Elashara

Dziewczyny, ale to że po cc też mogą być komplikacje to już nie piszecie, tak samo jak w czasie porodu naturalnego. Strasznie na cc namawiacie, a przecież to jest normalna interwencja w ciało i Ela powinna tylko i wyłącznie porozmawiać o tym z lekarzem, co on uważa za najlepsze. Nie uważam że matka rodząca przez cc nie jest prawdziwą matką czy jakoś tam, ale to nie jest naturalnie. Fajnie że dobrze przez to przeszłyście, ale znam dziewczyny które się męczyły, 2 tygodnie po cc ciągły ból głowy, nie mogą się zajmować dzieckiem jak trzeba bo inaczej szwy im pójdą, to nie jest tak że nie ma konsekwencji a cc to najlepsze rozwiązanie. Ela jest teraz zestresowana a to dopiero 31 tc, do tego porodu ma kawał czasu, nawet jeśli będzie cc w 38ct bo tak się chyba zwykle robi. Powinna się skupić na sobie, bo każdy dodatkowy stres źle na nią działa. Forum zobowiązuje i chociaż niechętnie widzę przyjmuje jakieś rady odnośnie tego jak sobie radzić, bo nadal niewiele się zmieniło, to może lepiej będzie zmienić kierunek rozmowy, bo wierzcie mi forów namawiających do swoich racji jest multum i z pewnością sporo takich znajdzie :) Sama jestem rozbita bo nie mogę sobie poradzić ze zmianą stylu życia i wszystko mnie drażni, stres mnie przytłacza i jestem wykończona. Zaraz kończy się pierwszy trymestr, a ja nie wiem jak przetrwam resztę. Nie mam już siły, a jak myślę że będę zajmować się dwójką to mam chęć od tego uciec bo chyba się wykończę :(

Agnieszka aha no i nie używaj tych gotowców, chusteczki nawilżone wysuszają skórę i podrażniają, do tego uczulają. Kup w Rossmanie lub Carrfourze takie kwadratowe waciki dla dzieci bawełniane jak do demakijaży tylko większe i tego używaj z samą wodą, nic więcej nie jest potrzebne. Puder dodatkowo blokuje pory i nie pozwala skórze oddychać. Warto malucha położyć na jakiś czas bez pieluszki na podkładzie żeby powietrze dochodziło. Niestety maluchy dają w kość, pamiętam to zmęczenie i nie ukrywam że przy mojej bezsenności mnie najbardziej to przeraża. Ale trudno się powstrzymać od robienia tego co wcześniej :) Algakam siemanko, miło widzieć nową osobę, chociaż w tym miejscu nie oznacza to niczego dobrego, bo dziewczyny bez problemów tu nie zaglądają. Napisz e w którym jesteś tygodniu i kiedy masz termin to będzie łatwiej. Ja jestem w 13 tc i od początku ciąży masz problemy ze spaniem co napędza nerwicę, wynikającą trochę w mojego charakteru :) Mam pod ręką hydroxyzynę, bezpieczną ponoć, ale wpadłam po prostu w wir pracy bo siedzenie w domu pogarsza stan. Mam już córeczkę, ale w pierwszej ciąży było ok, dopiero po porodzie pojawiły się problemy. Maluszek jest nieźle chroniony, chociaż nerwy z pewnością go nie ucieszą :)

