nadzieja7

Anetas,naprawdę nie chciałam Cię urazić,przepraszam,jeżeli tak to odebrałaś. Ja wiem że mam nerwicę,bo po tylu badaniach ,które przeszłam-nigdy nic nie stwierdzono. Sama więc doszłam do wniosku,że jeżeli naprawdę bym miała jakąś chorobę serca,to już dawno wylądowała bym w szpitalu z jakimś zawałem. Wiem też,że ciągły stres bardzo żle wpływa na serducho,bardzo je osłabia. Ja już 10 lat żyje w ciągłym stresie-i nie mogę sobie z tym poradzić. Też byłam na tabletkach,brałam przez dwa lata-nie powiem,czułam się po nich lepiej. Teraz nie biorę ,ale czuję się z dnia na dzień coraz gorzej. Zwykłe pójście po zakupy,to dla mnie ogromne wyzwanie. Po gorszym dniu,idę szybko spać,bo sen to podobno najlepsze lekarstwo. Pozdrawiam,i również życzę dużo zdrowia.

anetas,pociesz się że włosy wypadają mi już ładnych parę lat .Mam ich już dużo mniej,ale jeszcze nie są zupełnie rzadkie -to dowód na to, że odrastają nowe! Zaobserwowałam, że jak się bardziej denerwuję -to więcej włosów mi wypada,co oznacza że powodem wypadania jest moja silna nerwica.Najgorsze jest teraz dla mnie to, że no okrągło myślę o objawach nerwicy-wiem że sama się nakręcam ,ale nie umie odwrócić od tego uwagi ! Walczę ze sobą, staram się-ALE NIE JEST TO TAKIE PROSTE.

Hej,jestem nowa na tym forum.Ja zmagam się z chorobą już ponad 10 lat (teraz mam ponad 30).Już jako dziecko miałam ataki-zimne dłonie,uczucie duszenia się,i lęk że zaraz umrę .dopadało Mnie to może z dwa razy w ciągu roku. Teraz to co się ze mną dzieje,to istny koszmar! Ciągle myślę o chorobie, wsłuchuje się w moje ciało,mam zawroty głowy,lękam się byle czego.Boję się jechać do kościoła czy marketu ,bo od razu dopada mnie panika,zaczynam się dusić,mam zachwiania równowagi. Strasznie wychodzą mi włosy,całymi garściami . Patrzę na bliskich ,i ciągle się kontroluje czy ich rozpoznaje czy nie. Sama sie wpędzam w jakąś paranoję . Co o tym sądzicie?