sylwiacelina

Mój znak zodiaku-ryba.Wegetarianko,super przepis na naleśniki.Coś mi się wydaje,że za dużo ich nie zjadłas haha.Ale szczerze powiem że jeśli chodzi o gotowanie to ja niestety dobrym kucharzem też nie jestem,nie wspomnę o pieczeniu(KOSMOS).Ale nie martwię się tym za bardzo,teraz są takie wspaniałe cukiernie.No wiadomo co swojskie to swojskie troche żal.....A tak wogóle jak Wasze samopoczucie???

Gosiu faktycznie wybierz się do lekarza zrób podstawowe badania plus EKG,tarczycę,może echo serca.Ja tez miałam kłopoty z jedzeniem schudłam w przeciągu miesiąca 14 kg.Bałam się spać,wychodzić z domu.Zrobiłam wszystkie badania i nic.Ale warto sprawdzić to Ci nie zaszkodzi a tylko potwierdzi że to nerwica a z tym można żyć.Wiadomo czasem jest ciężko ale można się pozbierać.Najpierw jednak odwiedź lekarza.I współczucia z powodu śmierci mamy,a to może być główny powód Twoich dolegliwości.Gosiu trzymaj się i napisz co zdecydowałaś.Po to tu wszyscy są aby sobie pomagać nawzajem.papa.

Witam wszystkie kobitki i pozdrawiam.Weteranko nadajesz sens życiu na te pochmurne dni.Serdeczne dzięki,ja dzisiaj czuję się dobrzei nie chcę użalać się nad sobą bo z tego co przeczytałam to wszystkie mamy gorsze i lepsze dni i jak to któraś z Was napisała samo życie.Teraz mam trochę czasu bo moje dziewczyny w szkole więc próbuje się zrelaksować,po południu muszę iść na wywiadówkę,oczywiście przez portfel przejdzie huragan,a mówią że szkoła jest za darmo.Co chwilę na coś zbierają,koszmar.Za miesiąc święta,to kocham najbardziej w całym roku i choinka poprostu czas wtedy mógłby się dla mnie zatrzymać.Tylko te przygotowania....ale warto.Napiszcie czy Wy też lubicie święta i tą atmosferę.Fajnie by jeszcze było,gdyby wszyscy którzy są na forum spotkali się gdzies na ogromnej sali i poznali tak na żywo.No ale to jest raczej niemożliwe jestesmy porozrzucani po całej Polsce.No ale cóż mamy siebie w sieci a to dla mnie wiele znaczy,szczególnie gdy jest gorzej wiem że mogę na Was liczyć,a i ja chciałabym komuś dodać otuchy,więc głowy do góry musi być dobrze.Trochę namieszałam,ale wiem że mnie rozumiecie.Lecę nakarmić zwierzątka moich dzieci bo oczywiście spieszyły się do szkoły i nie było czasu.Ach te dzieci,ale cóż by bez nich był wart ten świat.Dobra kończę bo zaczynam majaczyć.papapapa.

Dzień dobry wszystkim.Witam Klaudię i Zosię.To znowu ja.Zosiu nie jestem pewna czy to Ty,ale mam na nk w gościach Zosię Szymańską.Zaprosiłam Cię tylko nie wiem czy się nie pomyliłam.A meliskę pijam wieczorami i zieloną herbatkę.Teraz się czuję dobrze pewnie to chwilowe,ale chyba terapia zWami dobrze na mnie działa.Kurcze nie wiem czy bym podołała gdybym się dowiedziała że mam wadę serca,pewnie cały czas myślałabym że za chwilę serce mi stanie.No proszę a Ty jesteś tak optymistycznie nastawiona do życia.Nic tylko pozazdrościć.Klaudia a Ty jak na dzisiaj się czujesz?Jak tam Twoje serducho?Mam nadzieję że lepiej.Pozdrowienia.

No kurde,ja też się zastanawiałam czy coś napisałyście,ale rano wiecie szkoła zakupy obiad.Ja mam konto na nk,i wczoraj Cię szukałam,ale niestety wyskoczyło mi 7 kobitek z Gliwic o takim imieniu i kibelek.Napisz jak masz na nazwisko to się odnajdziemy.Ja mam na nazwisko Grądzka.papapa do popołudnia.

Hejka weteranko jak tam po piwku?Widzę że humorek Ci dopisuje?Powiedz mi jak sobie radzisz jak masz słabszy dzień.papapa.

Kurcze 30 lat????Jak to możliwe,ja sobie nie wyobrażam.Zosiu dzięki za posta.A może wiesz co można wziąść na spanie.Ja zasypiam normalnie ale budzę się po 3 może 4 godzinach i koniec.Czy ta choroba może trwać całe życie?Staram się walczyć z nią ale czasami jest bardzo ciężko,dlatego potrzeba takiego wsparcia od drugiego człowieka i za to bardzo dziękuję,a wiek nie ma tu żadnego znaczenia.Pozdrawiam Was trzymajmy się razem i do usłyszenia znów.

