Karolajn88

Hej DOCIA26, dzięki za odpowiedz na mojego posta. Brałam tabletki ziołowe co prawda o innej nazwie nie widziałam po nich różnicy. Teraz biorę ten przepisany przez kardiologa propranolol on jest zarówno na drżenie rąk, kołatania serca i jego nierówną pracę i niby w ulotce pisze że również na nerwice z tym że pomagał mi on przez tydzień teraz jest tak jakbym go w ogóle nie brała. Dzisiaj narzeczony wyciągnął mnie na rower i muszę przyznać że na początku panikowałam, że się przewrócę wpadnę pod auto i tyle z tego będzie, ale skupiłam się na jeździe i teraz czuję się trochę podbudowana tym, że nic mi się nie stało i czułam się dobrze.Brat narzeczonego jest jedyną osobą, która mnie rozumie bo rok temu przechodził to samo z tym że on się wyleczył PROZAKIEM czego raczej chciałabym uniknąć bo to chyba najmocniejszy psychotrop. Tak jak piszesz trzeba mieć z kim o tym pogadać, z kimś kto wie co to znaczy wegetować od dnia do dnia z przeróżnymi objawami i czuć się, że się umiera w tak młodym wieku, dlatego też postanowiłam skorzystać z tego forum, bo rodzice właśnie mówią że przesadzam, narzeczony mnie wysłucha, stara się jakoś pomóc choćby takim wypadem na rower czy uspokaja mnie przy napadach paniki choćby do mnie mówiąc i przytulając co pomaga w moim przypadku ale też do końca tego nie rozumie. Jutro idę na pogrzeb i jestem trochę przerażona wizją siebie w dusznym, zatłoczonym kościele zobaczymy jak to będzie. Pozdrawiam :)

Witam wszystkich, jestem nowa ale od dawna czytam to forum i chciałabym się z Wami podzielić moim problemem. Zaczęło się u mnie od typowego ataku paniki czyli zawroty głowy, kołatanie serca, oblał mnie pot, myślałam że zemdleje pomimo tego że siedziałam, ręce mi latały, myślałam że umieram. Udałam się do lekarza oczywiście badania krwi zrobiłam wszystko wyszło dobrze. I rundka po wszystkich lekarzach. Kardiolog stwierdził że serce mam zdrowe (ekg, ukg) jedynie że za szybko pracuje i przepisał mi propranolol. U innych lekarzy też wszystko wyszło ok. Niestety czuję się coraz gorzej więc podejrzewam że to nerwica. W chwili obecnej czuje jakby moja głowa ważyła tonę, kręci mi się w głowie, lekko drętwieją mi ręce, oblewa mnie pot, nogi mam z kamienia. Męczę się z takimi objawami kilka miesięcy i zaczynam mieć problem z wychodzeniem z domu, nawet z gotowaniem i innymi czynnościami. Mam 26 lat a czuję się jakbym miała 80. Nic mi się nie chce, cały czas jest mi źle. Planuje wizytę u psychologa, niestety państwowo muszę długo czekać, a prywatnie wiadomo że koszty. Nie wiem co mam już ze sobą zrobić, siedzę jest źle, leżę jest źle, chciałabym wyjechać na wakacje ale się boję. Może macie jakieś sposoby żeby chociaż złagodzić dolegliwości?? Pozdrawiam