sylwia21

witam wszystkich ja na wstepie napisze tylko ze jak czytam wasze wypowiedzi to tez jakbym widziała siebie.walcze z tym cholerstwem i walcze i jest troche lepiej korzystam ze wszystkich waszych sugestii i doswiadczen nie próbowałam tylko pisac jeszcze dziennika ale chyba zaczne od jutra.Ja tez za bardzo przejmowałam sie wszystkimi tylko nie soba i chyba stad moje problemy tak jak napisala aga28 i pomaga uswiadamianie sobie ze mam daleko gdzies co inni mowia czy mysla.jednak zeby chciało byc dodrze musze mnóstwo czasu spedzac na wewnetrznych dialogach iprzekonywaniu siebie to bardzo meczace a jak sobie troche odpuszcze to lek wraca i jest tragicznie tak jak np. wczoraj ale stwirdziłam ze moje nerwy osiagneły juz chyba szczyt wytrzymałosci i same sie wyłaczyły bo dzisiaj jest super .Wiem ze to wroci ale narazie ciesze sie z chwili wytchnienia .Tez tak macie?

Witam wszystkim oj cos strasznie nerwowo dzisiaj na forum Ja po paru dniach błogiego spokoju mam dzis gorszy dzien a to dopiero wtorek tak daleko do soboty jeszcze -myslałam ze poczytam cos pokrzepiajacego a tu mała wojna -ale moze to i dobrze ze macie checi i siły do wyrazania swoich emocji bo ja akurat dzisiaj nie za bardzo.

czesc Martynika dasz rade ja tez szykuje sie dzisiaj na ciezkie chwile ale damy rade musimy to minie

witam wszystkich oj troche mi ciezko dzis wysłałam dziecko na trzy dniowa wycieczke i niedobre emocje próbuja sie wkradac trzeba bedzie powalczyc i to nie bedzie łatwa walka pomozecie dobrym słowem?

czesc sylwiaxyz mysle ze nasze nerwice sa pododne ja tez ciesze sie zyciem ale gdy nadchodzi lek to wszystko sie wali -poczytaj o *PETLI STRACHU* MI TO BARDZO POMOGLO przynajmniej narazie jest super wiem ze mozna nad tym zapanowac i sama swiadomosc tego czyni cuda mozna sie tego pozbyc zresztą samo o tym wiesz bo juz wczesniej dałas rade wyjsc z tego trzymaj siei walcz.

czesc wszystkim ja tez dzisiaj przezylam ten dzien super tyle godzin błogiego spokoju taka wewnetrzna radosc zamiast udreki wspaniale czuc sie znowu normalnie -czyżby to słonce miało za tak zbawienny wplyw na nas zeby juz tak chcialo zostać.

czesc bezsilny tak strasznie zazdroszcze Ci tych 18 lat nie zalamuj sie to cholerstwo minie i jeszcze bedzie wspaniale bo zycie jest piekne tylko czsami mamy go dosc choc doskonale zdaje sobie sprawe ze na dzis to do Ciebie nie przemawia wogole.Jednak nie siedz bezczynnie to jest najgorsze nie jestem ekspertem od nerwic i też lapie każdy pomysl jaki mi ktos podsunie i wiem juz ze wszystko jest lepsze od rozmyslania.A moze by tak maly remoncik Twojego pokoju troche szpachli i farby -efeky nieważny ważne samo dzialanie.Moze akurat jakis kolega pomoze a moze kolezanka dziewczyny tez lubia byc potrzebne Moze tak neutralny temat pomoże Ci nawiązac kontakt z innymi ludzmi -skoro nie lubisz dyskotek to malymi kroczkami pojedynczo byle do ludzi.Ja za chwile musze isc do pracy na sama mysl chce ucikac ale nie uciekne bede walczyc i wieczorem powiem ze bylo super .tabletek nie jem bo działaja na mnie odwrotnie ponieważ nie czuje po nich zadnej poprawy mam uczucie ze przegralam ze juz nie ma ratunku lepiej przynajmniej dla mnie z pelna swiadomoscia walczyc.NIE PODDAWAJ SIE DZIALAJ BEDZIE DOBRZE!jak poprzestawiasz troche mebli to i sen bedzie lepszy.trzymaj sie odezwe sie jeszcze -zajmuj mysli czymkolwiek to cholerstwo naprawde jest tylko w naszej głowie i uwierz mi wiem jak Ci trudno ijak głupio brzmia te rady ze chcesz wykrzyczec dajcie mi wszyscy świety spokój ale nie tedy droga-WALCZ BEDZIE LEPIEJ