Hej to znowu ja.Witam i pozdrawiam wszystkich no i oczywiście Ciebie Klaudio.Nie taka stara znowu mam starszych znajomych.Super się to wszystko układa popatrz dzieci nasze też są w tym samym wieku(twoje te młodsze).Fajnie byłoby pogadać,tylko ja nie mam stacjonarnego telefonu,jedynie komórka.Konto na naszej klasie też mam poszukam Cię.Ale mimo wszystko fajnie byłoby pogadać.Ty już masz doświadczenie z nerwicą,a ja dzisiaj nie mogłam spać w głowie mi się kręci i ten ucisk w klatce doprowadza mnie do szału,oczywiście czarne wizje przed oczami i myśl,że lekarze czegoś nie dopatrzyli.Ty też czasami czujesz się tak podle?Jak sobie z tym radzisz?papapapa,do usłyszenia później.

No weteranko,ale miałaś przygodę,ja uciekłam przed maturą i tyle mnie widzieli.A ruski też lubię tyle tylko,że czytam wszystko po rusku,ale niestety rzadko rozumiem co czytam.Super że jesteś,wiesz dzisiaj mam gorszy dzień i miło poczytać coś optymistycznego.Poznałam też tutaj wiele fajnych osób na tym blogu i dzięki Wam funkcjonuję.Trzymcie się i nie poddawajcie a będzie lepiej.Już niedługo święta najpiękniejszy okres w ciągu roku,przynajmniej dla mnie,myślę że dla Was też.Muszę kończyć bo maja córa walczy o komputer ze mną i niestety ma przewagę.JA DLA NICH ŻYJĘ I JESTEM-dla moich dzieci i męża oczywiście(tak troszkę)papapapa.

Witam Was i Ciebie Klaudio.Miło że odpisałaś i cieszę się z nowej znajomości internetowej,ale zawsze to coś.Wiesz ,ja jestem z Brzeszcz koło Oświęcimia.Może nie tak daleko,no ale kawałek jest.Jestem dobrej myśli może kiedyś będziemy miały okazję się poznać.Ja mam 33 lata i dwie córki,starsza ma 14lat,a młodsza 8.Z nerwicą walczę od 2,5 roku.Początkowo to był koszmar-bezsenność,duży spadek wagi,terapie u psychologa i psychiatry,farmakologiczne leczenie i co? Sama się trochę pozbierałam,ale pozostał lęk przed chorobą.Najgorzej jest jak się źle czuję,wtedy jestem załamana.A jak dojdą jakieś dolegliwości to już szkoda mówić.Ostanimi czasy mam ucisk w klatce,chwilowe bulgotanie w okolicy serca i ból w karku.Powiem tylko tyle jestem bardzo zła na siebie i proszę Boga abym mogła wychować moje dzieci.A kiedyś było tak pieknie,wogóle nie zwracałam uwagi na swoje zdrowie.Oh co ja bym dała za tamten czas.Robiłam różne badania byłam w szpitalu niby wszystko zawsze było w porządku,ale ja i tak wiedziałam swoje.Nigdy wyniki nie były idealne i dlatego też twierdzę że jednak coś się dzieje.KOSZMAR!!!!!!!Pozdrawiam wszystkich i do usłyszenia.

Niestety Klaudio nic nowego nie słyszałam,tyle tylko,że mój mąż siedzi obok mnie i właśnie mi powiedział,że ja chyba naprawdę jestem chora ale psychicznie.Dlaczego?Bo nie pokazałam,że mamy takie forum i co piszę.Cały czas robi sobie z tego żart a to przecież jest taka przeklęta choroba.Ale nie poddamy się,jeśli oczywiście to *tylko nerwica*.A można wiedzieć skąd jesteś?Może mieszkamy niedaleko siebie ,szukam kogos takiego jak ja,nie czułabym sie gorsza.Pozdrowienia.

Ja też bardzo się cieszę że jest to forum.Kurcze czytając te posty widzę że wszyscy mamy podobny problem, i te objawy nerwicy jakbym czytała o sobie.Niby sobie jakoś radzę tylko u mnie problem polega na tym,że jak tyko coś mnie zaboli,czy gorzej się poczuję to zaraz moja psycha mówi-jednak coś mi jest.Bo przecież może być tak że bagatelizujemy swoje objawy myśląc że to tylko nerwica,a później okazuje się że tym razem naprawdę coś się dzieje.To jest takie koło zamknięte,czuję się dobrze,ale przecież to niemożliwe coś się za tym musi kryć.I zwiecha mnie dopada.Oglądam telewizję ale cały czas myślę co z tym moim sercem,bo przecież takie bulgotanie od czasu do czasu musi mieć z czymś związek,a ten przyspieszony puls?Sami widzicie,nie jest łatwo dobrze że dzieci mnie jakoś mobilizują.Cieszy mnie fakt,że jesteście takie pełne optymizmu więc spróbuję iść waszą drogą.DZIĘki DZIĘKI DZIĘKI.

