Moi Drodzy,
witam Was serdecznie po kilkumiesięcznej przerwie. Cieszę się, że tak wiele osób pisało do mnie w sprawie nerwicy lękowej. Cieszę się również , że możemy wspólnie sobie pomóc i wspierać się na wzajem. U mnie od ostatniego czasu trochę się zmieniło. COAXIL zaczął wreszcie działać, mimo ze męczyłam się przez 2 miesiące. Czuję się o wiele lepiej, chociaż zdarza mi się że mam jeszcze słabe dni. Płaczę wtedy i wszystko mnie wnerwia, ale nie jest już tak źle jak kiedyś. Są dni , że żyję jak kilka lat temu, bez lęków i obaw. Ale są też takie dni jak dzisiaj, że czuję się niepewna i mam lekki lęk. Na szczęście lekki. Muszę przyznać , że co raz więcej ludzi poznaję z tą chorobą i jestem w szoku, że z nami w dzisiejszych czasach jest tak źle. Chciałabym powiedzieć wszystkich, którzy zmagają się z tą chorobą ze napewno będzie nam kiedyś lepiej, ale musimy zacząć godzić się z faktem, że te objawy potrafią powracać. Chciałabym również, podziękować wszystkim tym, którzy pisali do mnie z ciepłym słowem, pocieszali mnie i dawali mi otuchę. Jesteście cudowni. Z wieloma osobami nadal piszę. Zmieniłam psychiatrę, na bardziej ludzkiego i rozumiejącego moją sytuację, bo poprzedni stwierdził, ze mam za duzo czasu na przekładanie ściereczek na ściereczki, zmieniłam również psychologa. Jest to człowiek, który zajmuje się głównie leczeniem lęków (a to bardzo ważne , bo ma inne podejście do człowieka). Kochani, trzymam za Was wszystkich kciuki. Podaję jeszcze raz mój adres, kto chce niech pisze, zawsze odpisuję Jeszcze raz za wszystko DZIĘKUJĘ. :*
