kgbtatus

Przemęczenie mi nie grozi, mycie okien w trakcie powoli sukcesywnie,łazienka prawie dopracowana,mam trzy kobiety w domu w tym dwie nastolatki/14L. i prawie 18 L./ jestem jedynym facetem, nawet pies to suczka.Szpital niewiele pomógł, po tym jak zacząłem być *niewygodnym * pacjentem, szprycowali mnie trzy tygodnie fenactilem, aż dupsko bolało że chodzić nie mogłem. Jestem palaczem więc spacery do palarni to obowiązkowo zaliczałem ,a gdy widziano jak się ruszamy pytali czy to aż tak boli?? niemożliwe inni nie mieli takiego problemu-pewnie że nie mieli bo nie ruszali się z łóżek ale po kilku tygodniach w domu przeszło całkowicie ,jak pomyślę o tym że mogę tam być ponownie i trafić na fenactil to mnie rozkłada i wszystkiego mam dość . OK słonko świeci jest miło i sympatycznie , więc wybiorę się na spacerek -POZDRAWIAM

Dzień jak wiele innych , jednak dziś onie córki są w domu , kobieta też czyli jak w dzień świąteczny możemy być razem . Wczoraj rozmawiałem z córką /nareszcie/ .Ma 14 lat i jakos mało z sobą rozmawiamy powazniej albo jak to określic normalnie .Oberaliśmy marchewki , pieczarki ,nikogo w domu i okazja do normalnej rozmowy . Niestety , przyszli majstrowie od okien i czar prysł. Mam nadzieję na więcej takich okazji

Witam pozdrawiam Was bardzo gorąco Tu mnie jeszcze nie było. Od wielu lat borykam się z epilepsja i wynikła z tego chorobą zdrowia psychicznego-Kilka lat zamykałem się w sobie, lecz w wyniku jakiegoś własnego EGO zacząłem brać się w garść .Moim jedynym światem był -net- a teraz staram się wychodzić do ludzi ponownie zacząłem śpiewać w chórze /jak kiedyś/ dzięki czemu mam większy kontakt z rzeczywistością.W lutym przebywałem mw zakładzie gdyz psyche mi siadała na maxa , staram sie robić coś co ma jakiś sens by nie gnuśnieć - postaram się częściej tu zagladać by być z Wami w kontakcie i robić coś dla siebie i innych