Pani Jadwigo rzeczywiscie moj ojciec byl surowy i wymagajacy ale raczej sie go nie balam pozatym czasy dziecinstwa choc rzeczywiscie trudnego juz dawno zostawiłam za soba i stworzylam sobie swoja udana rodzine.Nie rozpatrzam nad trudnym dziecimstwm to byly inne czasy i nikt nie zwracał uwagi na problemy emocjonalne dzieci poprostu walczylo sie o przetrwanie.To napewno nie jest tez problem natury mesko -damskiej.Najbardziej boje sie teraz poprostu napadów tego leku a ze zaczeły sie od kierownika to dlatego sama jego obecnosc tak mnie paraliżuje.Gdzies napotkalam cos podobnego *lęk przed lękie* ktos juz pisal o czyms takim zaraz sobie poszukam i poczytam :)

dwie godziny temu po powrocie z pracy bylam strasznie zla a moze zmeczona i przerazona choc nic złego czy niemiłego nie wydarzylo sie w pracy rozladowalam zlosc sprzatajac mieszkanie -efekt jest bardzo zadowalajacy- zreszta zawsze lubiłam sprzatac gdy bylam zdenerwowana ale to chyba nie jest takie nienormalne wiele osób tak ma -zastanawiam sie tylko czy pomogly mi porządku czy glosne powiedzenie że mam już dosc.Psycholog u ktorego bylam wczesniej proponowal mi zebym sie nauczyla glosno narzekac na cokolwiek -na co tylko mi przyjdzie ochota -moze to dziala?teraz czuje sie super mogłabym isc z powrotem do pracy-czy takie wahania nastrojów to moze poprostu objawy nerwicy/

Pani Jadwigo artykul o *fali* super choc ja z moja natura też wolalabym szamotac sie na szczycie i walczyc choc wiadomo ze toprzegrana walka -bardzo trudno zanurkowac .Lubie nowe wyzwania i sprawdzac sie w nowych sytuacjach a w tym artykule widze wlasnie rózne mozliwosci postępowania chyba dlatego tak mi sie spodobal.

Pani Jadwigo bardzo podoba mi sie pomysl z blogosławieniem to zupełnie nowe spojrzenie na sprawe a ze jestem osoba ogolnie ugodowa i przyjacielsko nastawiona do innych to moze zadziałac.Ksiazki tez lubie więc jesli uda mi sie ja dostac to przeczytam z przyjemnoscia.Dziekuje za zainteresowanie to bardzo budujące czuc wsparcie i chęc pomocy nawet od kogos zupełnie obcego.

dziekuje Pani jadwidze za odpowiedz widze to wszystko dokladnie tak jak to Pani opisala dlatego nadal walcze ote prace bo zdaje sobie sprawe ze gdzie indziej sytuacja moze sie powtórzyc a wtedy braknie mi sił by z tym walczyc bo gdy ma sie swiadomosc ze juz sie raz przegrało to trudno sie pozbierac doluje mnie tez to ze mimo wizytu u psychologa nie uzyskałam żadnej pomocy on wogóle niechcial doszukiwac sie u mni jakichs problemow w dziecinstwie czy niskiej samooceny moze powinnam spróbowac u innego.ogolnie nie mam problemow z ludzmi tylko ta jedna osoba doprowadza mnie do tych atakow imoze nieswiadomie ale rozwala mi zycie gdyby zniknela to wszystko było by ok

wiem ze to nie problem kardiologiczny ale nie wiedzialam gdzie pisac o moim problemie i napewno sie nie obijam a szkoda bo to by mogło pomoc poprostu za bardzo sie przejmuje i nie potrafie wyluzowac Obserwujac innych pracowników widzwe że kazdy ma z kierownikiem problem tylko ze nie w takim stopniu jak ja Jego poprostu cieszy okazywanie nam swojej wyzszosci i ponizanie nas w obecnosci innych Tonaprawde nie jest smieszne dla kogos kto musi z nim przebywac przez 8 godzin i czekac w ktorym momencie zaatakuje

Witajcie jestem nowa ale moze ktos zwróci uwagę na mój problem.Piszecie tu bardzo dużo oróżnych stanach psychicznych -mój problem jest bardzo prosty to jedna konkretna osoba wywoluje u mnie stan lękowy o ktorych piszecie niestety jest to kierownik w mojej pracy wiec jedyne rozwiązanie to sie zwolnic.Napisze jeszcze że byłam u psychologa kilka razy jednak w żaden sposob mi nie pomógl stwierdzil jedynie że nie mam nerwicy ani depresji i rozlożyl rece-prawda jest że poza praca fukcjonuje normalnie jednak te kilka godzin w pracy sa prawdziwa tortura męcze sie juz tak około 2miesiecy i chyba nie dam rady dluzej Bardzo mi szkoda tej pracy bo o lepsza bedie ciezko ale nawet tabletki nie są wstanie mnie uspokoic Mial ktos podobne doświadczenia