No i minął tydzień od mojej ostatniej wizyty. Rzuciłam się w wir pracy ;) a po 3 dniach za lekko się ubrałam i rozbolała gardło. W piątek okazało się że mam anginę, gorączka też dała w kość także dopiero dziś wstałam z łóżka. Niestety mała też ma katar, ale co ciekawe tak mnie choroba wymęczyła że spałam super przez weekend :) Ze spaniem jest różnie, na razie psycholog poradziła aktywność fizyczną i pewnie to ma sens, ale wieczorami jest zimno i źle się spacery kończą. Elkaaa bezsenność sama mi nie przejdzie, bo napięcie we mnie rośnie, potem wali serce i spać nie mogę, przez co zaczynam myśleć o bzdurach. Dobrze że u Ciebie jako tako, bo rzeczywiście musisz poleżeć. Właściwie jeśli mała jeśli nisko to może naturalnie nie będzie problemów. Trudno powiedzieć co jest lepsze, cc to zawsze ingerencja i różnie przy tym bywa, chociaż Agnieszka sobie super poradziła :) Wiele kobiet rodzi bez większych problemów, ale pójście na łatwiznę tylko po to żeby się nie męczyć nie wydaje mi się najlepsze. Tutaj dziewczyny mają doświadczenie z cesarką i są za, ale ja rodziłam naturalnie, zaczynając bez skórczy, były w 100% wywoływane, jednak i tak uważam że to jest lepsze pod każdym względem. Jednak dopóki nie będziesz w lepszej formie, będziesz się go bać. Nie chcesz wziąć czegoś na odstresowanie, pochodzić na jakieś spotkania z psychologiem? Bardzo się stresujesz, a jeszcze masz trochę czasu. Lekarz ma rację, poród naturalny to lepsza opcja, bo jak sama nazwa wskazuje naturalna :) Jeśli będzie potrzebne cc to na pewno je zrobią. Mówisz lekarzowi o swoich nerwach? Niestety, ale stres jest bardzo zły dla dziecka, chyba żadne leki z taką mocą na nie nie są w stanie podziałać, musisz się jakoś zrelaksować, w końcu z maluszkiem wszystko jest ok. Agnieszka mojej sudocrem nie pomagał, pediatra przepisał maść pośladkową robioną ręcznie w aptece, daje szybki efekt, ale pewnie zależy od dziecka.

Niestety moja noc fatalnie, zasnęłam koło 4.30 i spałam 1,5h :/ nie wiem, nie mam już cierpliwości do tego i nadziei że coś się poprawi. Wiem że za dużo w nocy myślę, ale nie radzę sobie z tym, serducho wali i nie mogę spać, nic nie pomaga, jestem wykończona. Jutro wizyta u psychologa, ale co ona może mi pomóc szczególnie na pierwszej wizycie. No to słuchaj jest perspektywa, to wspaniale, żeby tylko nie znalazło się na miejscu coś co Cię ponownie w nerwicę wpędzi. Teraz tylko musisz przetrwać te pare miesięcy, a potem już maluszek będzie na świcie to też się pewnie sporo zmieni. Nie wiem czy mi psycholog powie że jestem normalna, ja pewnie trafię na taką która mi powie że jestem tak beznadziejnym przypadkiem że nic się zrobić nie da :) nie chce brać leków na spanie, nawet ziołowych bo nie wiem jak na malucha wpływają, jutro zobaczymy co u niego. A wiecie że jestem w 12 tc i chyba już czuję jak się kręci ;) takie wibracje w brzuchu d odpowiednich momentach. Trzymajcie tylko kciuki żebym tej nocy spała, bo jak nie to chyba prze okno wyskoczę z frustracji :(

Agnieszko fajnie że w końcu wiemy co się stało, widocznie mała rzeczywiście jest łakomczuszkiem :) Tak się miło robi na sercu widząc że Ci nastrój dopisuje. Teraz tylko szybko dochodź do siebie po porodzie. Elkaaa ja miałam niedawno taki chory sen że byłam w jakiś sposób przeklęta, każdy w moim towarzystwie popełniał samobójstwo albo ulegał śmiertelnemu wypadkowi, zwierzęta również. Pod koniec snu jakoś się to unormowało, ale obudziłam się niezłym stresie. Sny głupieją, a w ciąży ponoć jeszcze bardziej. Monika dziś pierwszy dzień w pracy, jakoś minął ale cały czas jakiś wewnętrzny stres mnie trzymał, jak to pierwszego dnia. Niewiele robiłam bo nie mam dostępu do systemu, ale na dniach to się zmieni. Do psychologa idę w środę do ginekologa na nt z resztą też, ale ogólnie próbuje się dostosować do nowego trybu życia. Czyli mówisz że psycholog Cię oświeciła, no to super, ciekawe w takim razie ile będziesz musiała chodzić żeby poprawić swój stan, aż mi się odechciewa iść na myśl że będę tracić godzinę na *oświecanie*, bo sama zdaje sobie sprawę z tego co sie dzieje i potrzebują tylko szybkiej pomocy, ale zobaczymy.

