczone, obojętne. Brakuje im motywacji nawet do najprostszych zadań. Tracą zainteresowanie otoczeniem i własnym życiem. Nie cieszą się życiem, nie doświadczają szczęścia czy radości. Doświadczają ciągłego strachu np. przed utratą pracy. Mogą być bardzo spięci. Brakuje im nadziei. Mają poczucie, że ciąży nad nimi klątwa. Nawet mała porażka ich zniechęca. Niewielkie trudności wydają się nie do pokonania. Zmieniony stan emocjonalny u osoby zatrutej rtęcią prowadzi do upośledzonych stosunków międzyludzkich. Stają się bardzo drażliwi i wrażliwi, reagują silnie na względnie łagodne uwagi. Mogą nie być w stanie słuchać się poleceń, instrukcji czy sugestii i reagować na nie wybuchem złości. Mogą niewinne uwagi interpretować jako bardzo krytyczne. Mogą mieć przesadzoną reakcję na jakiekolwiek stymulacje i charakteryzuje ich nerwowość, zaniepokojenie. Mogą projektować swoje lęki i obawy na innych , wypowiadając niestosowne krytyczne uwagi i atakując inne osoby. Stają się nieśmiali, unikają kontaktu z obcymi. Pomimo tego mogą w nieoczekiwany sposób stracić nad sobą kontrolę w obecności obcych. Mogą chcieć częstych kontaktów z rodziną i przyjaciółmi, zwykle angażując ich w długie dyskusje na te same tematy – a potem unikać kontaktu przez długi czas. Coraz bardziej wycofują się z kontaktów społecznych. Te zmiany emocjonalne redukują możliwość bieżącego funkcjonowania. Ofiary są często niespokojne. Brakuje im samokontroli i właściwej oceny rzeczywistości. Łatwo wpadają w zakłopotanie. Mogą stać się kłótliwi i zaniedbywać pracę i rodzinę. Nie mają cierpliwości. Tracą poczucie własnej wartości i stają się niedecyzyjni. Pojawiają się stany euforyczna albo maniakalno-depresyjne. Częste są też zachowania albo myśli obsesyjno-kompulsywne. W cięższych przypadkach możliwe są urojenia a nawet halucynacje. Poziom inteligencji stopniowo maleje. Osoby, które wcześniej były bystre, stają się powolne w myśleniu. To stopniowe pogorszenie dotyczy konkretnie pamięci krótkotrwałej i logicznego rozumowania. Nie potrafią planować wydatków, grać w szachy, tracą zdolność koncentracji. Problemy z pamięcią mogą brać się raczej z łatwego rozproszenia uwagi i niezdolności do koncentracji tak aby zapamiętać rzeczy niż z prawdziwych zaburzeń pamięci (czyli osoby mogą skarżyć się na problemy z pamięcią ale radzą sobie dobrze na testach pamięci). Nie są zmotywowane do wykonywania pracy. Myśli są ciężkie, powtarzające się i pedantyczne. Coraz trudniej jest myśleć kreatywnie, ostatecznie staje się to niemożliwe. Pojawiają się problemy w odszukaniu właściwych słów, błędy stylistyczne i gramatyczne. Niezdolność do wyrażenia swoich myśli jest postępująca. Specyficznym objawem jest niezdolność jasnego myślenia bez włożenia w to wielkiego wysiłku. Najlepszym opisem dla osób, które tego nie doświadczyły, to jak być na ciągłym kacu ale bez bólu. Osoby, które tego doświadczyły, wiedzą że termin „mgła umysłowa” najlepiej oddaje ten stan. Zmiany poziomu zatrucia prowadzą do tego, że pojawiają się okresy w życiu, gdy zatrute osoby nie mają snów. Sny mogą być też czarno-białe. Subiektywne doświadczenie zatrucia