poziomka07
-
Postów
0 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
nigdy
Osiągnięcia poziomka07
0
Reputacja
-
Czesc dziewczyny. Ciekawe czy mnie jeszcze pamiętacie, dawno sie nie odzywałam. Moj synek ma juz 10,5 miesiąca i nie jest łatwym dzieckiem. W nocy nadal budzi się na jedzenie co 3 godz, a oprócz tego potrafi obudzić sie jeszcze kilka razy z innego powodu, obecnie sa to żeby. Chodzę ciągle niewyspana i z niecierpliwością czekam aż zacznie mniej jeść w nocy. W dzień jest calkiem dobrze, raczkuje wiec nie trzeba go rak ciągle zabawiać, ale trzeba pilnować. Jesli chodź o nerwice to rzadko sie pojawia, ale obawiam sie ze zacznie częściej jak będę musiała wrócić do pracy (u mnie leki sa związane najmocniej z sytuacjami kiedy musze gdzies byc i nie mogę sobie wrócić do domu kiedy mam ochotę). No nic zobaczymy co będzie. Pozdrowienia
-
Gratuluje kolejnej mamusi!!! Majówka, mój tez jeszcze miesiąc temu sam zasypiał w łóżeczku, ale im jest starszy tym ciężej mu zasnąć bo z jednej strony jest śpiący a z drugiej interesuje go wszystko naokoło i szkoda mu oczu zamknąć:) ale tak maja wszystkie dzieci niestety Wczoraj miałam strasznego dola bo był mega marudny, ale dzis juz jest lepiej, generalnie to najważniejsze żeby sie wyspał, wtedy jest spokojny i uśmiechnięty, a jak sie nie wyśpi to masakra. Najgorsze, ze w ciagu dnia nie lubi spac w domu, muszę chodZic z nim po dworze w związku z czym mam obowiązkowych kilka kilometrów dziennie do przejścia, dobrze ze jest maj a nie listopad:)
-
Majówka, zazdroszczę Ci tej wielkiej miłości do synka, u nas nie ma takiej chemii może dlatego, ze przeważnie jest marudny całymi dniami. Dzis np. Wstał o 4 rano i oczywiście od rana zły humor, przed chwila tak wrzeszczał przez pół godziny, ze aż ochrypł bo chce mu sie spac a nie może zasnąć i nic nie pomaga ani bujanie, ani noszenie, musiałam włożyć go do wózka i wyjsć z nim na spacer pomimo ulewy żeby w końcu zasnął. Przyznaje, ze sa dni kiedy go poprostu nie lubię i żałuje, ze go mam, dzisiaj jak tak wrzeszczał to bałam sie ze zrobię mu krzywdę bo juz psychicznie wytrzymać nie mogłam i myśli w głowie, ze w więzieniu przynajmniej miałabym święty spokój. Ja w ogóle mam jakieś trudne dzieci nawet moi rodzice to przyznają a sami mieli trójkę wiec wiedza co mówią, na spacery mogę chodzić tylko w porze drzemki żeby spał bo inaczej jest wrzask w niebogłosy, nie znosi bujania na rękach wiec jedyny sposób żeby go uśpić to spacer wwozku lub bujanie w foteliku samochodowym od czego kręgosłup mi juz siada. Echh dzic taki dzień, ze mam ochotę uciec z domu i juz nie wrócić.. .
-
Cześć dziewczyny! Jak ten czas szybko leci, nasz synek ma juz 9 tygodni, ładnie rośnie i generalnie jest spokojnym dzieckiem acz czasami ma gorsze dni i wtedy jest niezła jazda jak np. Wczoraj płakał od rana do wieczora i zasnął dopiero po 21. My juz niestety nie karmimy sie cycem bo mały na alergie i nietolerancje laktozy i cały czas był wysypany plus bóle brzuszka, teraz jesteśmy na nutramigenie i jest lepiej. Od kilku dni mamy tez dłuższe przerwy nocne, dzic np. Jak zjadł o go 19 to dopiero o 3 w nocy obudził sie na karmienie. Co do emocji to u mnie jest duzo lepiej niż przy pierwszym dziecku, wtedy miałam depresje poporodowa i strasznie sie wszystkim przejmowałam, a teraz bardziej wyluzowana jestem. Nerwicy póki co nadal brak, zreszta nawet nie myśle o niej za bardzo, a jak mi sie przypomnie i zaczynam sie wsłuchiwać w swoje ciało to zajmuje sie czymś i zapominam. Dziewczyny trzymam kciuki za porody, będzie dobrze, a po porodzie na pewno odetchnie ile bo będzie świadomość, ze w razie czego możecie wziąć leki
-
Majowko, u nas dzis mija 6 tygodni i czekam aż minie kolejne 6 to może w skończą sie te bole brzuszka. Codziennie zaczyna sie o 3 nad ranem, stękanie, placz, dzis nie śpię juz od godz. 2 Majowka oby ominęły Was kolki bo to straszna jazda, jestem wykończona.