No właśnie Aga wpada, pisze w słowa i nic nie tłumaczy. Super że jest już ok, ale daj znać co to było. Monia w pierwszej ciąży taki numer miałam w autobusie. Też początek 2 trymestru, stałam na środku i normalnie zrobiło mi się słabo, musiałam ukucnąć, oczywiście nikt i tak miejsca nie ustąpił, ludzi za to nienawidzę. Ale potem przeszło. Niestety w tym okresie zasłabnięcia to norma, ale różnie się zdarzają. Elkaa a jak się ma maluch, nadal musisz leżeć, ile Ci do końca zostało? też ostatnio miałam doła, teraz wyszła na prostą, ale tak szłam ulicą i zastanawiałam się czemu tylko ja mam taki problem. Wiecie czemu tak się wydaje? bo kiedy jest źle nikt nie będzie się zastanawiać czy inni też tak się czują, bo nie ma to w danej chwili znaczenia. To coś z serii: *nie załamuj się inni mają gorzej*, bzdura którą można sprzedać dziecku. U mnie jest tak że jest 5 dni źle, potem jakoś się prostuje aż do jakiegoś wydarzenia, potem od nowa. Teraz cieszę się bo nic nie biorę, ale dostałam do inhalowania ignatie, działa na stres i bezsenność.

No tak, zawsze coś, oby doszli do tego co się dzieje.

O kurcze, tak szybko do szpitala, jeny żebyście szybko wróciły do domu.

Monika masz trochę tego na głowie, ale możemy się zamienić, bo mnie wykańcza siedzenie w domu, a jak mogę gdzieś wyjść to jest super :) Nie ma jak trafić na durnego lekarza, mogłaś też na nią pokrzyczeć to by Ci się lepiej zrobiło ;) Szukałaś może kiedyś pracy zdalnej? Możne pracować z domu, dzięki temu była by jakaś odskocznia. Nie kończysz jakoś niedługo I trymestru? Bo jesteś 2 tyg. przede mną, a ja mam 10 t. i 4 d.

Udało mi się umówić do psychologa na za tydzień, cud, problem jest jednak taki że od poniedziałku do pracy idę i nie będzie fajnie jak na samym początku się urwę. ale na razie daruję sobie przejmowanie czymś takim. Na noc musiałam wziąć zomiren, nie było opcji, ale tylko obniżył mi tętno nie uspokoił, może dlatego że wzięłam małą dawkę, do tego jeszcze 2x valused no i pomogło. Niestety rano obudziłam się ze stresem, że dziś znów będę musiała jakoś zasnąć, ale już bez leków. Trochę powalczę, wypiję meliskę i zobaczymy jak będzie. Teraz ciężko, nie wiem czemu i nie wiem jak sobie z tym poradzić. Ale udało mi się w ciągu dnia zdrzemnąć, tylko jest mały problem, muszę zasypiać na plecach, inaczej nie umiem. Ponoć jest to najbardziej relaksacyjna pozycja. Nie wiem tylko co będzie w zaawansowanej ciąży bo wtedy trzeba spać na lewym boku :/ czy ja muszę martwić się już takimi rzeczami naprzód?

Problem w tym że valused działa tylko na początku, a jak się w nocy zbudzę to już nie działa :( nie wiem ile mogę brać na raz sztuk, obecnie biorę 2, ale jak nie byłam w ciąży do brałam 3. Najlepszy i tak był polsen, cudo ratujące. Ale niestety, w ciąży zakazane. Najgorsze że jestem tak zestresowana, że boli mnie ciągle żołądek i kurczy brzuch, w ciągu kilku dni schudłam 0,5 kg. Chcę się wybrać do psychologa, mam skierowanie, ale znaleźć psychologa na nfz to cud bo jedna wizyta trwa 1h :/