rtęcią to uczucie drażliwości, podekscytowania, lęki, niepokoju, melancholii, depresji, słabości, zmęczenia, przytłumienia, braku decyzyjności i bólu głowy. Poczucie beznadziei, depresji i bezsensowności są częścią zespołu zatrucia. Ofiara ma poczucie, że jej sposób postępowania jest racjonalny i uzasadniony. Umysłowe skutki zatrucia powodują stres i przerażenie. Wczesne objawy fizyczne obejmują mdłości, dzwonienie w uszach, bezsenność, uczucie zmęczenia w ciągu dnia, utratę apetytu, tendencję do biegunek na zmianę z zatwardzeniami, zimne stopy i dłonie, tendencję do pocenia się (niektóre osoby mają odwrotnie i nie pocą się wcale), wysypki i zaczerwienienia skóry, głównie na twarzy i szyi.. Niektóre osoby często się czerwienią, inne wcale. Astma to jeden z objawów przewlekłego zatrucia rtęcią. Bardzo powszechne są też problemy z trawieniem. Skóra staje się sucha, może się pojawić grzybica stóp a okolice kostek stają się swędzące, wysuszone. Często jest to na tyle denerwujące i bolesne, że powoduje bezsenność. Nawet po eliminacji infekcji grzybiczej występuje nadmierne podrażnienie skóry, swędzenie. Włosy stają się cieńsze, suchsze, bez połysku i koloru, wolniej rosną i są łamliwe. Zaburzony jest zegar biologiczny. Bardziej powszechne jest późne zasypianie i późne wstawanie. Mimo wysiłków osoby zatrute nie potrafią wyregulować sobie cyklu dnia i nocy. Ofiary mogą cierpieć na lęk przed światłem, a bardzo jasne światło może być nieprzyjemne. Mogą być problemy z widzeniem, w tym zaburzenia percepcji kolorów ze zmniejszoną wrażliwością na kolor czerwony albo daltonizmem włącznie. Sporadycznie zaburzona jest zdolność skupiania wzroku na oddalonych obiektach. W niektórych przypadkach zaburzone może być widzenie trójwymiarowe. Dłonie i stopy często stają się bardzo zimne. Pojawia się to nagle, zwykle z poceniem się. W miarę postępu zatrucia może wystąpić brak czucia i mrowienie dłoni i stóp. U niektórych osób występuje krwawienie dziąseł, łatwo wypadają im zęby, może pojawić się nadmierne ślinienie się i wyjątkowo nieświeży oddech. Rtęć zaburza zmysł zapachu, który staje się mniej dokładny, a potem – zmysł słuchu. Percepcja słuchowa nie pogarsza się aż tak jak zdolność pacjenta do zrozumienia i interpretacji dźwięków – np. słyszą wypowiadane do nich słowa ale ich nie rozumieją. Ofiary doświadczają także dyskomfortu, który opisują jako „ciasna opaska wokół ich głów”. W czasie zasypiania pojawia się ból w kanałach usznych. Rtęć zaburza też zdolność do regulowania temperatury ciała. Ofiary mogą czuć zimno i ciepło mimo, że temperatura się nie zmieni. Muszą nosić więcej ubrań niż inni albo trudniej im znosić wahania temperatury. Prowadzi to często do nocnego pocenia się. U niektórych osób występuje znaczne pocenie się, niektórzy – zwykle kobiety – nie pocą się wcale np. mimo wysiłku czy gorąca. Przyspieszenie tętna (tachykardia) jest bardzo częste. Tętno może zmieniać się w ciągu kilku minut bez powodu. Mogą pojawić się bóle serca. Lekarze podczas badań stwierdzają okresowe szmery w sercu i spłaszczoną falę T albo wydłużony interwał QT podczas EEG. Kobiety mogą