MELISA

witam.jestem tu nowa.walcze z tym paskudztwem juz 14 lat.niestety byłam naiwna i myślałam zresztą chyba bardzo się wsłuchiwałam w wypowiedzi najbliższych, że po prostu muszę to zwalczyć sama.i tak przez 14 lat.jestem w takim momencie że totalnie sobie nie radze.straciłam już z powodu strachu przed wyjściem z domu i jazdom metrem jedną pracę a teraz mam zacząć inną i boje się powtórki z rozrywki.zapisałam się więc do psychiatry na 23 września i już myślę jak sobie poradzę z drogą do niego i czasem oczekiwania na swoją kolej.pokłóadam jednak wielkie nadzieje w tej wizycie bardzo potrzebuję wsparcia.jak czytam wasze wypowiedzi to tak jakby ktoś opisał moje dolegliwości bez rozmowy ze mną.nie miałam pojęcia że dotyczy to tak wielu osób.proszę trzymajcie za mnie kciuki.mam rodzinę i dzieci które są moim największym skarbem i to dla nich muszę żyć w miarę normalnie.pozdrawiam

cześć. jestem tu pierwszy raz ale po przeczytaniu waszych wypowiedzi czułam jakby ktoś opisywał to co przeżywam samotnie od 14 lat.cierpie na nerwice lękową co udaje mi się ukrywać z niezłym rezultatem ale już mam tak bardzo dość, że wreszcie postanowiłam zapisać się do psychiatry.mam wyznaczonom wizytę na 23 września i wiem, że samo dotarcie do gabinetu i oczekiwanie na sw3oją kolej będzie nielada wyczynem .mam nadzieje , że może ktoś wreszcie mi pomoże.przez swoje lęki, strach wyjścia z domu i przebywania w tłumie i te koszmarne środki komunikacyjne straciłam jedną pracę drugą zaczynam od 27 września i nie mogę jej stracić. muszę pracować mam rodzinę i dzieci i muszę w miarę zacząć żyć normalnie.pozdrawiam wszystkich z podobnymi problemami i trzymajcie za mnie kciuki.bardzo się boję.