anowi1

Zawsze gdy zaczynają się moje dolegliwości powtarzam sobie,że to tylko nerwy,że nic się nie stanie...

Czasem jednak muszę szybko opuścić to pomieszczenie. Trudno będzie trzeba iść do banku, sklepu jeszcze raz. W kościele to kiedyś przezornie stałam zawsze blisko wyjścia, tam nie było dużo ludzi więc było ok. Jesli wchodziłam do środka gdzie był tłum było gorzej. Czasem trzeba było wyjść

Jeśli czuję że ciśnienie wzrasta, a serce wali coraz szybciej, staram się usiąść,to daje trochę stabilizacji, myslę wtedy,że może się nie przewrócę

Często w pomieszczeniach gdzie jest tłum wydaje mi się,że jest mi słabo i że zemdleję, choć o ironio nigdy nie zemdlałam. Staram się wtedy oddychać wolniej i głęboko, staram się skupić myśli na czymś innym niż moje obawy . Czasem pomaga, a czasem nie...

Kilkanaście lat temu zostałam po raz trzeci mamą, a jak same wiecie troje dzieci to już niemałe wyzwanie. Na początku nie było źle, jednak problemy zaczęły się gdy zachorowałam i musiałam przyjmować pencylinę. Po kolejnym już podaniu leku doszło wystąpił u mnie Zespół Hoigné i od tego momentu moje życie zmieniło się diametralnie. Przeżycia , których doświadczyłam w związku z tym zajściem spowodowały,że nie mogłam normalnie żyć. Ciągłe zawroty głowy, kołatania serca, bezsenność, lęk przed ciężką chorobą, śmiercią- to była moja codzienność. Miałam kontakt z kilkoma lekarzami, ale dopiero psycholog- psychiatra, zresztą też kobieta, pomogła mi poradzić sobie z tym problemem. Leczyłam się farmakologicznie 2, 5 roku. Było ok. więc powoli zmniejszane dawki, potem odstawienie leku. Do dzisiaj jednak zdarzają mi się nagłe napady lęku. Są jednak mniej nasilone i nauczyłam się już trochę z nimi walczyć

Przez przypadek trafiłam na tę grupę, szukałam wiadomości związanych z zupełnie innym problemem. Postanowiłam jednak,że napiszę kilka słów w związku z moimi doświadczeniami...

Helo:) czy ktoś jeszcze nie może spać?