mieć bóle brzucha, w okolicach jelit i poczucie suchości pochwy. Pojawić się może nienaturalne puchnięcie twarzy i nóg. Rtęć zaburza system hormonalny. Tarczyca może mieć obniżone funkcjonowanie, co łatwo zmierzyć poprzez zmierzenie sobie temperatury rano przed wstaniem (podczas menstruacji – w 2,3 i 4 dniu okresu). Trzymaj długo termometr (przynajmniej 5 minut) pod pachą albo językiem. Jeżeli średnia temperatura jest niższa niż 36,4 stopnie Celsjusza mogą być problemy z tarczycą, niezależnie od wyników z krwi. U kobiet krew menstruacyjna powinna być jasnoczerwona, co sygnalizuje normalną pracę tarczycy. Brązowa krew oznacza niskie poziomy hormonów tarczycowych. Kolejnym problemem jest nadmierne oddawanie moczu. Więcej niż 2,5 litra dziennie – czyli oddawanie moczu więcej niż 5 czy 6 razy dzienne – nie jest normalne. Budzenie się każdej nocy po to, aby oddać mocz, również nie jest normalne. Obniżenie funkcji nadnerczy objawia się poczuciem słabości, zmęczenia, depresji, utratą wagi, hipoglikemią, niepokojem i niskim ciśnieniem krwi. Jeżeli funkcja nadnerczy jest prawidłowa, symptomem zatrucia może być wysokie ciśnienie i ofiara może czuć ciągły głód. Rtęć zaburza też zdolność ciała do regulacji glukozy. Poczucie zmęczenia 2-3 godziny po posiłku i chęć zjedzenia słodyczy, co na chwilę daje ukojenie, to objawy hipoglikemii (niezależnie czy jej podłożem są problemy z nadnerczami). Rtęć powoduje rozregulowanie układu odpornościowego. Ofiary często nie potrafią zwalczyć drobnych infekcji, często chorują a przebieg chorób u nich jest poważniejszy niż u innych osób. Może również wystąpić alergia, astma i inne problemy z oddychaniem. Alergie zwykle objawiają się astmą, swędzącą skórą, zmęczeniem ale nie ma cieknącego nosa. Nos jest zapchany. Swędzenie występuje na odkrytych partiach skóry, ulgę przynosi jej przemycie. Ofiary zatrucia rtęcią mają problemy z metabolizmem alkoholu i często nie piją go bo nie sprawia im to przyjemności albo czują się potwornie po jednym czy dwóch drinkach. Gdy metabolizm staje się bardziej zaburzony, pojawia się nadwrażliwość chemiczna. Rtęć (i inne metale ciężkie) zaburza także aktywność pewnych enzymów, które przestają pełnić funkcję detoksykującą a ofiara staje się bardziej wrażliwa na jakość powietrza, pokarmu i na chemikalia. Może dojść do wybiórczego jedzenia, poczucia zmęczenia czy depresji przy zanieczyszczeniu powietrza, wysypek skórnych poprzez podrażnienie proszkiem do prania albo kosmetykami. Rtęć zaburza utlenienie krwi. Pojawiają się nagłe duszności, poczucie wyczerpania pomimo braku ćwiczeń fizycznych. Wraz z tym występuje uczucie chłodu, niezdolność do wygenerowania naturalnej ciepłoty ciała. Pomoże w tym suplementacja hormonami tarczycy, nawet gdy testy z krwi są w normie. Rtęć zaburza mechanizmy krzepnięcia krwi i powoduje łatwe zasinienie skóry i trudności w powstrzymaniu krwawienia. Osoby zatrute rtęcią mogą mieć dziwny zapach ciała, często określany jako podobny do zapachu słodkiego mleka. Podczas wypróżniania mogą mieć poczuci, że nie oczyścili całych jelit, pomimo że to zrobili. Poczucie słabości pojawia