justyna00300

Bardzo sie ciesze ze znalazłam ta strone , wreszcie jest ktoś kto mnie rozumie i nie ocenia.Dzisiaj mam okropny dzień od rana płacze, czuje sie taka niepotrzebna...

Dziekuje wam wszystkim za udzielenie mi rady i za szczere odpowiedzi.Co do znajomych i przyjaciólek to tak naprawde nie mam nikogocałe dnie siedze sama bo obecnie nie pracuje tylko synek cztero letni dotrzymuje mi towarzystwa.Czasami jade do rodziców albo rodzeństwa i własnie jak nie siedze w domu to jest troche lepiej bo chociaż wtedy odrywam sie od złych myśli ale wystarczy ze wejde do domu i wszystko wraca.Mąż też bardzo mi pomaga, widze że sie stara ale jednak nie do końca rozumie co sie ze mna dzieje moze dlatego ze on jest silny psychicznie i mało czym sie przejmuje.Tak czy inaczej moze macie racje że powinnam sie udać do psychologa bo wiem ze sama sobie z tym nie poradze.

Witam.u mnie wszystko zaczęło sie rok tem na wiosne kiedy mój maz zamieszkał z inną załamałam sie totalnie, nic mnie nie interesowało, nie jadłam, nie dbałam siebie cały dzien mogłabym spac, cały swiat przestał dla mnie istniec, ja też czułam sie nie potrzebna to trwało jakis miesiac potem maz wrócił do mnie ja mu wybaczyłam i wszystko było dobrze.Niestety nasz sytuacja zmusiła meza do pracy za granicą i juz rok tam pracuje a ja znowu od dwóch miesiecy mam to samo a nawet gorzej.Każdy dzien to jak koszmar, nie chce mi sie żyć, nie mam juz na to nawet siły.Popadam w histerie kiedy naprzykład maż nie zadzwoni codziennie, jego strone na portalu społecznosciowym znam juz na pamięć, kiedy doda jaka osobe ja juz panikuje, potrafie cały dzien siedziec i nawet w nocy z 10 razy wstac zeby sprawdzic co sie zmieniło na jego stronie.Boje sie ze znowu odejdzie a tego był nie przeżyła. Wczoraj byłam u psychiatry wizyta trwała moze z 5 minut nawet dobrze mnie nie wysłychał zapisał tylko tabletki i kazał przyjsc na następna wizyte a ja czuje sie jeszcze gorzej liczyłam na to ze mi pomoze a tu nic.Nie wiem juz co robic prosze o pomoc.