Magdax

Bardzo dziekuję za budująca odpowiedź, mysle ,że samo życie pokaże jak naprawde będzie, jeżeli w ciągu najbliższych lat nie znajdzie się kupiec, wówczas będę nawet zmuszona spędzić tu resztę swojego zycia i może będzie dobrze, kto tak naprawde jest w stanie przewidzieć jak będzie , warto się cieszyć każdym dniem i dziękowac Bogu za zdrowie. pozdrawiam serdecznie

Witam wszystkich. Jestem tu poraz pierwszy, szukam pomocy. Przeżyłam wżyciu b.wiele, trauma,śmierć syna a po 3-ch latach męża.Wówczas zostałam sama z 7 mio miesięczną córeczka i 13-to letnik synem oraz w nowo wybudowanym dużym domu. Od tamtej pory minęło 20 lat. Zostałam sama dalej własnie w tym domu. Ogarnia mnie obecnie wielki strach i przerażenie, wydaje mi sie ,że jest tu ciągle brudno, zaraz połamie się dach, wypadna drzwi.... męczarnia prawie każdego dnia, zarywane noce. Kiedy przyjeżdza do domu córka ,jest ze mna na chwile czuje się lepiej,bezpieczniej, ale to wraca. W oczach strach i przerażenie. Pracuje zawodowo i to mnie ratuje, bardzo chętnie opuszczam dom i ze smutkiem do niego powracam. Natomiast w pracy czuje sie dobrze, bezpiecznie wśród tamtych ludzi. Boje się,że jak będę schodziła do piwnicy to złamnę noge lub spadnę, to jest straszna historia , nałożyło się na to jeszcze wiele przeżyć z ostatnich lat, nieudany związek,w strachu probowalam chyba na siłę kogoś znależć i popełniałam następne błędy, które tylko pogarszaly mój stan psychiczny. Obecnie mam wrażenie, że gdyby udało mi się sprzedać ten dom i zamieszkać w bloku w mieście to poczułabym się bezpieczniej, to jest koszmar, dom wystawiony jest wprawdzie do sprzedaży, ale nie ma zainteresowania kupnem mojej posesji, także czekam na szczęśliwą chwile , kiedy to sprzedam i uwolnie sie z tych murów, ale czy to naprawde o to chodzi ? czasami jak sie lepiej czuje, strach odejdzie, nie paraliżuje to dobrze mitu jest, dom wydaje się b.ładny i wszystko jest zadbane, lubie pracować latem w ogrodzie i kwitach, ale to tylko są chwile, i tak na przemian , ale najgorsze ,że tych dobrych momentów jest coraz mniej i rzadziej. Narazie to na tyle, wszystkich serdecznie pozdrawiam i jestem z wami bo wiem o co chodzi i bardzo prosze byc ze mną. Magdax