się głównie w okolicy ramion pomiędzy bicepsem a tricepsem – chociaż nie ma tam mięśnia, który mógłby być słaby. Jest ono konkretnie ulokowane w tym obszarze, Pojawić się też mogą drżenia mięśni – drżenie powiek, słaba koordynacja warg i języka prowadząca do niewyraźnej mowy. Drżenia palców, powiek i ust zdarzają się w pierwszej kolejności. Drżenia dłoni powodują niemożność wykonania zadań wymagającej dobrej koordynacji – charakter pisma staje się niewyraźny, trudno jest narysować proste linie czy wykonać inne precyzyjne prace. Na koniec pojawiają się drżenia nóg, które zanikają w trakcie snu a są intensywne przy stresie. Są mniej regularne niż takie, które obserwuje się przy nadczynności tarczycy. Są to delikatne drżenia przerywane co parę minut gwałtowniejszymi ruchami. Zaczynają się od palców. Ostatecznie powodują problemy z poruszaniem się. Mogą też wystąpić napady padaczkowe. Pogarsza się zdolność skupienia wzroku i kontrolowania źrenic, jak również zdolność do konwergencji – zbieżności dwojga oczu na jednym przedmiocie, aby widzenie było głębokie a nie podwójne. Ostatecznie mięśnie, które poruszają oczami, słabną i ofiara musi obracać głowę na boki, zamiast ruszać oczami. Widoma oznaka utraty koordynacji to trudność w wybieraniu numerów w telefonie albo powtarzające się błędy przy wpisywaniu cyfr na klawiaturze albo częstsze literówki przy pisaniu na klawiaturze. U dzieci w bardzo rzadkich przypadkach obserwuje się akrodynię – jest to rzadki zespół, którego objawami są silne skurcze nóg, drażliwość, uczucie mrowienia na skórze i bolesność palców, które mają silny różowy kolor oraz łuszcząca się skóra na dłoniach, stopach i nosie. Podobne objawy są u dorosłych ,szczególnie chemicznie wrażliwych. W zakresie zachowań seksualnych zatrucie rtęcią u mężczyzn powoduje wycofanie się, depresyjność a u kobiet – zaniepokojenie, nieśmiałość, lęki i napięcie. W pewnych okolicznościach zatrucie rtęcią może zostać rozpoznane we wczesnej fazie, Na przykład po zastąpieniu plomb amalgamatowych plombami zwykłymi albo przy innych ekspozycjach na rtęć. W tej wczesnej fazie w moczu mogą być krwinki czerwone, mocz staje się wówczas różowy (nie czerwony). Bardzo silna ekspozycja na rtęć powoduje mdłości, utratę apetytu i biegunkę. Zmiany fizyczne, emocjonalne, umysłowe i hormonalne pogłębiają się. Oraz: OBJAWY, PRZYCZYNY I ELIMINACJA PRZEROSTU DROŻDŻAKÓW W ORGANIZMIE I. PRZYCZYNOWO- SKUTKOWY OPIS PRZEROSTU DROŻDŻAKÓW. II. ELIMINACJA PRZEROSTU I POWRÓT DO ZDROWIA.: 1. Zmiana diety celem zagłodzenia drożdży i powstrzymania ich rozwoju. 2. Eliminacja nadmiaru drożdży przy użyciu lekarstw i ziół 3. Oczyszczenie organizmu z nagromadzonych trucizn i martwych drożdży 4. Naprawa przeciekającego jelita i systemu immunologicznego. 