Zuro

Znów to samo... znacie jakieś sposoby oprócz lekarzy i lekarstw?

Czytałem, czytałem jeszcze przed założeniem tego tematu o depersonalizacji. To może być to. Przynajmniej dzisiaj czuję się nieco lepiej, nie mam już takich pesymistycznych myśli. I wieczorem znów mnie trochę to pobiera... można z tego wyjść bez żadnych leków, wizyt u lekarzy?

Powiedziałem mamie, a ona do mnie: połóż się, może pojedziemy na badania, bo może Ci brakuje jakiejś witaminy, czy coś. Przyznam, częstawo pijam kawę 3w1, oraz ostatnio Javę Coffe(jakieś 2 miesiące). Nie, nie biorę prochów, a o napoju energetycznym plus alkoholu, to nawet nie mów, nigdy się na to nie odważę. Co to może być? Podejrzewam, że to zaburzenia gospodarki hormonalnej, a Wy? Ogółem jak siedzę i do Was piszę, to wiem, że piszę, bo to niby widzę, ale tak się czuję, jakbym tylko widział... a pisał to ktoś inny.

Witam, jestem tu nowy. Mam problem ze sobą. Mam 16 lat. Wczoraj poszedłem na głodnego do szkoły, sprzątaliśmy, w pewnym momencie poczułem się tak, jakbym tylko obserwował przez swoje oczy to co się dzieje, wszystko wydawało mi się obce. Zadzwoniłem do rodziców, że niby źle się czuję. Zwolnili mnie. Dzisiaj też tak mam, niby jestem w swoim domu, ale wszystko, co robię, co widzę wydaje mi się obce. Czuję się zupełnie nieswojo. Nie wiem co się dzieje, proszę pomóżcie. Ogółem jak patrzę na różne przedmioty, to mam dziwne wrażenie, że nie wiem co to jest, gdy rozmawiałem z mamą, też czułem, że ja tylko obserwuję tą rozmowę.