-
Witajcie, U nas już dużo lepiej, bole brzuszka w znacznej mierze ustapily, ja mimo ogromnego zmęczenia psychicznie czuję się dobrze, przy dziecku rzeczywiście nie ma czasu na nerwice😉 Dziewczyny trzymam za was kciuki, wierzę że dacie radę
-
Majówka pewnie rodzi albo juz urodziła:) Dziewczyny, jeśli macie możliwość to zamowcie sobie położna do porodu, to trochę kosztuje, ale warto. Ja tak zrobiłam i dzięki temu czułam sie duzo bezpieczniej, była przy mnie cały czas, a jak zaczynało robić sie groźnie to sprowadziła do mnie wszystkich lekarzy jacy byli na dyżurze, bez niej nie wiem jak by sie to wszystko potoczyło bo porod okazał sie bardzo trudny. No i znieczulenie zzo rewelacja, można nawet sie zdrzemnąć bo w ogóle ńie czuć skurczy, szczególnie pomaga jak porod przeciąga sie kilkanaście godzin i nie ma sie juz kompletnie siły, daje wytchnienie. U synka to raczej nie sa kołki bo kolki z tego co wiem to pojawiają sie wieczorami a u nas męczą go gazy dzień i cała noc, a najgorzej jest nad ranem. Kropelki dostaje, ale nie pomagają, myśle, ze to prędzej nietolerancja jakiegoś pokarmu, który zjadłam bo do tego ma kupki nie taki, tzn mniej i rzadkie, czasem zielone i z domieszka śluzu. Od dzis jestem na restrykcyjnej diecie, tylko chleb, ryż, gotowany kurczak, gotowana marchewka i ziemńiaki, gotowane na wodzie płatki owsiane, nic więcej nie będę jadła przez najbliższe dni, a jesli i to nie pomoże to juz nie wiem, chyba tylko nutramigen nam zostanie:(
-
Hej U nas ciężko, maly od kilku dni ma problemy z bólem brzuszka, nic nie pomaga i meczy sie bardzo, do tego dzis zauwazylam ropne bobelasy w nosku i brak apetytu, jutro podjade z nim do lekarza bo obawiam się że to jakaś infekcja. Ja jestem juz wykończona, śpię po 4 godz na dobę i to z przerwami, masakra jakaś, cale szczęście ze przynajmniej nerwica w uśpieniu, może to hormony ja hamują Pozdrawiam ciepło i zazdroszczę przespanych nocy:)
-
A28 ja przez 3 tyg. Brałam luteinę i pojawiły sie wtedy lęki, podobnie z tego co pamietam miała jeszcze jedna dziewczyna Bloonka, zreszta nawet na ulotce jest napisane, ze może powodować zwiększenie stanów lękowych. Słuchaj lekarzy, oni wiedza co robią, przecież przerabiali juz wiele rożnych przypadków i nie martw sie, na pewno wszystko będzie ok z dzieckiem, pomysł sobie, ze nawet narkomanki i pijaczki rodzą zdrowe dzieci, a co dopiero my:)
-
Hej. U mnie wszystko ok, depresji i leków póki co odpukać brak, ale jest ze mną mama, zobaczymy jak będzie jak wyjedzie. Odpoczywajcie ile możecie, ja jestem mega zmęczona i niewyspana, momentami aż kreci mi sie w glowie, ale mam nadzieje ze niedługo synek będzie rzadziej nudzil sie w nocy. A28 współczuje przeżyć, trzymaj się jakoś kochana i dogadzaj sobie ile sie da, dobra ksiazka, film,ciepla kapiel itp. Pozdrawiam i trzymam kciuki za Was wszystkie.