5. Zmiana trybu i poglądu na życie III. MOJA HISTORIA CHOROBY I POWROTU DO ZDROWIA. OBJAWY: alergie pokarmowe, alkoholizm, astma, ataki paniki i płaczu, bezsenność, bóle głowy, brzucha, biały język, brak koordynacji ruchowej, brak równowagi, brak koncentracji, ciągle zmęczenie, ciężkie miesiączki, częste infekcje, ciągle odchrząkiwanie, depresja (w tym maniakalna), krótka pamięć, mrowienie w kończynach, stronienie od towarzystwa, mroczki przed oczami, kłopoty w nauce i wychowaniu, kopanie podczas snu, krytykanctwo, łaknienie pewnych pokarmów, nadmierna nadwaga lub niedowaga, sucha cera, lupus (toczeń), swędzenie odbytu i skóry, ubytek tkanki kostnej, wirus Epstein-Bar, nadmierne pocenie się, wrażliwość na perfumy, niedoczynność tarczycy, wrażliwość na mleko, pieczywo, niepewność, zagrożenie, wrzody, nerwowość, wybuchowość, wykwity skórne i łuszczyca, niecierpliwość, wyczerpanie po przebudzeniu, niestrawność, zaburzenia wzrokowe, niska temperatura ciała, zaburzenia hormonalne, częste oddawanie moczu, wysoki poziom cukru we krwi, trądzik młodzieńczy (acne), zaburzenia cyklu miesiączki, kłopoty psychiatryczne, pobudliwość, zapalenia dróg moczowych, gazy, wzdęcia, odbijanie się, OCS (obsessive compulsive disorder), zapalenia dróg rodnych (cysty), hemoroidy, ospałość, leniwość, impotencja, pesymizm, gderliwość, zapalenia uszu u dzieci, kłopoty z prostatą, pieczenie przy oddawaniu moczu, zapalenia zatok (przeziębienia), pogorszenie objawów w wilgotnym otoczeniu, zimne dłonie i stopy, kłopoty decyzyjne, przedwczesne starzenie się, ucisk w klatce, utrata włosów, zły zapach ciała i z ust. JEŻELI PAŃSTWO POZNAJECIE WIĘKSZOŚĆ POWYŻSZYCH OBJAWÓW LUB TYLKO NIEKTÓRE Z NICH, MOGĄ ONE BYC SKUTKIEM PRZEROSTU DROŻDŻAKA CANDIDA ALBICANS LUB INNEGO, CO POWODUJE ZANIECZYSZCZENIE ORGANIZMU ICH WYDZIELINAMI, KTÓRE OSŁABIAJĄ SYSTEM OBRONNY DAJĄC POWYŻSZE SYMPTOMY. Etapy rozwoju grzybicy ETAP I Grzybica atakuje jelito grube, co wiąże się z: 1. Osłabieniem systemu odpornościowego, 2. Powstaniem osłabionych komórek w tkance jelita grubego, 3. Kiełkowaniem przez to drożdżaków Candida i powstaniem grzybni, zwanej grzybicą jelita grubego 4. Zakażeniem błony śluzowej jelita grubego i przedostaniem się grzybów Candida do krwioobiegu, czego wynikiem jest grzybica ogólnoustrojowa. Na tym etapie istotną rolę pełni system odpornościowy. W pobliżu zakażenia gromadzi się duża ilość białych krwinek i niszczy drobnoustroje, nie dopuszczając do zakażenia całego organizmu.W momencie kiedy nasza immunologia jest osłabiona i doszło już do zaburzenia prawidłowego składu flory bakteryjnej jelit zwanej dysbakteriozą lub dysbiozą, np. w trakcie stosowania terapii antybiotykami, zostają zniszczone bakterie przyjazne dla naszego środowiska i dochodzi do grzybicy ogólnoustrojowej. Obecność przyjaznych drobnoustrojów z grupy Lactobacillus acidophilus i Bifidobacterium bifidum, przywartych do nabłonka jelitowego powoduje, że drożdżaki Candida nie mogą się łatwo do niego przytwierdzić, przeistoczyć w grzyby i wnikać do ściany w głąb jelit, doprowadzając do zakażenia całego organizmu. Objawami grzybicy jelita grubego są: wzdęcia, gazy, nieprzyjemny zapach z ust. ETAP II Grzybica ogólnoustrojowa-przedostanie się drożdżaków do krwi. 1. Drożdżaki Candida wykorzystują chwilowe osłabienie organizmu i przedostają się przez wrota zakażenia - najczęściej jelita do krwioobiegu. Z prądem krwi roznoszone są po całym organizmie, gdzie szukają dogodnego miejsca do zakiełkowania i przeistoczenia się w grzyby. 