Dzięki za posty,teraz wiem że nie jestem sama.Chciałabym w miarę swoich możliwości też komuś dodać otuchy.Może wtedy będę czula się troszkę dowartościowana.Teraz nie za bardzo mam czas bo moje dziewczyny jeszcze nie śpią,a nie chce zeby widziały że coś się dzieje.Będę jutro do usłyszenia.

Witam wszystkich byłam wczoraj i jestem dziś.Cieszę się że mogę tu być i mam nadzieję na moje cudowne uzdrowienie rozmawiając z Wami.Dzisiaj znowu mam ten dziwny ucisk a gardle,a wieczorem pojawiły się kołatania serca.Szczerze mam tego serdecznie dość!!!Jestem wściekła sama na siebie,dobrze że się mogę wygadać.Pogoda za oknem też robi swoje a ja siedzę i zastanawiam się czy nie powinnam pójść do lekarza z tymi moimi dolegliwościami.Tylko wydaje mi się że moja lekarka znając mnie stwierdzi że nic złego się nie dzieje,a jeśli jednak?Już sama nie wiem co mam robić,jestem bardzo zmęczona moim negatywnym myśleniem i czasami sobie mówię będzie co będzie-tylko co zmoimi dziećmi???To są moje perełki.I wiecie co?Pomyślałam że gdyby znalazł się ktoś z moimi dolegliwościami to będzie lepiej.To jest nie normalne,takie myślenie,co psychika może zrobić z człowiekiem.Ja poprostu chcę być taka jak dawniej,nie przejmować się swoim zdrowiem i cieszyć się życiem,ale to już chyba jest niemożliwe!!!Co za przeklęta choroba!!!Pozdrawiam Was serdecznie,szczególnie panią weterankę za to że napisała gdzie was mogę znaleźć.Do usłyszenia.

Jestem nowa i cieszę się że mogę się komuś zwierzyć.Zachorowałam na nerwicę 2,5 roku temu.Początki to był istny koszmar zaczęło się na przeziębieniu a skończyło straszną nerwicą,chociaż ja do dzisiaj szukam w sobie choroby,to mi pozostało uczucie lęku przed chorobą.Przeszłam wiele łącznie z pobytem w szpitalu i co?I nic.Myślałam że umieram serce biło jak młot,spadek wagi z 62 do 49kg,wizyty u psychologa,leczenie farmakologiczne u psychiatry,przeróżne badanie,EKG,ginekolog,kardiolog i echo serca(biło szybko).Nie mogłam sama zostać w domu,nigdzie nie wychodziła,wyglądałam jak śmierć co wzięłam do ust to zwymiotowałam,brak mi słów,a moje biedne dzieci musiały na to wszystko patrzeć.Dlatego postanowiłam się pozbierać,ale to jest silniejsze ode mnie.Cały czas mi się wydaje że jestem chora,chociaż nikomu już nic nie mówię staram się być normalna,ale szlak mnie trafia że nie mogę sobie z tym poradzić.A do tego jak tylko się gorzej poczuję to zaraz wymyślam choroby,teraz myślę że mam kłopoty z sercem,ponieważ co jakiś czas czuję bulgot w klatce piersiowej,trwa to chwilę i przechodzi,do tego ucisk w klatce piersiowej szczególnie przy schylaniu i wrażenie jakbym coś miała cały czas w gardle,do tego to drapanie w gardle i straszne bóle kręgosłupa szyjnego,najczęściej do południa jak wstaję.Czy ktoś mi może powiedzieć czy kręgosłup może mieć coś wspólnego z sercem?Zażywam obecnie bisocard w minimalnej dawce i serce mi się trochę uspokoiło,ale przecież cały czas nie będę zażywać leków tak myślę.A jeszcze czy trochę skaczące ciśnienie jest groźne?Zdarzyło mi się że miałam może ze 2 razy podwyższone ale teraz to mam ok.100/70 trochę się waha zależy od dnia ale nie znacznie.Czuję się trochę lepiej czytając wasze posty i mam nadzieję że pomożemy sobie nawzajem.Mam jeszcze marzenie spotkać się z kimś takim jak jak,wydaje mi się że tylko osoba doświadczona taką samą chorobą może zrozumieć drugą osobę.Dla mojego męża jest to nie pojęte on mnie wogóle nie rozumie.Cały czas powtarza że nic mi nie ma a ja swoje wiem.Do usłyszenia.