-
Witajcie, Ja tylko na chwile zameldować, ze urodziłam synka 22.02. Synuś zdrowy, waga 3200. Termina miałam na 3.03., ale ponieważ z usg wychodziło,może dziecko może w tym terminie podchodzić juz pod 4 kg to lekarz zdecydował o przyspieszeniu porodu bo istniało niebezpieczeństwo, ze mogą być problemy znurodzeniem dużego dziecka, córka przy wadze 3900 zaklinowalam mi sie podczas porodu. Porod miałam wiec wywoływany, trwał 14 godz i był bardzo wyczerpujący, szyjka nie chciała sie rozbierać itd. Na szczęście rodziłam ze znieczuleniem, bez znieczulenia byłam tylko 40 min. Bo musiałam poskakać na piłce żeby rozwarcie ruszyć, ból był wtedy okropny, a po znieczuleniu nic nie czuć kompletnie. Opłaciłam sobie tez indywidualna opiekę położnej i była to jedna z najlepszych decyzji w moim życiu, nie wiem czy bez niej i bez wsparcia męża dałabym radę, baaardzo mi pomogli, także psychicznie jak po 10 godz. Juz miałam dosyć. Pobyt w szpitalu, którego najbardziej sie bałam był naprawdę w porządku, zero lękow, super opieka, wszyscy mega uprzejmi i pomocni. Zmykam spac bo ostatniej nocy synuś niezłe dal nam popalić.
-
Witajcie, U mnie 38 tc. Czyli dużymi krokami zbliżam sie do finału:) U mnie tez raz lepiej raz gorzej, na szczęście zdecydowana przewaga tych dobrych dni, a nerwica odzywa sie rzadko. Boje sie porodu i pobytu w szpitalu, ale wszystkie moje koleżanki z ciążowego forum tez tego sie bardzo boja wiec pocieszam sie, ze to normalne uczucia a nie objaw nerwicy. Końcówka ciąży jest ciężka, czuje sie jak słoń, cieżko sie oddycha, codziennie boli mnie kręgosłup, przez co cieżko spać, a przewrócenie sie w nocy na drugi bok wymaga niezłej gimnastyki, ale takie uroki. Bloonka, Majówka dajcie znać co u Was
-
Oj ja tez nie lubię sie kłócić z mężem, a charakterek mam ciężki czasami niestety i jak mam zły dziec to wszystko mnie wkurza i potrafię strasznie na niego nawrzeszczec bez większej przyczyny a potem mi głupio. Wytłumaczyłam mu coprawda, ze czasami nie potrafię zapanować nad emocjami i żeby sie nie przejmował moimi wybuchami bo kocham go bardzo, ale wiem, ze i tak robię mu przykrość. Ja mam męża cudownego, moja mama mówi, ze chyba mocno musiałam sie o niego modlić haha jest moim przeciwieństwem czyli oaza spokoju i wyrozumiałości i naprawdę mam w nim silne oparcie, którego staram sie jednak nie nadużywać za często, tzn. nie mowię mu przeważnie o moich lekach, dopiero jak sa naprawdę silne i nie mogę sobie z nimi poradzić, nie chce go poprostu męczyć za bardzo. tfu tfu odpukać w niemalowane żeby sie nie zepsuł przypadkiem:)
-
A ja testu obciążenia glukoza nie wspominam zbyt dobrze, zemdliło mnie w pewnym momencie strasznie i musiałam sie powstrzymywać żeby nie zwymiotować bo musiałabym wtedy pic drugi raz blee. Co ciekaw w pierwszej ciąży wypicie tego nie zrobiło na mnie żadnego wrażenia. Ja zabrałam z sobą męża na to badanie bo bałam sie, ze zrobi Mi się niedobrze lub słabo no i żeby podtrzymywał mnie na duchu i żebym czuła sie bezpieczniej bo to jednak 3 razy pobierają krew. W pewnym momencie tylko strasznie zachciało mi sie spać, pielęgniarka mnie uprzedziła, ze tak może być i co ciekawe powiedziała tez, ze będę cały dzień przymulony bo taka dawka cukru działa uspokajająco i rzeczywiście tak było. Wczoraj jak czekałam do giną to w gazecie natknęłam sie na artykuł dotyczący napadów leku i paniki i zauważyłam, ze jest to ostatnio bardzo popularny temat, teraz czytam dużo gazet i co trochę natykam ze na takie artykuły, podobno bardzo duzo osób ma problemy z napadami leków.
-
Agata, ja pamietam jak poszłam na pobranie krwi chyba w 5 miesiącu i zobaczyłam w gabinecie na ścianie zdjęcia niemowląt to tez mnie lek ogarnął, miałam ochotę sie rozpłakać i myślałam co ja najlepszego narobiłam zachodząc w ta ciąże. Ale z drugiej strony ta ciąża mi pomogła sie wyciszyć bo dzięki niej nie muszę chodzić do pracy co było głównym źrodłem stresu u mnie.