2. Objawami grzybicy uogólnionej są : pleśniawki jamy ustnej, zakażenie układu moczowego, grzybicze zapalenie pochwy, nasilone objawy napięcia przedmiesiączkowego, wysypki skórne i trądzik, alergie: pokarmowe, na kurz, pleśnie, środki chemiczne, skłonność do przeziębień, zapaleń gardła i angin, suchy kaszel, częste zapalenia oskrzeli, przewlekły nieżyt zatok obocznych nosa, zapalenie płuc na tle grzybiczym. 3. Pojawiają się nasilone objawy dodatkowe: bóle głowy, migreny, bóle mięśni i ścięgien, zespół przewlekłego zmęczenia, grzybica paznokci, łuszczyca, bóle reumatyczne ETAP III Rozwój grzybicy ogólnoustrojowej, rozrastanie się w organizmie grzybni i toksyny podtruwające mózg. 1. W wyniku dalszego osłabienia organizmu, z drożdżaków kiełkujących w różnych miejscach powstają grzybnie, które emitują silne toksyny uszkadzające i podtruwające mózg. 2. Objawy na tym etapie związane są z ukłądem nerwowym, a dokładniej z psychiką: zaburzenia koncentracji i brak możliwości skupienia uwagi, utrata nabytych zdolności np. gry na instrumentach, nienadążanie za tokiem myśli naszych rozmówców, roztargnienie, zapominalskość, złość, agresja w stosunku do otoczenia, trudności w zapamiętywaniu, zaniki pamięci, myśli o śmierci, głęboka depresja, stany lękowe i nerwowość, fobie, bezsenność, koszmary senne, chrapanie, zaburzenia oddychania, bezdechy. 3. Z powodu objawów ze sfery psychiki, chorzy najczęściej poddawani są leczeniu psychiatrycznemu, rozpoznawany jako zespół maniakalno-depresyjny, psychozy i schizofrenię. Powodem takiego stanu są oczywiście emitujące silne toksyny grzyby Candida. ETAP IV Pojawiają się zaburzenia pracy organów wewnętrznych i gruczołów wydzielania wewnętrznego oraz toksemia. 1. Objawy ze strony przewodu pokarmowego to: wzdęcia, gazy, wymioty, biegunki lub zaparcia, niezdolność do wysiłku fizycznego i psychicznego, wysypki skórne o nasilonym przebiegu. 2. Toksemia organizmu w wyniku zablokowania krwionośnych naczyń włosowatych poprzez dużą ilość drożdży i w konsekwencji: obniżenie temperatury ciała, zimne poty, niemiarowość, przyspieszenie pracy serca (tachykardia), uczucie duszności, przyspieszenie oddychania , napady lęku. 3. Pojawia się radykalny spadek wydolności systemu odpornościowego. Organizm staje się bezbronny i poddany na infekcje wirusowe i bakteryjne. ETAP V Pasocznica drożdżakowa, czyli sepsa. 1. Zakażenie obejmuje wszystkie narządy wewnętrzne i mimo podjęcia leczenia, polegającego na zniszczeniu grzyba Candida oraz wzmocnieniu sił odpornościowych w większości przypadków kończy się śmiercią. Wnioski 1. Charakterystycznym etapem w procesie ekspansji grzybów Candida jest drożdżyca jelita grubego, przyczyniająca się do pokonania bariery ochronnej organizmu, jaką jest błona śluzowa przewodu pokarmowego, co umożliwia drożdżakom Candida wniknięcie do krwioobiegu i zakażenie całego ustroju, zapoczątkowując proces zagrzybiania, zwany grzybicą ogólnoustrojową. 2. Drugi wypływa bezpośrednio z pierwszego. Wystąpienie grzybicy w jakimkolwiek miejscu należy uznać za objawy grzybicy ogólnoustrojowej.