Eh niestety przyszedł czas znowu na gorszy dzień i muszę się wyżalić :( W niedziele mąż pojechał do rodziców, a ponieważ obie z małą byłyśmy chore to postanowiłam zostać w domu. Przyjechała moja mama i mi pomagała. Nie wiem jakim cudem, ale tyle wystarczyło żebym zaczęła się stresować. Wiem, albo raczej uwierzyłam w to, że mogę spać bez problemu tylko jeśli mąż jest ze mną. Jeśli jest ktoś inny w mieszkaniu brakuje mi swobody codzienności i zaczynam się stresować. Pierwsza noc była ok, bo wzięłam małą do siebie i po godzinie i 2x valusedach zasnęłam. Ale wczoraj, koszmar. Mała spała w łóżeczko. Serducho zaczęło mi koszmarnie walić i znowu musiałam wziąć ziółka. Niestety, w środku nocy obudziłam się i o dalszym spaniu mowy nie było. Po długim czasie wzięłam małą do siebie i kiedyś tam zasnęłam. Ale niewyspana jestem okrutnie. W ciągu dnia mimo że mama się małą zajmowała, nie mogłam zasnąć. Jestem załamana. Najbardziej wkurza mnie gdy ktoś mnie pyta *czym Ty się tak stresujesz* albo mąż *czy wszystko w porządku* kiedy wie jak jest fatalnie. Jestem wściekła że jestem taka nienormalna i nie potrafię zasypiać, skąd to się bierze i dlaczego nie mogę sobie z tym poradzić. Przez tą całą sytuację jestem zła na tego malucha który we mnie rośnie że mnie to tego doprowadził i nie mogę nic brać żeby było lepiej. Jak ja mam się cieszyć z ciąży? Przecież tu nie ma powodów do radości. Monika bierzesz jeszcze tą melisę 2x dziennie? mi pojedyncza tabletka nie pomaga z nerwami. Dostałam ostatnio od lekarki Zomiren, też chyba coś takiego miałaś, i dziś chyba na noc wezmę. Najgorsze że nie pamiętam jak to jest czuć się dobrze, bo ciągle coś jest. Liczę że leki mnie naprowadzą, ale w 11 tygodniu nadal niewiele mogę brać. Mam dość.

Widzisz za duża przerwa między dziećmi :) Po pierwsze na początku lekarze są przyzwyczajeni że się do nich chodzi ze wszystkim, bo skąd masz wszystko wiedzieć. Możesz też zadzwonić do położnej środowiskowej, bo powinna być na telefon i odpowiadać na pytania a nawet przyjechać żeby sprawdzić jak się goi cięcie. Smoki mają swoje rozmiary i każdy jest oznaczony cyfrą od 1 - 4. Nr 1 jest dla maluchów 0+ zwykle do 6 miesiąca, rozmiar skoczka jest też wybity na samym smoczku. Mała musi się nauczyć jeść, ale nie powinno się nic stać, ewentualnie nałyka się powietrza i będzie miała kolki. Ale jeśli się trochę zakrztusi to po prostu podnieś ją trochę do pionu i jej przejdzie, dzięki temu właśnie się uczy.

Napisali w książeczce malucha że matka miała depresję? co za wredny typ zrobił coś takiego. Przecież to chyba nie jest niezbędna informacja, żeby maluch na zawsze wiedział że jego mama się stresowała przed porodem. Paranoja, ja bym powiedziała żeby przepisali książeczkę :D Muszę powiedzieć że strasznie się cieszę i jestem dumna z Ciebie, bo żeby sobie tak poradzić to jest coś niezwykłego. Dobrze że już jesteś w domu, mam nadzieję że maluszek nie męczy Cię za bardzo. ale towarzystwo na poporodowej to jest bardzo ważna rzecz, ja miałam dziewczynę w drugiej ciąży i ciągle mnie uspokajała, bo przy pierwszej każdy się pierdołami denerwuje niepotrzebnie. Mi niestety też nogi puchły, tak że naskórek popękał i niestety zapach od tego był okropny :/ ale po 5 dniach samo przeszło, lekarze nic nie kazali robić, tylko trzymać do góry. Także gratulacje i powodzenia :)

Gosia mamy z nią kontakt na FB. Urodziła przez cc dziewczynkę. Dziś mieli jej powiedzieć czy wróci do domu. Także wszystko jest ok.